116 অধ্যায়
1 মই যিহোৱাক প্ৰেম কৰোঁ, কিয়নো তেওঁ মোৰ স্বৰ আৰু কাকুতি শুনিলে।
2 তেওঁ মোৰ কথালৈ কাণ পাতিলে,
সেয়ে মই জীয়াই থকা দিনলৈকে তেওঁৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিম।
3 মই মৃত্যুৰ জৰীত বান্ধ খাই পৰিছিলোঁ,
চিয়োলৰ যাতনাৰ সন্মুখীন হৈছিলো,
মই দুখ-কষ্ট পাইছিলো;
4 তেতিয়া মই যিহোৱাৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ,
“হে যিহোৱা, মই মিনতি কৰিছোঁ, তুমি মোৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰা!”
5 যিহোৱা দয়াময় আৰু ধাৰ্মিক;
বাস্তৱিক আমাৰ ঈশ্বৰ স্নেহময়।
6 যিহোৱাই অমায়িক লোকক ৰক্ষা কৰে;
মই অসহায় হোৱাত তেওঁ মোক উদ্ধাৰ কৰিলে।
7 হে মোৰ প্রাণ, তোমাৰ বিশ্ৰাম-স্থানলৈ উভটি যোৱা,
কিয়নো যিহোৱাই তোমাক প্ৰচুৰ মঙ্গল কৰিলে।
8 কাৰণ তুমিয়েই মৃত্যুৰ পৰা প্ৰাণ,
চকুলোৰ পৰা মোৰ চকু,
উজুটি খোৱাৰ পৰা মোৰ ভৰি ৰক্ষা কৰিলা।
9 মই জীৱিতসকলৰ দেশত যিহোৱাৰ সাক্ষাতে অহা-যোৱা কৰিম।
10 যেতিয়া মই কৈছিলোঁ, “মই অতিশয় উৎপীড়িত হৈছোঁ”
তেতিয়াও যিহোৱাত মই বিশ্বাসত আছিলোঁ।
11 মই উদ্বেগ কৰি কৈছিলোঁ, “সকলো মানুহ মিছলীয়া।”
12 যিহোৱাই মোলৈ কৰা সকলো মঙ্গলৰ পৰিবর্তে
মই তেওঁক কি দিম?
13 মই পৰিত্ৰাণৰ পানপাত্ৰ তুলি ধৰিম,
আৰু যিহোৱাৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰিম;
14 মই যিহোৱাৰ ওচৰত মোৰ সঙ্কল্পবোৰ পূর্ণ কৰিম;
তেওঁৰ সমুদায় লোকৰ সাক্ষাতেই কৰিম।
15 যিহোৱাৰ দৃষ্টিত তেওঁৰ বিশ্বাসীসকলৰ মৃত্যু বহুমূল্য।
16 হে যিহোৱা, সচাঁকৈয়ে মই তোমাৰ দাস হওঁ;
মই তোমাৰ দাস, তোমাৰেই দাসীৰ পুত্ৰ;
তুমিয়েই মোৰ বন্ধনবোৰ মুকলি কৰিলা।
17 মই তোমাৰ উদ্দেশ্যে ধন্যবাদাৰ্থক বলি উৎসৰ্গ কৰিম;
মই যিহোৱাৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰিম।
18 মই যিহোৱাৰ ওচৰত মোৰ সঙ্কল্পবোৰ পূর্ণ কৰিম;
তেওঁৰ সমুদায় লোকৰ সাক্ষাতেই কৰিম।
19 হে যিৰূচালেম, তোমাৰেই মাজত,
যিহোৱাৰ গৃহৰ চোতাল কেইখনত, মই সেই সকলো পূর্ণ কৰিম।
তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা!