48
مئے هُدائے شهر
کۆرهئے چُکّانی زَبور.
1 هُداوند مزن و ستائے باز لاهک اِنت،
مئے هُدائے شهرئے تها.
آییئے پاکێن کۆه،
2 سَهیونئے کۆه، زێبا گۆن وتی بُرزیا،
سجّهێن جهانئے شادهی،
شمالئے بُرزترێن بلندی،
مَزَن‌شانێن بادشاهئے شهر اِنت.
3 هُدا آییئے بُرجان اِنت،
وتا مُهرێن کلاتے پَجّارێنتگی.
4 بادشاه یکجاه بوتنت و
هۆریا دێما شتنت،
5 بله اَنچش که شهرِش دیست،
هئیران و هَبَکّه منتنت و تُرسانا جِستنت.
6 لرزگِش دلا کپت،
دردے ترندێن چۆ که جنێنێئے چِلّگ و زَنکا.
7 تئو گۆن رۆدراتکی گواتا
تَرْشیشئے بندنئے بۆجیگ پرۆشتنت.
8 هما دابا که اِشکتگ نون گۆن وتی چمّانَ گندێن،
لشکرانی هُداوندئے شهرئے تها،
مئے هُدائے شهرا
که هُدا تان اَبد پاداریَ کنت. اۆشت...
9 او هُداوند! تئیی پرستشگاهئے تها
مئے جُهلانکێن پگر و هئیال گۆن تئیی مِهرا اِنت.
10 او هُدا! تئیی نامئے پئیما،
تئیی ستا زمینئے چارێن کُنڈان سرَ بیت.
تئیی راستێن دست اَدل و راستیا پُرّ اِنت.
11 چه تئیی دادرسیا یَهودائے مێتگ شادمان باتنت و
سَهیونئے کۆه شادان.
12 سَهیونا زیارت کنێت، آییئے چاگردا بگردێت و
بُرجان هساب کنێت،
13 آییئے مُهرێن دیوالانی نێمگا شَرّیا هئیال گوَر دئیێت و
سجّهێن کلاتانی بچارێت،
تانکه گۆن نۆکێن نسلا بگوَشێت
14 که هُدا همِش اِنت، مئے هُدا، اَبد تان اَبد،
هما اِنت که تان مرکا مئے رهشۆنَ بیت.