៥៨
ព្រះ​ជា​ចៅក្រម​នៅ​លើ​ផែនដី
ពាក្យ​កាព្យ​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ ដែល​ទ្រង់​លើក​តាម​បទ «សូម​កុំ​បំផ្លាញ» សំរាប់​មេ​ភ្លេង។
១ តើ​ពិត​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពោល​សេចក្តី​សុចរិត
ដោយ​នូវ​តែ​ស្ងៀម​ដូច្នេះ​ឬ
នែ មនុស្ស​ជាតិ​អើយ តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិនិច្ឆ័យ
ដោយ​ទៀង​ត្រង់​ពិត​ឬ
២ មិន​មែន​ទេ គឺ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត​តែ
សេចក្តី​អាក្រក់​ទទេ
ហើយ​នៅ​ក្នុង​ស្រុក នោះ​ក៏​ថ្លឹង​ឲ្យ​មាន​ការ​ច្រឡោត
ដែល​ដៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ធ្វើ​វិញ
៣ ឯ​ពួក​មនុស្ស​អាក្រក់ គេ​ជា​អ្នក​ដទៃ
តាំង​តែ​ពី​ពោះ​ម្តាយ​មក
គេ​វង្វេង ហើយ​ពោល​សេចក្តី​កំភូត
តាំង​តែ​ពី​កើត​មក
៤ ពិស​របស់​គេ ដូច​ជា​ពិស​នៃ​ពស់
ដូច​ជា​ពស់វែក​ដំឡង់ ដែល​បិទ​ត្រចៀក
៥ ដែល​មិន​ព្រម​ស្តាប់​សំឡេង​របស់​គ្រូ​អាយលម្ពាយ
ទោះ​បើ​ចេះ​សូត្រ​របៀន​ប្រសប់​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ
៦ ឱ​ព្រះអង្គ​អើយ សូម​បំបាក់​ធ្មេញ​នៅ​ក្នុង​មាត់​គេ
ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ
សូម​បំបាក់​ចង្កូម​នៃ​ពួក​សិង្ហ​ស្ទាវ
៧ សូម​ឲ្យ​គេ​រលាយ​ហូរ​ទៅ​ដូច​ជា​ទឹក
កាល​ណា​គេ​ដំរង់​ព្រួញ​គេ
នោះ​សូម​ឲ្យ​ព្រួញ​ទាំង​នោះ
បាន​ដូច​ជា​បាក់​វិញ
៨ សូម​ឲ្យ​គេ​បាន​ដូច​ជា​ខ្យង​ដែល​រលាយ​បាត់​ទៅ
ដូច​ជា​កូន​រលូត​ដែល​មិន​ឃើញ​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​ឡើយ
៩ ឯ​មុន​ដែល​រំកាច់​ឧស​បាន​ប៉ះ​នឹង​ឆ្នាំង
នោះ​ខ្យល់កួច​នឹង​ផាត់​យក​ទៅ ដោយ​ទាំង​ឧស​ស្រស់
និង​ឧស​ដែល​ឆេះ​ផង
១០ ឯ​មនុស្ស​សុចរិត គេ​នឹង​មាន​សេចក្តី​អំណរ
ដោយ​ឃើញ​សេចក្តី​សងសឹក
គេ​នឹង​លាង​ជើង​ក្នុង​ឈាម​នៃ​មនុស្ស​អាក្រក់
១១ បាន​ជា​មនុស្ស​នឹង​ថា ពិត​ប្រាកដ​ជា​មាន​រង្វាន់
ដល់​មនុស្ស​សុចរិត
ពិត​ប្រាកដ​ជា​មាន​ព្រះ​១​អង្គ
ដែល​វិនិច្ឆ័យ​នៅ​ផែនដី​ដែរ។