23
เปาโล​ปักต๋าผ่อ​ไป​ตี้​หมู่​สมาชิก​สภา​แซนเฮดริน แล้ว​อู้​ว่า “ปี้น้อง​ตังหลาย ข้าพเจ้า​ใจ๊​จีวิต​ต่อหน้า​พระเจ้า​ด้วย​จิต​สำนึก​ตี้​ดี​ตลอด​มา​จ๋น​แผว​ตึง​วัน​นี้” อานาเนีย​ตี้​เป๋น​มหา​ปุโรหิต สั่ง​หื้อ​คน​ตี้​ยืน​อยู่​ฮิม​เปาโล​ตบ​ปาก​เปาโล เปาโล​ก็​อู้​กับ​อานาเนีย​ว่า “พระเจ้า​จะ​ตบ​ปาก​ต้าน​เหมือน​กั๋น​เน่อ ต้าน​เผียบ​เหมือน​ก่ำแปง​ตี้​ตา​สี​ขาว ต้าน​นั่ง​ตัดสิน​ข้าพเจ้า​ต๋าม​บท​บัญญัติ​ของ​โมเสส แต่​ยัง​สั่ง​หื้อ​เขา​ตบ​ข้าพเจ้า เซิ่ง​เป๋น​ก๋าน​ผิด​บท​บัญญัติ​จาอั้น​กา”
คน​ตี้​ยืน​อยู่​ใก้​เปาโล​อู้​ว่า “เจ้า​ก้า​อู้​ดูถูก​ดู​แควน​มหา​ปุโรหิต​ของ​พระเจ้า​จาอั้น​กา” เปาโล​บอก​ว่า “ปี้น้อง​ตังหลาย ข้าพเจ้า​บ่ฮู้​ลอ​ว่า​ป้อจาย​คน​นี้​เป๋น​มหา​ปุโรหิต ถ้า​ฮู้​ข้าพเจ้า​จะ​บ่ว่า ย้อน​มี​เขียน​ไว้​ใน​พระคัมภีร์​ว่า ‘ห้าม​แจ้งด่า​ผู้​ตี้​ปกครอง​เจ้า’
เมื่อ​เปาโล​หัน​ว่า​ตี้​ประชุม​มี​ตึง​หมู่​สะดูสี​กับ​หมู่​ฟาริสี ต้าน​ก็​อู้​เสียง​ดัง​ว่า “ปี้น้อง​ตังหลาย ข้าพเจ้า​เป๋น​ฟาริสี เป๋น​ลูก​ของ​ฟาริสี​ตวย​เน่อ ตี้​ข้าพเจ้า​ถูก​สอบสวน​นี้ ก็​ย้อน​มี​ความ​หวัง​ว่า​คน​ตี้​ต๋าย​ไป​แล้ว​จะ​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย”
บ่ากอง​เปาโล​อู้​จาอั้น หมู่​ฟาริสี​กับ​หมู่​สะดูสี​ก็​ตั้งเก๊า​เถียง​กั๋น ตี้​ประชุม​นั้น​เลย​แบ่ง​ออก​เป๋น​สอง​หมู่ (​หมู่​เขา​ผิด​เถียง​กั๋น​ก็​ย้อน​ว่า​หมู่​สะดูสี​ถือ​ว่า​ทูตสวรรค์​กาว่า​วิญญาณ​กับ​ก๋าน​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย​บ่มี แต่​หมู่​ฟาริสี​เจื้อ​ว่า​มี​ตึง​สาม​อย่าง​นี้​) ตึง​สอง​หมู่​จึง​ผิด​เถียง​กั๋น​เสียง​ดัง​นัก​ขึ้น​ติกๆ แล้ว​มี​ธรรมาจ๋ารย์​บาง​คน​ตี้​เป๋น​ฟาริสี​ยืน​ขึ้น​เถียง​อย่าง​หนักแน่น​ว่า “หมู่​เฮา​บ่หัน​ว่า​ป้อจาย​คน​นี้​เยียะ​ผิด​อะหยัง​สัก​หน้อย วิญญาณ​กาว่า​ทูตสวรรค์​อาจ​จะ​อู้​กับ​เขา​แต๊”
10 ก๋าน​เถียง​นั้น​แฮง​ขึ้นๆ จ๋น​นายพัน​กั๋ว​ว่า​หมู่​เขา​จะ​หลุ้ม​เยียะ​ฮ้าย​เปาโล จึง​สั่ง​หื้อ​ทหาร​ปา​ตั๋ว​เปาโล​ออก​มา​ห่าง​จาก​คน​หมู่​นั้น แล้ว​ปา​ปิ๊ก​ไป​ตี้​ป้อม​ทหาร​เหีย
