32
1 Ey gökler, kulak verin, konuşayım.
Ağzımın sözlerini yeryüzü duysun.
2 Öğretim yağmur gibi damlayacak.
Sözüm düşecek, çiy gibi,
Narin çimenlerin üzerindeki hafif yağmur gibi,
Otların üzerindeki sağanaklar gibi.
3 Çünkü Yahve'nin adını duyuracağım.
Tanrımız'a büyüklük verin!
4 Kaya: O'nun işi tamdır,
Çünkü bütün yolları doğrudur. O haksızlık etmez,
Adil ve doğru, sadık bir Tanrı'dır.
5 O'na karşı çürük davrandılar.
Kusurlarından dolayı O'nun çocukları değillerdir.
Onlar sapık ve çarpık bir kuşaktır.
6 Ey akılsız ve bilgelikten yoksun insanlar,
Yahve'ye böyle mi karşılık veriyorsunuz?
Seni satın alan Baban O değil mi?
Seni yarattı ve seni durdurdu.
7 Eski günleri hatırlayın.
Birçok kuşakların yıllarını düşünün.
Babana sor, o sana gösterecektir;
Büyüklerine sor, onlar sana söyleyecektir.
8 Yüceler Yücesi uluslara miraslarını verdiğinde,
Adem'in çocuklarına ayırdığında,
Halkların sınırlarını İsrael'in çocuklarının sayısına göre belirledi.
9 Çünkü Yahve'nin payı kendi halkıdır.
Yakov O'nun mirasının hissesidir.
10 Onu kurak bir diyarda,
Uluyan bir çölde buldu.
Onun çevresini sardı.
Onunla ilgilendi.
Onu kendi gözbebeği gibi korudu.
11 Yuvasını harekete geçiren,
Yavrularının üzerinde kanat çırpan bir kartal gibi,
Kanatlarını açtı, onları aldı,
Onları kanatları üzerinde taşıdı.
12 Ona yalnızca Yahve önderlik etti.
Yanında yabancı bir ilâh yoktu.
13 Onu yeryüzünün yüksek yerlerine bindirdi.
Tarlanın ürününü yedi.
Ona kayadan bal, çakmaktaşından yağ emdirdi;
14 Kuzuların yağıyla
Sürünün tereyağını, koyunların sütünü,
Buğdayın en iyisiyle,
Başan cinsi koçlar ve keçileri yedin.
Üzümün kanından şarap içtin.
15 Ama Yeşurun şişmanladı ve tekmeledi.
Sen şişmanladın. Sen kalınlaştın. Sen gösterişli oldun.
Sonra kendisini yaratan Tanrı'yı terk etti,
Kurtuluşunun Kayası'nı reddetti.
16 Onu yabancı ilâhlarla kıskandırdılar.
İğrenç şeylerle O'nu öfkelendirdiler.
17 Tanrı'ya değil iblislere,
Bilmedikleri ilâhlara, atalarınızın korkmadığı,
Son zamanlarda ortaya çıkan yeni ilâhlara kurban kestiler.
18 Baban olan Kaya'yı aklından çıkardın,
Seni dünyaya getiren Tanrı'yı unuttun.
19 Yahve, oğullarının ve kızlarının kışkırtmalarını gördü,
Tiksindi.
20 “Yüzümü onlardan gizleyeceğim” dedi.
Bakalım sonları ne olacak;
Çünkü onlar çok sapkın bir kuşaktır,
Kendilerinde sadakat bulunmayan çocuklardır.
21 Beni Tanrı olmayanla kıskandırdılar.
Kibirleriyle beni öfkelendirdiler.
Ben de onları halk olmayanlarla kıskandıracağım.
Akılsız bir ulusla onları öfkelendireceğim.
22 Çünkü öfkemde,
Ölüler diyarının en dibine kadar yanan bir ateş alevlendi,
Ürünüyle yeryüzünü yiyip bitiriyor,
Dağların temellerini ateşe veriyor.
23 “Üzerlerine kötülükler yığacağım.
Oklarımı onların üzerinde tüketeceğim.
24 Açlıkla telef olacaklar,
Yakıcı ateşle ve acı yıkımla yenilip bitirilecekler.
