13
ส่ง​บารนาบัส​กับ​เซาโล​ไป​เยียะ​ก๋าน​พิเศษ
ใน​คริสตจักร​ตี้​เมือง​อันทิโอก มี​หมู่​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​กับ​หมู่​อาจ๋ารย์​คือ บารนาบัส สิเมโอน​ตี้​มี​แหม​จื้อ​นึ่ง​ว่า​นิเกอร์ ลูสิอัส​เป๋น​จาว​เมือง​ไซรีน มานาเอน (​คน​ตี้​ได้​ฮับ​ก๋าน​เลี้ยงดู​มา​ตวย​กั๋น​กับ​เฮโรด​เจ้าเมือง​ตั้ง​แต่​เป๋น​หละอ่อน​แล้ว​) กับ​เซาโล เวลา​ตี้​หมู่​เขา​นมัสก๋าน​องค์​พระผู้เป๋นเจ้า​กับ​ถือ​ศีล​อด​อาหาร​อยู่​นั้น พระวิญญาณ​บริสุทธิ์​ก็​อู้​กับ​หมู่​เขา​ว่า “หื้อ​แต่งตั้ง​บารนาบัส​กับ​เซาโล​ไว้​สำหรับ​ก๋าน​งาน​ตี้​เฮา​ฮ้อง​หื้อ​หมู่​เขา​เยียะ” หลังจาก​ปา​กั๋น​ถือ​ศีล​อด​อาหาร​กับ​อธิษฐาน​แล้ว ก็​วาง​มือ​บน​หัว​บารนาบัส​กับ​เซาโล เปื้อ​มอบหมาย​หื้อ​เยียะ​ก๋าน​พิเศษ จาก​นั้น​ก็​ส่ง​ต้าน​ตึง​สอง​ไป
บอก​ข่าวดี​ตี้​เกาะ​ไซปรัส
พระวิญญาณ​บริสุทธิ์​ก็​นำ​ต้าน​ตึง​สอง​ไป​เมือง​เซลูเคีย แล้ว​หมู่​เขา​ก็​ลง​เฮือ​จาก​ตี้​หั้น​ไป​ตี้​เกาะ​ไซปรัส เมื่อ​มา​แผว​เมือง​ซาลามิส​ใน​เกาะ​นั้น หมู่​เขา​บอก​เรื่อง​ถ้อยกำ​ของ​พระเจ้า​ใน​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว ยอห์น​ตี้​มี​แหม​จื้อ​ว่า​มาระโก​ก็​อยู่​ตวย​ใน​ฐานะ​ผู้จ้วย
หมู่​เขา​ปา​กั๋น​เตียวตาง​ใคว่​เกาะ​ไป​จ๋น​แผว​เมือง​ปาโฟส ตี้​หั้น​หมู่​เขา​ปะ​จาว​ยิว​คน​นึ่ง​จื้อ​บารเยซู เป๋น​คน​ใจ๊​เวทมนตร์​กาถา​กับ​อ้าง​ว่า​ตั๋ว​เก่า​เป๋น​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า เขา​อยู่​ตวย​เจ้าเมือง​จื้อ​เสอร์จีอัส เปาลุส เซิ่ง​เป๋น​คน​ฮู้​คน​หลวก เจ้าเมือง​เจิญ​บารนาบัส​กับ​เซาโล​มา​หา เปื้อ​หื้อ​อู้​ถ้อยกำ​ของ​พระเจ้า​หื้อ​ฟัง แต่​เอลีมาส​นัก​เวทมนตร์ (​เอลีมาส​เป๋น​จื้อ​ภาษา​กรีก​ของ​บารเยซู​) ฮิ​อู้​ขัดขวาง​บารนาบัส​กับ​เซาโล กับ​ฮิ​จวน​เจ้าเมือง​บ่หื้อ​เจื้อ แต่​เซาโล​ตี้​ฮ้อง​แหม​จื้อ​ว่า​เปาโล ก็​ได้ฮับ​ก๋าน​ดลใจ๋​จาก​พระวิญญาณ​บริสุทธิ์ เขา​ปักต๋าผ่อ​ไป​ตี้​เอลีมาส​แล้ว​อู้​ว่า 10 “เจ้า​เป๋น​ลูก​ของ​มาร เป๋น​ศัตรู๋​ของ​ความ​ดี​ตังหลาย ใน​ตั๋ว​ของ​เจ้า​มี​แต่​กล​อุบาย​ใจ๋ฮ้าย​ซะป๊ะ​ซะเป้ด เจ้า​ตึง​จะ​บ่หยุด​ตี้​จะ​ฮิ​เปี่ยน​ความ​จริง​เกี่ยวกับ​องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า​หื้อ​เป๋น​เรื่อง​บ่แต๊​สัก​เตื้อ​กา 11 ผ่อ​เน่อ องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า​จะ​ลงโต้ษ​เยียะ​หื้อ​เจ้า​ต๋าบอด​ผ่อ​บ่หัน​แสงแดด จ๋น​เถิง​เวลา​ตี้​พระเจ้า​ก๋ำหนด​ไว้” แล้ว​เอลีมาส​ก็​ต๋าบอด​บ่า​เดี่ยว​นั้น​เลย เขา​จึง​ซวาม​หา​คน​หื้อ​จู๋ง​มือ​เขา​ไป 12 เมื่อ​ต้าน​เจ้าเมือง​หัน​เหตุก๋ารณ์​ตี้​เกิด​ขึ้น​นั้น​ก็​ฮับเจื้อ ย้อน​อัศจ๋รรย์​ใจ๋​ใน​กำสอน​เรื่อง​องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า
ไป​เมือง​อันทิโอก​ใน​แคว้น​ปิสิเดีย
13 เปาโล​กับ​หมู่​ของ​ต้าน​ลง​เฮือ​จาก​เมือง​ปาโฟส​ไป​เมือง​เปอร์กา​ใน​แคว้น​ปัมฟีเลีย แต่​ยอห์น​แยก​ตั๋ว​ออก​จาก​หมู่​เขา​ปิ๊ก​ไป​กรุง​เยรูซาเล็ม 14 จาก​เมือง​เปอร์กา​ต้าน​หมู่​นั้น​ก็​ยัง​เตียวตาง​ต่อ​ไป​จ๋น​แผว​เมือง​อันทิโอก​ใน​แคว้น​ปิสิเดีย เมื่อ​เถิง​วัน​สะบาโต เปาโล​กับ​บารนาบัส​เข้า​ไป​นั่ง​ฮ่วม​ใน​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว 15 หลังจาก​อ่าน​หนังสือ​บท​บัญญัติ​ของ​โมเสส​กับ​ข้อเขียน​ของ​หมู่​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​ต๋าม​วาระ​ก๋าน​นมัสก๋าน​แล้ว หมู่​นาย​ธรรมศาลา​ส่ง​คน​มา​บอก​บารนาบัส​กับ​เปาโล​ว่า “ปี้น้อง​เหย ถ้า​ต้าน​มี​กำ​หื้อ​ก๋ำลังใจ๋​คน​ตังหลาย ขอ​เจิญ​ออก​มา​อู้​เต๊อะ” 16 เปาโล​ก็​ยืน​ขึ้น​ยก​มือ​โบก​หื้อ​ดัก​แล้ว​อู้​ว่า
