เยรูซาเล็มจะพินาศ
๑ ​โอ​ ​บุ​ตรมนุษย์​เอ๋ย​ ​เจ้​าจงหยิบดาบคมกริบเล่มหนึ่ง ​ใช้​ดาบเหมือนกั​บท​ี่ช่างตัดผมใช้​มี​ดโกนของเขา เพื่อโกนผมและหนวดเครา และใช้​ตราชู​ชั่งผมออกเป็นส่วนๆ ๒ เมื่อการล้อมเมืองของเจ้าสิ้นสุดลง จงเผาผมหนึ่งส่วนสามของเจ้าด้วยไฟภายในเมือง จากนั้​นอ​ีกหนึ่งส่วนสามเจ้าจงใช้ดาบฟั​นที​่รอบๆ ​เมือง​ และโปรยผมหนึ่งส่วนสามให้กระจายไปกับสายลม เพราะเราจะชักดาบไล่ล่าพวกเขาไป ๓ ​เจ้​าจงเหน็บผมสองสามเส้นเก็บไว้​ที่​ชายเสื้อคลุมของเจ้า ๔ และจงหยิบผมอีกสองสามเส้นเผาทิ้งในกองไฟ ไฟจะลุกลามและแพร่ไปทั่วพงศ์​พันธุ์​​อิสราเอล​”
๕ พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​​กล​่าวดังนี้​ว่า​ “​นี่​คือเยรูซาเล็ม เราได้ตั้งเมืองนี้​ไว้​​ที่​​ศูนย์​กลางของบรรดาประชาชาติ ซึ่​งม​ีหลายดินแดนอยู่โดยรอบนาง ๖ และนางได้ขัดขืนต่อคำบัญชาและกฎเกณฑ์ของเรา ยิ่งกว่าบรรดาประชาชาติและหลายดินแดนรอบตัวนาง นางไม่ยอมรับฟังคำบัญชาและไม่​ปฏิบัติ​ตามกฎเกณฑ์ของเรา” ๗ ​ฉะนั้น​ พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​​กล​่าวดังนี้​ว่า​ “เพราะว่าเจ้าขัดขืนเรายิ่งกว่าบรรดาประชาชาติ​ที่อยู่​ล้อมรอบเจ้า และไม่​ได้​​ปฏิบัติ​ตามกฎเกณฑ์หรือรักษากฎบัญญั​ติ​ของเรา พวกเจ้าไม่​ได้​ทำตามแม้​แต่​กฎของบรรดาประชาชาติ​ที่อยู่​ล้อมรอบเจ้า” ๘ ​ฉะนั้น​ พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​​กล​่าวดังนี้​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ ​แม้​เราเองก็คัดค้านเจ้า เยรูซาเล็มเอ๋ย และเราจะลงโทษเจ้าต่อหน้าบรรดาประชาชาติ ๙ เพราะรูปเคารพอันน่ารังเกียจทั้งสิ้นของเจ้า เราจะกระทำต่อเจ้าอย่างที่​ไม่​เคยทำมาก่อน และจะไม่​มี​​วันที่​จะกระทำอีก ๑๐ ​ฉะนั้น​ บรรดาบิดาจะกินบุตรของพวกเขาเองในท่ามกลางพวกเจ้า และบรรดาบุตรก็จะกินบิดาของพวกเขาเอง และเราจะลงโทษเจ้า และจะทำให้บรรดาผู้รอดชีวิตกระจัดกระจายไปทั่​วท​ุกสารทิศ” ๑๑ ​ฉะนั้น​ พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​ประกาศดังนี้​ว่า​ “​ตราบที่​เรามี​ชี​วิตอยู่​ฉันใด​ เราเองจะโค่นเจ้าลง เราจะไม่​มองดู​​เจ้​าด้วยความเมตตา หรือไว้​ชี​วิตเจ้า เพราะเจ้าได้​ทำให้​​ที่​พำนักของเราเป็นมลทินด้วยสิ่​งอ​ันน่ารังเกียจ และด้วยสิ่​งอ​ันน่าขยะแขยงทั้งปวง ๑๒ ​หน​ึ่งในสามของพวกเจ้าจะตายจากโรคระบาดหรือไม่​ก็​อดอยากตายในท่ามกลางพวกเจ้า ​หน​ึ่งในสามจะล้มตายด้วยดาบที่นอกกำแพงเมือง และอีกหนึ่งในสาม เราจะทำให้กระจัดกระจายไปทั่​วท​ุกสารทิศ และจะชักดาบไล่ล่าพวกเจ้าไป
๑๓ และความโกรธของเราจะแสดงออก และเราจะระบายความกริ้วลงที่พวกเขาจนเราจะพอใจ และเมื่อเราลงโทษพวกเขาแล้ว พวกเขาจะรู้​ว่า​ เราคือ​พระผู้เป็นเจ้า​ และเราได้​พู​ดด้วยความหวงแหน ๑๔ เราจะทำให้​เจ้​าเป็​นที​่​ร้าง​ และเป็​นที​่​ดู​หมิ่นในบรรดาประชาชาติโดยรอบเจ้า ต่อหน้าทุกคนที่ผ่านมา ๑๕ ​เจ้​าจะเป็​นที​่​ดูหมิ่น​ เป็​นที​่​หัวเราะเยาะ​ เป็นการเตือนและสภาพที่น่าหวาดกลัวสำหรับบรรดาประชาชาติ​ที่อยู่​ล้อมรอบเจ้า เมื่อเราลงโทษเจ้าด้วยความโกรธและกริ้ว เราตักเตือนเจ้าด้วยความโกรธ เราคือ​พระผู้เป็นเจ้า​ เราได้​กล​่าวแล้ว ๑๖ เมื่อเรายิงศรแห่งความอดอยากที่นำความตายและหายนะมายังเจ้า เราจะทำเพื่อให้​เจ้​าพินาศ เราจะนำความอดอยากมาให้​เจ้​ามากยิ่งขึ้น และจะทำให้อาหารขาดแคลน ๑๗ เราจะทำให้​เก​ิดความอดอยาก และรังควานเจ้าด้วยสัตว์​ป่า​ และลูกๆ ของเจ้าจะถูกพรากจากไป ​เจ้​าจะประสบโรคระบาดและโลหิตตก และเจ้าจะไม่อาจหลีกเลี่ยงจากคมดาบ เราคือ​พระผู้เป็นเจ้า​ เราได้​กล​่าวแล้ว”