1 Ama kendim için size yeniden kederle gelmemeye karar verdim. 2 Çünkü eğer sizi kederlendirirsem, kederlendirdiğim sizlerden başka kim beni sevindirecek? 3 Bunu aynen size yazdım öyle ki, yanınıza geldiğimde beni sevindirmesi gerekenler beni kederlendirmesin. Sevincimin hepinizin sevinci olduğuna dair hepinize güvenim tamdır. 4 Çünkü büyük bir sıkıntı ve yüreğimin ızdırabı içinde, size gözyaşlarıyla yazdım; kederlenmeniz için değil, size olan sevgimin ne kadar bol olduğunu bilmeniz içindi. 5 Ama biri kederlendirdiyse, beni değil, abartısız olarak kısmen hepinizi kederlendirmiştir. 6 Böyle birine çoğunluk tarafından verilen bu ceza yeterlidir. 7 Aşırı kedere boğulmaması için tam aksine o kişiyi bağışlayıp teselli etmelisiniz. 8 Bu nedenle ona olan sevginizi onaylamanızı rica ediyorum. 9 Çünkü sizleri sınamak ve her şeyde itaat edip etmediğinizi bilmek için size yazdım. 10 Her kimi bağışlarsanız, ben de onu bağışlarım. Çünkü gerçekten bir şeyi bağışlamışsam, onu Mesih’in önünde sizin için bağışladım. 11 Öyle ki, Şeytan bize üstünlük sağlamasın; çünkü onun düzenlerinden habersiz değiliz.

12 Mesih'in Müjdesi için Troas'a geldiğimde, Efendi'de bana bir kapı açıldığında, 13 Ruhumda hiç rahat yoktu, çünkü kardeşim Titus'u bulamadım, ama onlara veda ederek Makedonya'ya gittim.

14 Bizi her zaman Mesih’te zafere götüren, bilgisinin hoş kokusunu bizim aracılığımızla her yerde yayan Tanrı’ya şükürler olsun. 15 Çünkü biz hem kurtulanlar hem de mahvolanlar arasında Tanrı'ya Mesih’in hoş kokusuyuz. 16 Bazıları için ölümün ölüm kokusu, ötekiler içinse hoş bir koku olarak yaşamın yaşam kokusuyuz. Bu şeylere kim yeterli olabilir? 17 Çünkü biz, birçokları gibi, Tanrı sözünü ticarete araç yapanlardan değiliz, tersine, Tanrı’dan olarak Tanrı’nın önünde Mesih’te içtenlikle konuşuyoruz.