“ฟัง​หื้อ​ดี​จาว​อิสราเอล​กับ​ต้าน​ตังหลาย​ตี้​เคารพ​ยำเก๋ง​พระเจ้า 17 พระเจ้า​ของ​จาว​อิสราเอล​เลือก​ป้ออุ๊ย​แม่หม่อน​ของ​หมู่​เฮา​ไว้ เยียะ​หื้อ​เขา​หมู่​นั้น​จ๋ำเริญ​เติบโต​ขึ้น​ต๋อน​อยู่​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์ แล้ว​พระองค์​ก็​ปา​หมู่​เขา​ออก​มา​จาก​ประเทศ​นั้น​ด้วย​ฤทธิ์​อำนาจ​อัน​ยิ่งใหญ่​ของ​พระองค์ 18 พระองค์​อดทน​ต่อ​ก๋าน​เยียะ​ตั๋ว​ของ​หมู่​เขา​ใน​ดินแดน​ทุรกั๋นดาร​เป๋น​เวลา​ประมาณ​สี่​สิบ​ปี๋ 19 พระเจ้า​ไล่เหิบ​คน​เจ็ด​จ้าด​ออก​ไป​จาก​แผ่นดิน​คานาอัน แล้ว​แบ่ง​แผ่นดิน​ของ​คน​จ้าด​หมู่​นั้น​หื้อ​จาว​อิสราเอล​ไว้​เป๋น​มรดก 20 เหตุ​หมู่​นี้​เกิด​มา​เป๋น​เวลา​ประมาณ​สี่​ร้อย​ห้า​สิบ​ปี๋
“หลังจาก​นั้น​พระเจ้า​ก็​หื้อ​หมู่​ผู้วินิจฉัย​ปกครอง​ผ่อกอย​หมู่​เขา จ๋น​มา​แผว​สมัย​ของ​ซามูเอล​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า 21 ต๋อน​นั้น​จาว​อิสราเอล​ขอ​หื้อ​มี​กษัตริย์ พระเจ้า​จึง​แต่งตั้ง​ซาอูล​ลูกบ่าว​ของ​คีช​ตี้​มา​จาก​เผ่า​เบนยามิน​หื้อ​เป๋น​กษัตริย์​ของ​หมู่​เขา ซาอูล​ครอบครอง​อยู่​สี่​สิบ​ปี๋ 22 หลังจาก​พระเจ้า​ถอด​ซาอูล​ออก​จาก​ต๋ำแหน่ง​กษัตริย์​แล้ว ก็​ตั้ง​ดาวิด​ขึ้น​เป๋น​กษัตริย์​ของ​จาว​อิสราเอล​แตน พระองค์​อู้​เถิง​ดาวิด​ว่า ‘เฮา​หัน​ว่า​ดาวิด​ลูกบ่าว​ของ​เจสซี​เป๋น​คน​ตี้​เฮา​เปิงใจ๋​ขนาด ย้อน​ว่า​เขา​เยียะ​กู้​สิ่ง​กู้​อย่าง​ตี้​เฮา​ใค่​หื้อ​เขา​เยียะ’
23 “แล้ว​จาก​เจื๊อสาย​ของ​กษัตริย์​ดาวิด​นี่​ละ พระเจ้า​โผด​หื้อ​จาว​อิสราเอล​ตังหลาย​มี​พระ​ผู้​จ้วย​หื้อ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ​เกิด​มา​คือ พระเยซู ต๋าม​ตี้​สัญญา​ไว้​แล้ว​นั้น 24 แต่​ก่อน​ตี้​พระเยซู​จะ​ตั้งเก๊า​เยียะ​ก๋าน​ของ​พระเจ้า ยอห์น​บอก​จาว​อิสราเอล​ตังหลาย​เถิง​เรื่อง​ก๋าน​ฮับ​บัพติศมา​ด้วย​น้ำ เปื้อ​แสดง​ว่า​กลับใจ๋​จาก​บาป​แล้ว 25 เมื่อ​ยอห์น​เยียะ​ก๋าน​ต๋าม​หน้าตี้​เกือบ​เสร็จ​ก็​ถาม​ว่า ‘หมู่​ต้าน​กึ๊ด​ว่า​ข้าพเจ้า​เป๋น​ใผ​กา ข้าพเจ้า​บ่ใจ้​คน​ตี้​ต้าน​ตังหลาย​กองถ้า แต่​ผ่อ​เน่อ จะ​มี​แหม​คน​นึ่ง​มา​เมื่อลูน​ข้าพเจ้า เซิ่ง​ข้าพเจ้า​บ่ควร​แม้แต่​จะ​แก้​เจื้อก​มัด​เกิบ​ของ​ต้าน’
