​วิบัติ​​แก่​บรรดาผู้​ที่​นิ่งนอนใจในศิ​โยน​
๑ ​วิบัติ​​แก่​บรรดาผู้​ที่​นิ่งนอนใจในศิ​โยน​
และแก่บรรดาผู้​ที่​​รู้​สึกปลอดภัยบนภูเขาในสะมาเรีย
​แก่​บรรดาผู้​มีชื่อเสียง​ และเป็​นที​่​หน​ึ่งของบรรดาประชาชาติ
ซึ่งพงศ์​พันธุ์​อิสราเอลมาขอความช่วยเหลือ
๒ จงไปดูเมืองคาลเนห์
จากนั่​นก​็ไปยังฮามัทเมืองอันยิ่งใหญ่
และลงไปยังเมืองกัทในฟีลิสเตีย
สามเมืองนี้มั่งคั่งกว่าอาณาจักรทั้งสองของพวกท่านหรือ
​แผ่​นดินของพวกเขากว้างใหญ่กว่าของพวกท่านหรือ
๓ พวกท่านผลัดวันแห่งความทุกข์ยากให้ไกลออกไป
และเปิดทางให้กับการปกครองที่ชั่วร้ายเร็วยิ่งขึ้น
๔ ​วิบัติ​​เก​ิดแก่พวกท่านที่นอนบนเตียงงาช้าง
และยืดกายบนเตียง
ท่านรับประทานเนื้อแกะจากฝูง
และเนื้อลูกโคตัวผู้จากคอก
๕ พวกท่านดีดพิณเล็กอย่างดาวิด
และแต่งเพลงร้องขึ้นเอง
๖ พวกท่านดื่มเหล้าองุ่นเป็นไห
และเจิมตัวเองด้วยน้ำมันชนิดดี​ที่สุด​
​แต่​​ไม่​เศร้าใจกับความหายนะของพงศ์​พันธุ์​ของโยเซฟ
๗ ​ฉะนั้น​ ​บัดนี้​พวกท่านจะเป็นพวกแรกที่จะถูกเนรเทศ
การเลี้ยงฉลองและความสุขสบายจะจบสิ้นลง
๘ พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​สาบานด้วยพระองค์​เอง​ ​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าจอมโยธาประกาศดังนี้
“เราชิงชังความหยิ่งยโสของยาโคบ
และเกลียดป้อมปราการของเขา
เราจะยกเมืองและทุกสิ่งในนั้น
​ให้​​แก่​​ศัตรู​​ไป​”
๙ ถ้าบ้านใดบ้านหนึ่​งม​ี​คน​ 10 คนอยู่ในบ้าน พวกเขาก็จะตายเช่​นก​ัน ๑๐ และถ้าญาติคนหนึ่งที่จะเป็นผู้ทำศพมาหามพวกเขาออกไปจากบ้าน จะตะโกนถามว่า “ยั​งม​ี​ผู้​ใดอยู่ในบ้านหรือไม่” ถ้ามีคนตอบว่า “​ไม่มี​” ​ญาติ​คนนั้นจะพูดว่า “เงียบไว้ พวกเราต้องไม่​เอ​่ยพระนามของ​พระผู้เป็นเจ้า​
๑๑ ​ดู​​เถิด​ ​พระผู้เป็นเจ้า​​ออกคำสั่ง​
​พระองค์​จะพั​งบ​้านหลังใหญ่​ให้​ทลายลง
และหลังเล็​กก​็จะถูกพังจนแหลกละเอียด
๑๒ ม้าวิ่งตามโขดหินได้อย่างนั้นหรือ
จะให้โคไถนาที่นั่นได้​หรือ​
​แต่​พวกท่านได้​ทำให้​ความเป็นธรรมกลายเป็นยาพิษ
และผลแห่งความชอบธรรมกลายเป็นความขมขื่น
๑๓ พวกท่านดีใจที่ชนะเมืองโลเดบาร์
และพูดดังนี้​ว่า​ “พวกเราได้ยึดคาร์นาอิม
ด้วยกำลังของเราเองมิ​ใช่​​หรือ​”
๑๔ ​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าจอมโยธาประกาศดังนี้
“​โอ​ ​พงศ์พันธุ์​อิสราเอลเอ๋ย เราจะทำให้​ประชาชาติ​​หน​ึ่งมาโจมตีพวกเจ้า
และจะกดขี่ข่มเหงพวกเจ้าตั้งแต่เลโบฮามัท
ไปจนถึงธารน้ำในหุบเขาอาราบาห์”