92
تئیی وپاداریئے جارا جنان
په شَبَّتئے رۆچا سئوتے. زَبورے.
1 هُدائے ستا کنگ وشّ اِنت و
تئیی نامئے نازێنگ، او بُرزێن اَرشئے هُدا!
2 بامگواهان تئیی مِهر و
شپان تئیی وپاداریئے جارئے جَنَگ،
3 گۆن ده‌تارێن تمبورگ و
چنگئے زێملا وشّ اِنت.
4 چیا که تئو، او هُداوند،
منا گۆن وتی دستئے کاران شادمان کرتگ،
تئیی تئوسیپا شادمانیئے سئوتَ جنان.
5 او هُداوند! تئیی کار چۆن مزن اَنت و
پگر چِنکدر جُهلانک.
6 اهمکَ نزانت و
نادان سرپدَ نبیت.
7 هرچُنت که بدکار چۆ کاها برُدنت و
رَدکار بسبزَنت،
بله تان اَبد تباهَ بنت.
8 بله تئو، او هُداوند،
تان اَبد بُرزێن اَرشئے هُدا ائے.
9 تئیی دژمن، او هُداوند،
اَلّم گار و گمسارَ بنت و
سجّهێن بدکار، شنگ و شانگ.
10 بله تئو منی کانٹ، وهشیێن گۆکئے کانٹئے پئیما بُرز داشتگ و
منا سَپاێن رۆگن پِر مُشتگ.
11 منی چمّان دژمنانی شِکست دیستگ و
گۆشان بدکارانی سرشکونیئے هبر اِشکتگ.
12 پهرێزکار مَچّئے پئیما سبزَنت و
لبنانئے گَزّانی پئیما رُدنت.
13 آ هُداوندئے لۆگا کِشَگ بوتگ‌اَنت و
مئے هُدائے بارگاها سبزَنت.
14-15 پیریا هم بَر و سَمرَ دئینت و
په اے جارئے جنگا تَرّ و تازگ و سبزَ ماننت
که هُداوند راست و آدل اِنت،
هما منی تلار اِنت و
آییا هچ نااِنساپی و بدی مان نێست.