4
گۆن هُدایا وپاداری
1 نون هما ڈئولا که مَسیها وتی جسم و جانا سکّی سگّت، شما هم په اَنچێن کارێا تئیار ببێت، پرچا که هر وهدا کسێا مان جسما سکّی سگّتگ، چه گناها رَکّتگ.
2 اے پئیما، نون آ وتی منتگێن جسمی زِندا انسانی لۆٹ و واهگانی سرا نگوازێنیت، هُدائے واهگانی سرا گوازێنیت.
3 شما بازێن وهدے هما کارانی سرا گوازێنتگ که هُداناباورێن مردمان دۆستَ بنت، چۆ که بدکاری، هئوا و هئوَسّ، هنۆش و بێساری، شرابواریئے مَهپل، ائیش و نۆش و بُتپرستی که گندهێن کارے.
4 نون وهدے آ گندنت که شما اے رَدێن کارانی هار و هیرّۆپا آیانی همراهَ نبێت، هئیرانَ بنت و شمارا بد و رَدَ گوَشنت.
5 بله اے مردمان هماییئے دێما جواب دئیگی اِنت که په سجّهێن زندگێن و مُرتگێنانی دادرسیا تئیار اِنت.
6 اے ڈئولا، هُدائے وشّێن مستاگ په مُردگان هم رسێنگ بوت، که سجّهێنانی ڈئولا آیانی جسمی دادرسی بوتگاَت، تانکه اَرواهِش هُدائے پئیما زندگ ببنت.
7 دنیا زوتّ هلاس بئیگی اِنت، پمێشکا گۆن شِهم و رَهداریا وتا گران و سنگین بدارێت تان دْوا کرت بکنێت.
8 چه سجّهێنان مسترێن گپّ اِش اِنت که یکدومیا په دل و سِتک دۆست بدارێت که مِهر، بازێن گناهێئے بَکشگئے سئوَبسازَ بیت.
9 بے نُرنڈگا وتی لۆگئے دپا په یکدومیا پَچ بکنێت.
10 شما هر یکّێا چه هُدایا هاسێن توانے رَستگ. امانتدارانی پئیما، هُدائے تَهر تَهرێن نیامتان په یکدومیئے هِزمتا کار ببندێت.
11 کَسے که هبرَ کنت هُدائے جندئے هبران بکنت و کَسے که هِزمتَ کنت گۆن هُدائے داتگێن زۆر و واکا هِزمت بکنت، تانکه ایسّا مَسیهئے وَسیلها هُدایا ستا و سنا برسیت. سجّهێن شان و شئوکت و زۆر و واک اَبد تان اَبد هماییئے باتنت. اَنچش بات. آمین.
ایسّائے سئوَبا سکّیانی سگّگ
12 او دُردانگان! چه هما آسێن چَکّاس و آزمایشان هئیرت مکنێت که شمئے چَکّا کپنت و وتی دلا مگوَشێت که «اے اَجَبێن کارے گۆن ما بئیگا اِنت.»
13 تان اۆدا که گۆن مَسیهئے سکّیانی سگّگا شریکدار اێت گَل و شادان ببێت، تانکه هما ساهتا که آییئے شان و شئوکت پَدّرَ بیت، شما هم وشّ ببێت و بێکِساس شادمانی کرت بکنێت.
14 اگن مَسیهئے نامئے سئوَبا شمارا زا و زَکَتَ کننت، شما بَهتاور اێت، پرچا که هُدائے پرشئوکتێن روها شمئے دلا جاگه کرتگ.
15 وتا پهرێزێت که چه شما کَسے هۆنی، دُزّ، رَدکار و پلێنڈ بئیگئے سئوَبا سکّی و سۆریانی تها مکپیت.
16 بله اگن کَسے مَسیهی بئیگئے سئوَبا سکّی و سۆریانی تها بکپیت، چه اشیا پَشَل و شرمندگ مبیت و په وتی مَسیهی بئیگا هُدایا ستا و سنا بکنت.
17 نون دادرسیئے وهد آتکگ و اے دادرسی چه هُدائے هاندان و کَهۆلا بِنداتَ بیت. اگن دادرسی چه هُدائے هاندانا بِنداتَ بیت که ما اێن، گڑا آ مردمانی آسر و آکبت چے بیت که هُدائے وشّێن مستاگئے نمَنّۆک اَنت؟!
18 «اگن پهرێزکارێن مردمێئے رَکّگ چۆ گران اِنت،
گڑا ناباور و گُنهکارانی هال چے بیت؟»
19 پمێشکا، آ که گۆن هُدائے رزایا سکّی و سۆریانی تها کپتگاَنت، وتا مئے جۆڑ کنۆکئے سپرده بکننت که وپادار اِنت و نێکێن کار کنان ببنت.