26 “ปี้น้อง​ตังหลาย​ตี้​เป๋น​ลูก​หลาน​ของ​อับราฮัม กับ​หมู่​ต้าน​ตี้​เป๋น​คน​ต่างจ้าด​ตี้​เคารพ​ยำเก๋ง​พระเจ้า หื้อ​ผ่อ​ไว้​เน่อ ถ้อยกำ​เรื่อง​ความ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ​นี้ ได้​ส่ง​มา​เถิง​เฮา​ตังหลาย​แล้ว 27 ส่วน​จาว​อิสราเอล​ตี้​อาศัย​อยู่​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม​กับ​ผู้​ปกครอง​บ้าน​เมือง บ่หัน​ว่า​พระเยซู​เป๋น​พระ​ผู้​จ้วย​หื้อ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ แต่​ตี้​หมู่​เขา​ตัดสิน​ลงโต้ษ​พระองค์​นั้น ก็​เป๋น​ไป​ต๋าม​กำ​ทำนาย​ของ​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​ตี้​อ่าน​กู้​วัน​สะบาโต 28 ขนาด​ว่า​หมู่​เขา​หา​ความ​ผิด​บ่ได้​ตี้​จะ​ฆ่า​พระองค์ แต่​หมู่​เขา​ก็​ยัง​ฮ้อง​ขอ​หื้อ​ปีลาต​ฆ่า​พระองค์​เหีย 29 เมื่อ​หมู่​เขา​เยียะ​สำเร็จ​ต๋าม​ตี้​พระคัมภีร์​เขียน​ไว้​เกี่ยวกับ​พระเยซู​แล้ว มี​คน​เอา​ศพ​ของ​พระองค์​ลง​มา​จาก​ไม้​ก๋าง​เขน แล้ว​เอา​ไป​วาง​ไว้​ใน​อุโมงค์​ฝัง​ศพ 30 แต่​พระเจ้า​เยียะ​หื้อ​พระเยซู​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย 31 พระเยซู​ป๋ากฏ​ตั๋ว​หื้อ​คน​ตี้​เกย​เตียวตาง​กับ​พระองค์​จาก​แคว้น​กาลิลี​ไป​กรุง​เยรูซาเล็ม​หัน​เป๋น​เวลา​หลาย​วัน ต๋อน​นี้​หมู่​เขา​เป๋น​พยาน​เล่า​เรื่อง​ของ​พระองค์​หื้อ​จาว​อิสราเอล​ตังหลาย​ฟัง
32 “ตี้​เฮา​สอง​คน​มา​ตี้​นี่ ก็​เปื้อ​บอก​ข่าวดี​หื้อ​ต้าน​ตังหลาย​ฟัง คือ​พระสัญญา​ตี้​พระเจ้า​หื้อ​ป้ออุ๊ย​แม่หม่อน​ของ​หมู่​เฮา​ไว้ พระองค์​ก็​ตอบ​พระสัญญา​นี้​สำหรับ​หมู่​เฮา​ตี้​เป๋น​ลูก​หลาน​ของ​หมู่​เขา​ครบ​แล้ว 33 โดย​เยียะ​หื้อ​พระเยซู​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย อย่าง​ตี้​เขียน​ไว้​ใน​หนังสือ​สดุดี​บท​ตี้​สอง​ว่า
‘เจ้า​เป๋น​ลูก​ของ​เฮา
วัน​นี้​เฮา​ได้​เป๋น​ป้อ​ของ​เจ้า’
34 พระเจ้า​เยียะ​หื้อ​พระเยซู​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย​บ่หื้อ​ตั๋ว​เน่า​นั้น เหมือน​ตี้​เขียน​ไว้​ใน​พระคัมภีร์​ว่า