11 แล้ว​ใน​คืน​นั้น​องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า​มา​ยืน​ป่างข้าง​เปาโล​บอก​ว่า “เจ้า​บ่ต้อง​กั๋ว​เน่อ เจ้า​เป๋น​พยาน​หื้อ​เฮา​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม​จาใด เจ้า​จะ​ต้อง​เป๋น​พยาน​ใน​กรุง​โรม​จาอั้น”
จาว​ยิว​วางแผน​ฆ่า​เปาโล
12 วัน​ถัด​มา​จาว​ยิว​มา​สุมหัว​กั๋น​วางแผน​จะ​ฆ่า​เปาโล แล้ว​สาบาน​ฮ่วม​กั๋น​ว่า​จะ​บ่กิ๋น​ข้าว​กิ๋น​น้ำ​จ๋น​กว่า​จะ​ฆ่า​เขา​ได้​เหีย​ก่อน 13 คน​ตี้​มา​สุมหัว​กั๋น​มี​ประมาณ​สี่​สิบ​ป๋าย 14 แล้ว​หมู่​เขา​ก็​ไป​บอก​กับ​หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต​ตึง​หมู่​คน​เฒ่า​คน​แก่​ว่า “หมู่​เฮา​สาบาน​กั๋น​ไว้​แล้ว​ว่า จะ​บ่กิ๋น​ข้าว​กิ๋น​น้ำ​จ๋นกว่า​จะ​ฆ่า​เปาโล​ได้​เหีย​ก่อน 15 ต๋อน​นี้​ขอ​หมู่​ต้าน​ใน​นาม​ของ​สภา​นี้ ไป​บอก​นายพัน​ปา​เปาโล​มา​หา​หมู่​ต้าน โดย​ขี้แต่ง​บอก​ว่า​หมู่​ต้าน​ใค่​สอบสวน​เรื่อง​ของ​เขา​หื้อ​แค้มๆ นัก​ขึ้น แล้ว​หมู่​เฮา​จะ​ปา​กั๋น​เกิ็ด​ฆ่า​เขา​เหีย​ก่อน​ตี้​จะ​มา​แผว​ตี้​นี่”
16 แต่​ลูกบ่าว​ของ​น้องสาว​เปาโล​ได้ยิน​เรื่อง​แผนก๋าน​ฮ้าย​นี้​ก่อน จึง​เข้า​ไป​ใน​ป้อม​ทหาร​บอก​เปาโล 17 เปาโล​ฮ้อง​นายร้อย​คน​นึ่ง​มา​บอก​ว่า “ขอ​ปา​ป้อจาย​หนุ่ม​คน​นี้​ไป​หา​นายพัน​กำ​เต๊อะ เขา​มี​เรื่อง​สำคัญ​จะ​บอก​หื้อ​ต้าน​ฮู้” 18 นายร้อย​จึง​ปา​ป้อจาย​หนุ่ม​คน​นี้​ไป​หา​นายพัน​แล้ว​บอก​ว่า “นักโต้ษ​เปาโล​ขอ​ข้าพเจ้า​ปา​ป้อจาย​หนุ่ม​คน​นี้​มา​หา​ต้าน เขา​มี​เรื่อง​จะ​บอก​หื้อ​ต้าน​ฮู้” 19 นายพัน​จึง​จู๋ง​มือ​ป้อจาย​หนุ่ม​คน​นั้น​ไป​ห่าง​จาก​หมู่​คน​แล้ว​ถาม​ว่า “มี​อะหยัง​กา”
20 ป้อจาย​หนุ่ม​ก็​ตอบ​ว่า “จาว​ยิว​ตกลง​กั๋น​ว่า​วัน​พูก​จะ​มา​ขอ​ต้าน​ปา​เปาโล​เข้า​ไป​ตี้​สภา​แซนเฮดริน​แหม หมู่​เขา​จะ​ขี้แต่ง​ใค่​ไต่​สวน​เรื่อง​เปาโล​หื้อ​แค้มๆ แหม​หน้อย 21 ขอ​ต้าน​ห้าม​เยียะ​ตวย​ต๋าม​ตี้​หมู่​เขา​ว่า​เน่อ หมู่​เขา​มี​คน​สี่​สิบ​ป๋าย​แน​ฆ่า​เปาโล​อยู่ ย้อน​หมู่​เขา​สาบาน​กั๋น​ว่า​จะ​บ่กิ๋น​ข้าว​กิ๋น​น้ำ​จ๋น​กว่า​จะ​ฆ่า​ได้​เหีย​ก่อน ต๋อน​นี้​หมู่​เขา​ก็​เกียม​พร้อม​แล้ว ก่ำลัง​ถ้า​ต้าน​ว่า​จะ​ตกลง​ต๋าม​กำขอ​ของ​หมู่​เขา​ก่อ” 22 แล้ว​นายพัน​ก็​หื้อ​ป้อจาย​หนุ่ม​คน​นั้น​ปิ๊ก​ไป​เหีย สั่ง​นัก​สั่ง​หนา​ว่า “ห้าม​บอก​หื้อ​ใผ​ฮู้​เน่อ ว่า​เจ้า​มา​แจ้ง​เรื่อง​นี้​กับ​เฮา​แล้ว”
