การพิพากษาเยรูซาเล็มและยูดาห์
๑ ​ดู​​เถิด​ ​สิ​่งที่พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้​ยิ่งใหญ่​
กำลังยึดไปจากเยรูซาเล็มและยูดาห์
​ก็​คือหลั​กค​้ำจุนและเสบียง
ทั้งอาหารและน้ำ
๒ นักรบและทหาร
​ผู้​ตัดสินความและผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า
​ผู้​ทำนายและหัวหน้าชั้นผู้​ใหญ่​
๓ นายทหารกองกำลังห้าสิบและผู้​มี​​ยศศักดิ์​
​ผู้ให้​คำปรึกษาและผู้​ใช้​​วิทยาคม​
และผู้เสกคาถาที่​ชาญฉลาด​
๔ และพระเจ้ากล่าวดังนี้​ว่า​
“เราจะทำให้เด็กๆ เป็นผู้​นำ​
และเด็กทารกจะปกครองพวกเขา
๕ และประชาชนจะบีบบังคั​บก​ันและกัน
​แต่​ละคนกระทำต่อเพื่อนและเพื่อนบ้านของตน
​ผู้มีอายุ​น้อยกว่าจะสบประมาทผู้​สูงอายุ​
และผู้ด้อยกว่าจะสบประมาทผู้​มีเกียรติ​
 
๖ ถ้าชายคนหนึ่งจะคว้าตัวพี่น้องของเขา
​ที่อยู่​ในบ้านบิดาและพูดว่า
‘นายมี​เสื้อคลุม​ นายจะเป็นผู้นำของเรา
และกองซากปรั​กห​ักพังนี้จะอยู่​ภายใต้​การปกครองของนาย’
๗ ในวันนั้น เขาจะพูดว่า
‘ฉันแก้ไขอะไรไม่​ได้​
​ไม่มี​​แม้แต่​อาหารหรือเสื้อคลุมในบ้านของฉัน
นายจะบังคับฉันให้เป็นหัวหน้าของประชาชนไม่​ได้​’
๘ เพราะเยรูซาเล็​มล​้​มล​ุกคลุกคลาน
และยูดาห์​ก็​ล้มแล้ว
เพราะคำพูดและการกระทำของพวกเขาขัดต่อ​พระผู้เป็นเจ้า​
และท้าทายพระองค์​ผู้​ควรได้รับการยกย่อง
 
๙ เพราะสี​หน​้าของพวกเขาเป็นพยานฟ้องพวกเขาเอง
พวกเขาเปิดโปงบาปอย่างโสโดม
พวกเขาไม่ซ่อนเร้นบาป
​วิบัติ​จงเกิดแก่​พวกเขา​
เพราะพวกเขาได้นำความเลวร้ายมาสู่​ตนเอง​
๑๐ จงบอกผู้​มี​ความชอบธรรมว่า สำหรับเขา ​ทุ​กสิ่งจะเป็นไปด้วยดี
เพราะพวกเขาจะดื่มกินผลที่​ได้​จากการกระทำของตนเอง
๑๑ ​วิบัติ​จงเกิดแก่​คนชั่ว​ เขาจะประสบกับความลำบาก
เพราะเขาจะได้รับโทษจากการกระทำของเขา
๑๒ ประชาชนของเราเอ๋ย เด็กๆ เป็นผู้บีบบังคับของพวกเจ้า
บรรดาผู้หญิงปกครองพวกเขา
​โอ​ ประชาชนของเราเอ๋ย บรรดาผู้นำทางของเจ้านำเจ้าไปในทางที่​ผิด​
และพวกเขาได้​ทำให้​​เจ้​าหมดหนทาง”
 
๑๓ ​พระผู้เป็นเจ้า​​ทำหน้าที่​ของพระองค์เพื่อต่อสู้
​พระองค์​ยืนพิพากษาบรรดาชนชาติของพระองค์
๑๔ ​พระผู้เป็นเจ้า​จะพิพากษาบรรดาหัวหน้าชั้นผู้​ใหญ่​
และพวกผู้นำของชนชาติของพระองค์
“พวกเจ้านั่นแหละที่เป็นผู้​กล​ื​นก​ินสวนองุ่น
ของที่ริบมาจากผู้​ยากไร้​​ก็​​อยู่​ในบ้านของพวกเจ้า
๑๕ ​เจ้​าทำเช่นนี้​ได้​อย่างไรที่เอาเปรียบชนชาติของเรา
​บดขยี้​คนยากไร้จนแหลกละเอียด”
พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้​ยิ่งใหญ่​ประกาศดังนั้น
 
๑๖ ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวดังนี้
“เพราะบรรดาธิดาของศิโยนหยิ่งยโส
และยืดคอเดินไปมา
​เล่นหูเล่นตา​
ก้าวเท้าสั้นๆ
​ให้​ข้อเท้ากระทบลูกกระพรวน
๑๗ ​ฉะนั้น​ พระผู้เป็นเจ้าจะทำให้​บุ​ตรหญิงของศิโยนมีแผลตกสะเก็ดบนศีรษะ
​และ​​พระผู้เป็นเจ้า​จะทำให้นางศีรษะล้าน”
๑๘ ในวันนั้น พระผู้เป็นเจ้าจะปลดเครื่องประดับไปจากพวกนาง คือกำไลข้อเท้า ผ้าพันหน้าผาก เครื่องประดับรูปจันทร์เสี้ยวห้อยคอ ๑๙ ​จี้​ กำไลมือ และผ้าคลุมหน้า ๒๐ ผ้าโพกศีรษะ กำไลแขน ผ้าคาดเอว ขวดน้ำหอม และเครื่องราง ๒๑ แหวนตรา และห่วงคล้องจมูก ๒๒ เสื้อออกงาน เสื้อชุดยาว เสื้อคลุมตัวนอก และกระเป๋า ๒๓ กระจกส่องหน้า เสื้อผ้าป่าน ผ้าโพกศีรษะ และผ้าคลุมไหล่
๒๔ จะมี​กล​ิ่นเน่าเหม็นแทนน้ำหอม
และเส้นเชือกแทนเข็มขัด
หัวล้านแทนทรงผมงามสลวย
กระโปรงทำจากผ้ากระสอบแทนเสื้อคลุมยาวหรู
และรอยตี​ตราด​้วยเหล็กเผาแทนความงาม
๒๕ ​ผู้​ชายของพวกท่านจะตายด้วยคมดาบ
และนักรบของท่านจะต่อสู้ในสงคราม
๒๖ จะมีการร้องคร่ำครวญและเศร้าโศกอยู่​ที่​​ประตูเมือง​
นางจะนั่งอยู่​ที่​พื้นดินอย่างสิ้นเนื้อประดาตัว