‘เฮา​จะ​หื้อ​ปอน​ตี้​แน่นอน​กับ​ศักดิ์สิทธิ์​แก่​ต้าน
ตี้​สัญญา​ไว้​กับ​กษัตริย์​ดาวิด​นั้น’
35 ก็​มี​แหม​ข้อ​นึ่ง​ใน​พระคัมภีร์​ตี้​อู้​ว่า
‘พระองค์​จะ​บ่หื้อ​องค์​บริสุทธิ์​ของ​พระองค์​เปื่อย​เน่า​ไป’
36 กษัตริย์​ดาวิด​บ่ได้​อู้​หมายเถิง​ตั๋วเก่า ย้อน​ต้าน​ฮับใจ๊​พระเจ้า​ต๋าม​ความ​ต้องก๋าน​ของ​พระองค์​ใน​เวลา​มี​จีวิต​อยู่ เมื่อ​ต๋าย​ไป​ศพ​ของ​ต้าน​ก็​ฝัง​ไว้​ใน​ตี้​ฝังศพ​ของ​ป้ออุ๊ย​แม่หม่อน แล้ว​ก็​เปื่อย​เน่า​ไป 37 แต่​พระเยซู​ผู้​ตี้​พระเจ้า​เยียะ​หื้อ​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย​นั้น​บ่เปื่อย​เน่า​เลย
38 “ย้อน​จาอั้น​ปี้น้อง​ตังหลาย​เหย โดย​สิ่ง​ตี้​พระเยซู​ได้​เยียะ ข้าพเจ้า​บอก​หื้อ​ฮู้​ว่า​มี​ก๋าน​ยกโต้ษ​บาป 39 โดย​พระเยซู กู้​คน​ตี้​เจื้อ​วางใจ๋​ใน​พระองค์​จะ​ป๊น​บาป​โต้ษ​กู้​อย่าง ตี้​คน​ถือ​บท​บัญญัติ​ของ​โมเสส​บ่สามารถ​ป๊น​บาป​โต้ษ​ได้ 40 จง​หละวัง​หื้อ​ดี เปื้อ​กำ​ของ​หมู่​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​ตี้​อู้​ไว้​นั้น​จะ​บ่เกิด​ขึ้น​กับ​หมู่​ต้าน คือ
41 ‘ผ่อ​เน่อ เจ้า​ตังหลาย​ตี้​ดูถูก​ดู​แควน​ถ้อยกำ​ของ​พระเจ้า
หื้อ​เจ้า​ตังหลาย​งืด​ใน​ใจ๋​แล้ว​พินาศ​ฉิบหาย
ย้อน​เฮา​จะ​เยียะ​สิ่ง​นึ่ง​ใน​สมัย​ของ​เจ้า​ตังหลาย เซิ่ง​เป๋น​สิ่ง​ตี้​เจ้า​จะ​บ่เจื้อ
แม้ว่า​มี​คน​มา​บอก​ก็​ต๋าม’
42 ต๋อน​ตี้​เปาโล​กับ​บารนาบัส​ก่ำลัง​เตียว​ออก​ไป​จาก​ธรรมศาลา​นั้น ก็​มี​คน​มา​อ้อนวอน​ขอ​หื้อ​ปิ๊ก​มา​อู้​เรื่อง​นี้​แหม​ใน​วัน​สะบาโต​ต่อ​ไป 43 หลังจาก​คน​ออก​จาก​ตี้​ประชุม​นั้น​แล้ว ก็​ปา​กั๋น​ปิ๊ก​บ้าน​ใผ​เฮือน​มัน แต่​มี​จาว​ยิว​หลาย​คน​ตึง​คน​ต่างจ้าด​หลาย คน​ตี้​เข้า​ฮีต​ศาสนา​ยิว​กับ​เคร่ง​ศาสนา​ตวย​เปาโล​กับ​บารนาบัส​ไป ต้าน​ตึง​สอง​จั๊กจวน​หื้อ​หมู่​เขา​เปิ้ง​พระคุณ​ของ​พระเจ้า​อย่าง​มั่นคง