ส่ง​ตั๋ว​เปาโล​ไป​เมือง​ซีซารียา
23 จาก​นั้น​นายพัน​ฮ้อง​นายร้อย​มา​สอง​คน​สั่ง​ว่า “หื้อ​ไป​เกียม​ทหาร​ราบ​สอง​ร้อย​นาย ทหารม้า​เจ็ด​สิบ​นาย ทหาร​หอก​แหม​สอง​ร้อย​นาย เกียม​ออก​เตียวตาง​ไป​เมือง​ซีซารียา​ต๋อน​สาม​ทุ่ม​คืน​นี้ 24 เกียม​ม้า​หื้อ​เปาโล​สัก​สอง​สาม​ตั๋ว แล้ว​คุ้ม​กั๋น​เขา​ไป​จ๋น​แผว​เจ้าเมือง​เฟลิกส์​อย่าง​ปลอดภัย” 25 แล้ว​นายพัน​ก็​เขียน​จดหมาย​ข้อความ​ว่า
26 เรียน​ต้าน​เจ้าเมือง​เฟลิกส์ จาก​ข้าพเจ้า​คลาวดิอัส ลีเซียส
27 ป้อจาย​คน​นี้​ถูก​จาว​ยิว​ยับ​มา เขา​เกือบ​จะ​ถูก​คน​หมู่​นั้น​ฆ่า​ต๋าย แต่​ข้าพเจ้า​ปา​หมู่​ทหาร​ไป​จ้วย​เขา​ไว้ ย้อน​ข้าพเจ้า​ได้ยิน​มา​ว่า​เขา​เป๋น​คน​สัญจ้าด​โรมัน 28 ข้าพเจ้า​ใค่​ฮู้​ว่า​จาว​ยิว​ใส่ความ​เขา​เรื่อง​อะหยัง​พ่อง จึง​ปา​ตั๋ว​เขา​ไป​ตี้​สภา​แซนเฮดริน 29 ข้าพเจ้า​ก็​หัน​ว่า​เขา​ถูก​ฟ้อง​เรื่อง​เกี่ยวกับ​บท​บัญญัติ​ของ​จาว​ยิว แต่​บ่มี​ความ​ผิด​เถิง​ขนาด​ต้อง​ถูก​ฆ่า​ต๋าย​กาว่า​ถูก​คอก 30 เมื่อ​ข้าพเจ้า​ฮู้​ว่า​มี​จาว​ยิว​หมู่​นึ่ง​วางแผน​จะ​ฆ่า​เขา ก็​เลย​ฟั่ง​ส่ง​เขา​มา​หา​ต้าน​ก่อน แล้ว​ก็​สั่ง​หื้อ​คน​หมู่​นั้น​ตี้​ใส่ความ​เขา​มา​ฟ้อง​ป้อจาย​คน​นี้​กับ​ต้าน​เอา​คน​เดียว
31 หมู่​ทหาร​ราบ​ก็​เยียะ​ต๋าม​ตี้​นายพัน​สั่ง ปา​เปาโล​ออก​เตียวตาง​ไป​จ๋น​แผว​เมือง​อันทิปาตรีส์​ใน​คืน​นั้น 32 วัน​ถัด​มา​หมู่​ทหาร​ราบ​ก็​ปา​กั๋น​ปิ๊ก​ไป​ป้อม​ทหาร แล้ว​หมู่​ทหารม้า​ก็​ปา​เปาโล​เตียวตาง​ต่อไป 33 เมื่อ​หมู่​ทหารม้า​มา​แผว​เมือง​ซีซารียา​แล้ว ก็​เอา​จดหมาย​ไป​หื้อ​เจ้าเมือง​กับ​มอบ​ตั๋ว​เปาโล​หื้อ​ตวย 34 เจ้าเมือง​อ่าน​จดหมาย แล้ว​ถาม​เปาโล​ว่า​มา​จาก​แคว้น​ไหน เมื่อ​ฮู้​ว่า​เปาโล​มา​จาก​แคว้น​ซีลีเซีย 35 เจ้าเมือง​จึง​บอก​ว่า “ข้า​จะ​ฟัง​กำ​หื้อก๋าน​ของ​เจ้า​เมื่อ​ฝ่าย​ตี้​ฟ้อง​มา​แผว​แล้ว” ต้าน​จึง​สั่ง​หื้อ​กุม​ตั๋ว​เปาโล​ไว้​ใน​วัง​เก่า​ของ​เฮโรด
23:3 ก่ำแปง​ตี้​ตา​สี​ขาว เป๋น​กำ​สำนวน​ตี้​ดูถูก​ดู​แควน 23:5 อพย. 22:28