करिंथकरांस पहिले पत्र
लेखक
पौलाला या पुस्तकाचे लेखक मानले जाते (1 करिंथ. 1:1-2; 16:21) तसेच पौलाचे पत्र म्हणून देखील ओळखले जाते. काही वेळ आधी किंवा तो इफिसमध्ये असताना पौलाने करिंथकरांना हे पहिले पत्र लिहिले (1 करिंथ 5:10-11) आणि करिंथकरांना हे पत्र समजले नाही आणि दुर्दैवाने ते पत्र अस्तित्वात नाही. या “पूर्वीच्या पत्राची” (ज्याला म्हटले जाते) सामग्री पूर्णपणे ज्ञात नाही, प्रथम करिंथकरांना पौलाने करिंथ मंडळीकडून प्राप्त झालेल्या पत्राचे उत्तर म्हणून विचार केले आहे, ज्यामुळे ते या पूर्वीच्या पत्राच्या प्रतिसादाबद्दल कदाचित लिहिले होते.
तारीख आणि लिखित स्थान
साधारण इ.स. 55 - 56.
हे पत्र इफिसकडून लिहिले गेले (1 करिंथ. 16:8).
प्राप्तकर्ता
जरी पौल त्याच्या उद्देशाने वाचकांना “सगळीकडे आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या नावाने प्रत्येक ठिकाणी बोलावतो” (1:2) तरी 1 करिंथकरांचे इच्छित वाचक “करिंथ येथील देवाच्या मंडळीचे” सदस्य होते. (1 करिंथ 1:2).
हेतू
करिंथ येथील मंडळीच्या सध्याच्या स्थितीविषयी पौलाला अनेक स्त्रोतांकडून माहिती मिळाली होती. हे पत्र लिहिण्याचा त्याचा हेतू हा होता की मंडळीला आपल्या क्षेत्रातील कमकुवतपणाची शिकवण देणे आणि पुनर्संचयित करणे (1 करिंथ 15), अनैतिकता, चुकीच्या शिकवणुकीसारख्या चुकीच्या पद्धती सुधारणे. (1 करिंथ 5, 6:12-20), आणि प्रभू भोजनाचा गैरवापर (1 करिंथ 11:17-34). करिंथ येथील मंडळीने भेट दिली होती (1:4-7) परंतु अपरिपक्व व अयोग्य (3:1-4), म्हणूनच पौलाने मंडळीच्या मध्यभागी पापांची समस्या कशी हाताळावी याबद्दल एक महत्त्वाची प्रतिकृती दिली. संबंधात विभाजन आणि सर्व प्रकारच्या अनैतिकतेच्या दृष्टीकोनातून डोळस वळण करण्याऐवजी त्यांनी समस्या सोडविल्या.
विषय
विश्वासू लोकांचे आचरण
रूपरेषा
1. परिचय — 1:1-9
2. करिंथ मंडळीत विभाजन — 1:10-4:21
3. नैतिक आणि नीतिविषयक मतभेद — 5:1-6:20
4. विवाह सिद्धांत — 7:1-40
5. प्रेषितीय मोकळीक — 8:1-11:1
6. आराधना व निर्देश — 11:2-34
7. आत्मिक वरदाने — 12:1-14:40
8. पुनरुत्थानावरील शिकवण — 15:1-16:24
1
नमस्कार व उपकारस्तुती
1 देवाच्या इच्छेप्रमाणे ख्रिस्त येशूचा प्रेषित होण्याकरता बोलावलेला, पौल आणि बंधू सोस्थनेस यांजकडून,
2 करिंथ शहरात असलेल्या देवाच्या मंडळीस, म्हणजे ख्रिस्त येशूमध्ये पवित्र केलेले आणि पवित्रजन होण्यास बोलावलेले आहेत त्यांना व आपला प्रभू येशू ख्रिस्त, म्हणजे त्यांचा व आमचाही प्रभू, याचे नाव सर्व ठिकाणी घेणाऱ्या सर्व लोकांस,
3 देव आपला पिता आणि प्रभू येशू ख्रिस्त यापासून कृपा व शांती असो.
4 ख्रिस्त येशूमध्ये तुमच्यावर झालेल्या देवाच्या कृपेबद्दल मी सतत तुमच्यासाठी माझ्या देवाचे उपकार मानतो.
5 त्याने तुम्हास प्रत्येक बाबतीत, सर्व बोलण्यात व सर्व ज्ञानात समृद्ध केले आहे.
6 जशी ख्रिस्ताविषयी साक्ष खरी असल्याची खात्री तुम्हामध्ये झाली तसल्याच प्रकारे त्याने तुम्हासही संपन्न केले आहे.
7 म्हणून तुम्हांत कोणत्याही आत्मिक दानाची कमतरता नाही, तर तुम्ही आपल्या प्रभू येशू ख्रिस्ताच्या प्रकट होण्याची वाट पाहता.
8 तोच तुम्हास शेवटपर्यंत दृढ देखील राखील, जेणेकरून आपल्या प्रभू येशूच्या ख्रिस्ताच्या दिवशी तुम्ही निर्दोष असावे.
9 ज्याने आपला पुत्र येशू ख्रिस्त, आपला प्रभू याच्या सहभागितेत तुम्हास बोलावले होते, तो देव विश्वासू आहे.
