55
چه دژمنانی تئوارا هئیران آن
په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. گۆن سیمّی سازان. داوودئے شئیری گوَشتانک.
1 او هُدا! منی دْوایا بِشکن و
وتا چه منی زاری و پریاتان چێر مدئے.
2 منی نێمگا دلگۆش کن و پَسّئو دئے،
وتی نالگ و زنگان پرێشان آن.
3 چه دژمنانی تئوار و
چه بدکارانی کوکّاران بێتاگت و هئیران آن.
چیا که ناهکّا منا رنجێننت و
گۆن هِژمے منی دژمنیا کننت.
4 دل مان سێنَگا اَزاب اِنت و
مرکئے تُرسُن سرا کپتگ و
5 بیمّ و دِهشتا منا چێر ترّێنتگ.
6 گوَشان: «درێچا کپۆتی بالُن پِر بوتێن،
تانکه بالُن بکرتێن و آرام بگپتێنان،
7 هئو! دێم په دورێن جاگهانَ شتان و
دشت و گیابانُن وتی هنکێنَ کرت. اۆشت...
8 په اشتاپیَ شتان و جاهے چێرَ بوتان،
چه لوڑ و توپّانان دور.»
9 هُداوندا! آیانی زبانا اَنچش بتَرّێن
که یکدومیا سرپد مبنت،
چیا که شهرا جنگ و چۆپَ گندان.
10 رۆچ و شپ شهرئے چاگردا دیوالانی سرا تَرّگا اَنت و
شهر چه نااِنساپی و پِتنها پُرّ اِنت،
11 چه هرابی و بێرانیا سررێچ اِنت و
سِتم و رِپک، چه آییئے بازارا دورَ نبیت.
12 اے دژمنے نه‌اِنت که منا شگانَ جنت،
اگن نه، منَ سگت،
بدواه نه‌اِنت که گۆن پَهرے منی دێما اۆشتاتگ،
اگن نه، چه آییا چێرَ بوتان.
13 جی، تئو ائے منی مَٹّ،
منی بْراهُندگ و نزّیکێن دۆست،
14 که مارا وشّێن همراهیے هست‌اَت
هما وهدا که گۆن مزنێن مُچّیے هُدائے لۆگا گامِنَ جت.
15 مرک آیانی چَکّا بکپات و
زنده‌گۆرّ باتنت،
چیا که بدی آیانی لۆگ و دلانی تها اِنت.
16 بله من هُدایا گوانکَ جنان و
هُداوند منا رَکّێنیت.
17 بێگاه و سَباه و نێمرۆچا
زنگَ جنان و پریاتَ کنان و
آ منی تئوارا اِشکنت.
18 منی جسم و جانا چه هما جنگا که دێما در آتکگ
په دْراهی و سلامتیَ رَکّێنیت،
بِلّ تُرے بازێنے منی دێما اۆشتاتگ.
19 هُدا که چه اَزَل وتی بادشاهی تهتئے سرا نِشتگ،
اِشکنت و شرمندگِشَ کنت. اۆشت...
چیا که بدلَ نبنت و
هُداتُرسی‌اِش نێست.
20 منی بْراهُندگا وتی دست دۆستانی هلاپا شهارت و
وتی کئولی پرۆشت.
21 زبانی چۆ ٹێلا چرپ اَت
بله دلی جنگیگ،
دپئے هبری چه رۆگنا نرمتر،
بله کَشّتگێن زَهم اتنت.
22 وتی پرێشانیان په هُدایا بِلّ،
که آ تئیی دارۆک اِنت،
آ هچبر پهرێزکاران کپگا نئیلیت.
23 بله تئو، او هُدا،
بدکاران جُهلترێن کَلّا دئورَ دئیئے،
هۆنوار و پرێبکارێن مردم
وتی رۆچانی نێما هم زندگَ نماننت،
بله من تئیی سرا تئوکلَ کنان.