44 ใน​วัน​สะบาโต​ถัด​ไป คน​เกือบ​เสี้ยง​ตึง​เมือง​มา​จุมนุม​กั๋น​ฟัง​ถ้อยกำ​ของ​องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า 45 เมื่อ​จาว​ยิว​หัน​หมู่​คน​ปา​กั๋น​มา​จ๋ำนวน​นัก ก็​ขอย​ขนาด จึง​อู้​คัดค้าน​กำ​ของ​เปาโล​อย่าง​หยาบคาย 46 แต่​เปาโล​กับ​บารนาบัส​อู้​อย่าง​บ่กั๋ว​ใผ​ว่า “จ๋ำเป๋น​ตี้​จะ​ต้อง​อู้​เถิง​ถ้อยกำ​ของ​พระเจ้า​หื้อ​ต้าน​ตังหลาย​ฟัง​ก่อน แต่​เมื่อ​ต้าน​ตังหลาย​บ่เอา กับ​หัน​ว่า​ตั๋ว​เอง​นี้​บ่เหมาะ​บ่เปิง​ตี้​จะ​ฮับ​จีวิต​นิรันดร์​แล้ว จาอั้น​หมู่​เฮา​จะ​ปา​กั๋น​ไป​หา​คน​ต่างจ้าด 47 ย้อน​องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า​สั่ง​หมู่​เฮา​ผ่าน​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​สมัย​ก่อน​ว่า
‘เฮา​แต่งตั้ง​หื้อ​เจ้า​เป๋น​แสง​สว่าง​กับ​คน​ต่างจ้าด
เปื้อ​คน​ตึง​โลก​จะ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ​ผ่าน​เจ้า’
48 เมื่อ​คน​ต่างจ้าด​ได้ยิน​จาอั้น ก็​ดีอกดีใจ๋ กับ​สรรเสริญ​องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า​สำหรับ​ถ้อยกำ​ของ​พระองค์ แล้ว​คน​ตี้​พระเจ้า​เลือก​ไว้​เปื้อ​จะ​ฮับ​จีวิต​นิรันดร์ ก็​ฮับเจื้อ​พระองค์
49 ถ้อยกำ​ของ​องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า​ก็​แผ่​ขยาย​ออก​ไป​ใคว่​ดินแดน​แถว​นั้น 50 แต่​หมู่​จาว​ยิว​ไป​สุ่ย​หมู่​แม่ญิง​คน​ต่างจ้าด​ตี้​มี​ฐานะ​ดี​กับ​นับถือ​พระเจ้า ตึง​หมู่​ป้อจาย​ตี้​เป๋นใหญ่​เป๋นโต​ใน​เมือง หื้อ​ปา​กั๋น​ค่ำเข​แล้ว​ไล่เหิบ​เปาโล​กับ​บารนาบัส​ออก​ไป​จาก​ดินแดน​ของ​หมู่​เขา​เหีย 51 แล้ว​เปาโล​กับ​บารนาบัส​ปา​กั๋น​ปัด​ขี้ฝุ่น​ตี้​ติด​ตี๋น​เป๋น​ก๋าน​บ่ยอมฮับ​หมู่​เขา แล้ว​ปา​กั๋น​เตียวตาง​ไป​เมือง​อิโคนียูม 52 ส่วน​หมู่​ผู้เจื้อ​ก็​ดีใจ๋​ขนาด​ตึง​ได้​ฮับ​ก๋าน​ดลใจ๋​จาก​พระวิญญาณ​บริสุทธิ์​ตวย
13:19 เฉลยธรรมบัญญัติ 7:1 13:33 สดด. 2:7 13:34 อสย. 55:3 13:35 สดด. 16:10 13:41 ฮบก. 1:5 13:47 อสย. 49:6