69
او هُدا! منا برَکّێن
په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. «سوسنانی» تَرزئے سرا. داوودئے زَبور.
1 او هُدا! منا برَکّێن
که آپ تان منی گَردنا اِنت.
2 جُهلانکێن پوجگلان مێن بوتگان،
جاگهے که پادَ نه‌اۆشتیت.
جُهلانکێن آپانی تها کپتگان و
هار و لَهڑان منا اَنگِرّ کرتگ.
3 چه بازێن پریاتان دمُن برتگ،
منی نُکّ هُشک اِنت و
چمّ وتی هُدائے ودارا تهار بوتگ‌اَنت.
4 آ که بێسئوَب چه من نپرتَ کننت
چه منی سرئے مودان گێشتر اَنت.
بازێنے منی گار کنگئے رندا اِنت
دژمن منی سرا درۆگێن بُهتامَ جننت.
چه من لۆٹنت هما چیزّان پِر بترّێنان
که من ندُزّتگ‌اَنت.
5 او هُدا! تئو زانئے که من اهمکی کرتگ،
منی گناه چه تئو چێر نه‌اَنت.
6 او هُداوند، او لشکرانی هُداوند!
هما که تئیی وداریگ اَنت منی سئوَبا شرمندگ مباتنت.
او اِسراییلئے هُدا!
هما که تئیی شۆهازا اَنت منی سئوَبا رسوا مباتنت.
7 چیا که په تئییگی منا سُبکَّ کننت و
منی دێم چه شرما پۆشێنگ بوتگ.
8 براتانی چمّا بیگانگ بوتگان و
وتی ماتئے چُکّانی دێما دَرامدے.
9 آ گئیرت که منا په هُدائے لۆگا هست‌اِنت،
منا جانسۆچَ کنت و باهێنیت و
تئیی رَد و بد کنۆکانی رَد و بد،
منی سرا کپتگ‌اَنت.
10 آ وهدا که اَرسُن رێتکگ و رۆچگُن داشتگ
سُبکّ کنگ بوتگان.
11 آ وهدا که سوگی گُد و پۆشاکُن گوَرا کرتگ‌اَنت،
اِشانی کِرّا بَتَلے بوتگان.
12 شهرئے مسترانی گوَرا نام و دپ آن و
شرابیانی سئوت.
13 بله من، او هُداوند، تئیی رَهمئے وهدا،
تئیی درگاها دْوا کنان.
او هُدا! چه وتی بازێن مِهر و وپاداریا،
گۆن دلجمێن رَکّێنگے پَسّئو بدئے.
14 منا چه پوجگلان در کن،
تانکه اێر مبُڈّان.
چه نپرت کنۆکانی پنجگا منا برَکّێن و
چه جُهلانکێن آپان در کن.
15 مئیل که هار منا اَنگِرّ کننت،
یانکه جُهلانکی منا اێر برنت،
یا منی سرا کَلّ وتی دپا ببندیت.
16 او هُداوند! منی پسّئوا بدئے که تئیی رهمت باز اَنت،
وتی رهمتانی کِساس و هسابا، وتی دێما گۆن من بترّێن.
17 دێما چه وتی هزمتکارا مپۆشێن،
په منی مَدَتا اشتاپ کن
که سکّ تَنگ آتکگان.
18 نزّیک بیا و منا برَکّێن،
دژمنانی سئوَبا منا بمۆک.
19 تئو آ سُبکّیان وتَ زانئے که منی سرا اَنت و
منی شرمساری و رسواییان،
منی سجّهێن دژمن تئیی دێما اَنت.
20 سُبکّی و بےاِزّتیان منی دل پرۆشتگ و در منتگان،
رهمئے ودارا اتان و دستا نکپت،
گَموارێئے شۆهازا اتان و نرَسِت.
21 وراکئے بدلا، منا جئورِش دات و
وهدے تنیگ بوتان ترُپشێن شرابِش نۆشێنت.
22 پَرزۆنگِش دامے بات و
سُهل و اێمنی‌اِش تَلکے.
23 چمِّش تهار بات و مگنداتنت و
سرێنِش درهگ و لرزگا بات.
24 وتی هِژما آیانی سرا بگوارێن،
گَزبئے آچشا په آیان برسێن.
25 لۆگ و جاگه‌اِش هراب و وئیران بات،
آیانی گِدانان هچکَس جهمنند مبات.
26 چیا که هماییا آزارَ رسێننت که تئو جتگ و
هماییئے رنجانی هبرا کننت که تئو ٹَپّیگ کرتگ.
27 مئیار په مئیارِش بِلَڈّ،
چه تئیی اَدلا بێبهر باتنت.
28 چه زندگێنانی دپترا گار باتنت،
گۆن پهرێزکاران یکجاه نبیسگ مباتنت.
29 بله نون من، سِتَم دیستگ و پدَرد آن.
او هُدا! تئیی نجات منا اێمن بدارات.
30 هُدائے ناما گۆن سئوتَ نازێنان و
گۆن بازێن شُگرگزاریا شان و شئوکتیَ دئیان.
31 اے چیزّ هُدایا چه گوسکێا گێشتر پسندَ بیت،
چه مزن‌کانٹ و مزن‌سرُمبێن گۆکێا.
32 بێکِبر و دَربێش اے چیزّا که بگندنت گَل و شادانَ بنت.
او هُدائے شۆهاز کنۆکان! زنده‌دل باتێت.
33 هُداوند نیازمندانی دْوایان گۆشَ داریت و
وتی بندیگێن مردمان بزّگ و وارَ نکنت.
34 آسمان و زمین آییا بنازێننت،
دریا و آییئے تهئے سجّهێن سَهدار.
35 چیا که هُدا سَهیونا نجاتَ دنت و
یَهودائے شهران نۆکسرا اڈَّ کنت.
کئوم اۆدا جهمنندَ بیت و
مُلکئے هَکّێن وارسَ بیت.
36 مُلک آییئے هزمتکارانی پُشتپَدئے میراسَ بیت و
آییئے نامئے دۆست دارۆک اۆدا جهمنندَ بنت.