11
दुय गोवाह 
1 ज्यान पासाण कुण तीबी माहु एक मोजणेन केरता डेंगी आप्यो, एने माहु केयो, “जा, बोगवान ने मोंदिर एने वेदीह मोज ली, एने मोंदिर माय आरादना केरनारान गीणती किर ली। 
2  पुण मोंदिरान बाहेर ने खोली सोड़ दे; एने ताह मा मुजही, काहाकाय तो बिगेर यहुदिन केरता हे, एने ता बेचाड़ीस मोयना वोर चोखाला हेयराह पायान बुंदे रोहंदेलती। 
3 मी मारा दुय गोवाह पुरी ताकेत आपुह, एने ता एक एजार दुय होव साठ दिह वोर जाणाव केरती, ता गोंटान गेत फाड़का पिरील रेती जाह दुख देखाड़नेन केरता फांगेरनु।” 
4 देरतीन मालीक ने ओंगाण उबरेणारे दुय जेतुन ने जाड़े, एने दुय दिवा ज्यास हेते। 
5 केदी एगदो ताह नुकसान पोचाड़ने हुदिह, ते तान मुयाम रेन आक्ठो निकलीन तान दुसमोनाह हेलगाड़ दिथे; केदी एगदो ताह नुकसान पोचाड़ने हुदिह, ते खेरीच तो इहीचकेरीन माराय जाय। 
6 तान जाणाव केरनेन दिह्या माय पाणी नाय पोड़ी, केरीन ताह जुगाह बोंद केरनेन आदिकार आपेल हे। एने ताह आखा पाणी पोर आदिकार हे काय लुय माय बोदेल देय; एने ताह ज्यो बी आदिकार हे काय ताह पोटी तुलबूखे आखी बातीन तेकलीत देरती पोर लाव सेकती। 
7  जेवी ता बोगवानान खोबरीन पुकार केर देती, तेवी नेरेग कुंड माय रेन एक खाराब जेनवेर उपेर आवी। एने ता हिऱ्यो लेड़ाय केरीन ताह आरवी देय, एने ताह मार देय, 
8 एने ता दुय गोवाह ने देड़ ता मोटला हेयरान वाटी पोर पोड़ रेती, ज्यो हियोर निसाणीन रूप माय सदोम एने मीस्र केवाथी। न्यास तान मालीक यीशुह खुरूसखाम पोर चेड़ावीन मारील एता। 
9 आखा देस, आखा गेराणा, आखी बाषा, एने आखी जातीन माणहे तान देड़ाह साड़े तीन दिह वोर देखती रेती, एने तान देड़ाह माहणा माय बुजणे नाय देती। 
10 देरती पोर रेणारे माणहे तान मोतीन कारेण जुलूम खुस एती एने खुसी माणावती, एने ता एका दिहराह बोकसीस आपती। काहाकाय ज्या दुय जाणकार देरती पोर रेणारे माणहाह जुलूम तेकलीत दियेल एता। 
11 पुण साड़े तीन दिह्यान पासाण बोगवानान उगे रेन जीवणान हाह ता माय आव गीयो, एने ता तान पायान ताकेत पोर उबरी गीया, एने ताह देखणारे माणहाम जुलूम बिय सावाय गियी। 
12 तेवी ता दुय जाणकाराह हेरगाम रेन एक मोटलो आवाज होमलानो, “न्या उपेर आवो!” तेवी ता वादला माय उपेर जात रेना, ताह उपेर जाताला तान दुसमोन देख्या। 
13  तुलेचबूखी देरती फाटनी, एने हेयरान दाहवो बाग पोड़ गीयो; ती देरती फाटतास हात एजार माणहे मोर गीया। एने बाकी वोचेल माणहे बिय गीया एने बोगवानान बोड़ाय केऱ्या। 
14 दुसरी पिड़ा खेतेम एय गियी, एवी तिसरी पिड़ा आवणी हे! 
हातवी पावल्यी 
15 जेवी हातवो हेरोगदुत तान पावलीह फुक्यो, तेवी हेरगा माय मोटलो मोटलो आवाज एणे लागो, “एवी दुनिया पोर राज केरनेन ताकेत आमरा मालीक फाय हे, एने तान मसीन हे, एने तान राज कायेम कायेम रेय!” 
16 तेवी चोववीस डावाला माणहे जा बोगवानान ओंगाण जान तान राजगादि पोर बोह रियेल एता, ता बोगवानान ओंगाण मुयान बोरहे पोड़ीन आरादना केऱ्या: 
17 एने केया, “एय आखाह रेन ताकेतवाला मालीक बोगवान, जो हे, एने जो ईतो! 
आमु तारो दन्यवाद केरतेह काय तु तारी मोटली ताकेत केरीन तार राज ने काम किऱ्यो, 
एने राज केरनेन सुरवात किरेल हे! 
18 आखा देसान माणहे खीजवाय रियेल एता, 
पुण तार राग ता पोर आव लागोह, 
तो टेम आव लागेल हे काय मुरेल माणहान नियाव केराय जाय, 
एने तार पावोर, जाणकार, 
एने चोखाला माणहान एने ता आत्या मोठा जा तार नावाह बितेह, ताह फोल आपाय जाय, 
एने जा देरतीह खेतेम केरने बाजरेनाह ता बी खेतेम केराय जाय!” 
19  तेवी बोगवानान जो मोंदिर हेरगा माय हे तो उगड़ी गीयो, एने तान मोंदिर माय तान वायदान पेटी देखानी। तेवी विजेलनो, गाजणे, आयेड़नो, एने देरती आलनी, एने मोटलो बोरफो पोड़नो।