ख्रिस्ती मंडळीतील पक्षाभिमानाची वृत्ती
10 तर आता, बंधूनो, प्रभू येशू ख्रिस्ताच्या नावामध्ये मी तुम्हास विनंती करतो की, तुम्ही सर्वांनी एकमेकांशी सारख्या मनाने एकत्र व्हावे आणि तुमच्यात मतभेद असू नयेत, तर तुम्ही एकाच हेतूने परिपूर्ण व्हावे.
11 कारण माझ्या बंधूनो ख्लोवेच्या मनुष्यांकडून मला असे कळविण्यात आले की, तुमच्यात भांडणे आहेत.
12 माझे म्हणणे असे आहे की तुमच्यातील प्रत्येकजण म्हणतो, “मी पौलाचा आहे.” “मी अपुल्लोचा आहे,” “मी केफाचा आहे,” “मी ख्रिस्ताचा आहे.”
13 ख्रिस्त विभागला गेला आहे का? पौल वधस्तंभावर तुमच्यासाठी खिळला गेला होता का? पौलाच्या नावाने तुमचा बाप्तिस्मा झाला का?
14 मी देवाचे आभार मानतो की, क्रिस्प व गायस यांच्याशिवाय मी कोणाचाही बाप्तिस्मा केला नाही.
15 यासाठी की, माझ्या नावात तुमचा बाप्तिस्मा करण्यात आला, असे कोणीही म्हणू नये.
16 स्तेफनाच्या घरच्यांचा सुद्धा मी बाप्तिस्मा केला, याव्यतिरीक्त, तर इतर कोणाचाही बाप्तिस्मा केल्याचे मला आठवत नाही.
17 कारण ख्रिस्ताने मला बाप्तिस्मा करण्यासाठी नाही तर शुभवर्तमान सांगण्यासाठी पाठवले, ते देखील मानवी ज्ञानाने नव्हे, यासाठी की, ख्रिस्ताच्या वधस्तंभावरील मृत्यूचे सामर्थ्य व्यर्थ होऊ नये.
वधस्तंभाच्या ठायी असलेले सामर्थ्य
18 कारण ज्यांचा नाश होत आहे अशांसाठी वधस्तंभाविषयीचा संदेश मूर्खपणाचा आहे, परंतु ज्यांचे तारण होत आहे, अशांसाठी तो देवाचे सामर्थ्य आहे.
19 कारण असे नियमशास्त्रात लिहिले आहे,
“शहाण्यांचे शहाणपण मी नष्ट करीन आणि
बुद्धिवंताची बुद्धि मी व्यर्थ करीन.”
20 ज्ञानी मनुष्य कोठे आहे? विद्वान कोठे आहे? या जगातील वाद घालणारा कोठे आहे? देवाने जगाचे ज्ञान मूर्खपणाचे ठरवले नाही का?
21 म्हणून, देवाचे ज्ञान असतानाही, या जगाला स्वतःच्या ज्ञानाने देवाला ओळखता आले नाही, तेव्हा आम्ही जो “मूर्खपणाचा” संदेश गाजवितो त्यामुळे जे विश्वास ठेवणारे आहेत त्यांचे तारण करण्याचे देवाला बरे वाटले.
22 कारण अनेक यहूदी लोक चमत्काराची चिन्हे विचारतात आणि ग्रीक लोक ज्ञानाचा शोध घेतात,
23 परंतु आम्ही वधस्तंभावर खिळलेला ख्रिस्त गाजवितो. हा संदेश यहूदी लोकांसाठी अडखळण आणि ग्रीकांसाठी मूर्खपणा असा आहे.
24 परंतु ज्यांना बोलावलेले आहे, अशा यहूदी व ग्रीक दोघांसही ख्रिस्त हा संदेश आहे तो देवाचे सामर्थ्य व देवाचे ज्ञान असाही आहे.
25 तथापि ज्यांस तुम्ही देवाचा “मूर्खपणा” म्हणता ते मानव प्राण्याच्या शहाणपणापेक्षा अधिक शहाणपणाचे आहे आणि ज्यांस तुम्ही देवाचा “दुर्बळपणा” समजता ते मानव प्राण्याच्या सशक्तपणाहून अधिक शक्तीशाली आहे.
26 तर आता बंधूनो, देवाने तुम्हास केलेल्या पाचारणाबद्दल विचार करा. मानवी दृष्टिकोनातून तुमच्यातील पुष्कळसे शहाणे, सामर्थ्यशाली, उच्च कुळातले नव्हते,
27 त्याऐवजी जगातले जे मूर्ख त्यांना देवाने निवडले, यासाठी की, शहाण्या मनुष्यास फजित करावे.
28 कारण जगातील देवाने दीन, तुच्छ मानलेले, जे “नगण्य” त्यांना निवडले. यासाठी की जे “काहीतरी” आहेत त्यांना नगण्य करावे.
29 यासाठी की कोणाही मनुष्याने देवासमोर बढाई मारू नये.
30 कारण तो ख्रिस्त येशूमध्ये तुमच्या जीवनाचा उगम आहे व तो देवाची देणगी म्हणून आपले ज्ञान, आपले नीतिमत्त्व, आपले पवित्रीकरण आणि आपली मुक्ती असा झाला आहे.
31 यासाठी की नियमशास्त्रात असे लिहिले आहे, “जो अभिमान बाळगतो त्याने परमेश्वराविषयी बाळगावा.”