Toprakta sürünen engerek zehiriyle birlikte,
Hayvanların dişlerini üzerlerine göndereceğim.
25 Hem genci, hem kızı, emzikteki çocukla, ak saçlı adamı,
Dışarıda kılıç, içeride dehşet yok edecek.
26 Düşmanlar yanlış hüküm vermesinler,
Bizim elimiz üstün geldi,
Demesinler diye, düşmanın kışkırtmasından korkmasaydım;
27 Derdim: Onları uzaklara dağıtacağım,
İnsanlar arasından onların anısına son vereceğim'”
28 Çünkü onlar öğütten yoksun bir ulustur.
Onlarda anlayış yoktur.
29 Keşke bilge olsalardı, bunu anlasalardı,
Sonlarını da düşünselerdi!
30 Kayaları onları satmış olmasaydı,
Yahve onları teslim etmiş olmasaydı,
Nasıl biri bin kişiyi kovalardı ikisi de on bin kişiyi kaçırırdı?
31 Çünkü onların kayası bizim Kayamız gibi değil,
Düşmanlarımız bile bunu kabul ediyor.
32 Çünkü onların asması Gomorra kırlarındaki,
Sodom asmasındandır.
Üzümleri zehirli üzümdür. Salkımları acıdır.
33 Onların şarabı yılanların zehiri,
Engereklerin zalim zehridir.
34 “Bu, hazinelerimin arasında mühürlenmiş,
Yanımda saklı değil mi?
35 Öç benimdir ve ayaklarının kaydığı zaman karşılık veririm;
Çünkü onların felaket günü yakındır.
Onların hükmü hızla onlara doğru geliyor.”
36 Çünkü Yahve kendi halkını yargılayacak,
Hizmetkârlarının gücünün tükendiğini,
Kimsenin kalmadığını,
kapalı ya da serbest kimsenin kalmadığını görünce,
Onlara acıyacaktır.
37 O şöyle diyecek:
“Kurbanlarının yağını yiyen ve dökmelik sunu şarabını içen,
Sığındıkları kaya olan ilâhları nerede?”
38 Kalkıp size yardım etsinler!
Onlar sizin korumanız olsun.
39 “Bakın, şimdi ben, ben O'yum.
Yanımda başka ilâh yoktur. Ben öldürür ve ben yaşatırım.
Ben yaralar ve ben iyileştiririm.
Elimden kurtarabilecek kimse yoktur.
40 Çünkü elimi göğe kaldırıyorum,
Ebedi varlığımın hakkı için şunu ilan ediyorum:
41 Işıltılı kılıcımı bilersem,
Elim yargıda onu kavrarsa;
Düşmanlarımdan öçalacağım,
Benden nefret edenlere karşılığını vereceğim.
42 Oklarımı kanla sarhoş edeceğim.
Kılıcım, düşman önderlerinin başıyla,
Öldürülmüş olanların ve esirlerin kanıyla et yiyecek. ”
43 Ey, siz uluslar, O'nun halkıyla birlikte sevinin;
çünkü hizmetkârlarının kanının öcünü alacak.
Düşmanlarından öç alacak ve diyarı ve halkı için kefaret edecektir.
44 Moşe Nun oğlu Yeşu ile geldi ve bu ezginin bütün sözlerini insanların kulaklarına söyledi.
45 Moşe bu sözlerin tümünü bütün İsrael'e söylemeyi bitirdi.
46 Onlara, “Bugün size tanıklık ettiğim, çocuklarınıza bu yasanın tüm sözlerini tutup yapmaya buyuracağınız bütün sözlere yüreğinizi koyun.
47 Çünkü bu sizin için boş bir şey değildir, çünkü bu sizin yaşamınızdır, mülk edinmek için Yarden üzerinden geçmekte olduğunuz ülkede bununla günleriniz uzayacaktır.”
48 Yahve, aynı gün Moşe'ye konuşup dedi,
49 “Yeriha karşısında, Moav ülkesinde olan bu Avarim dağına, Nebo Dağı'na çık; mülk olarak İsrael'in çocuklarına vermekte olduğum Kenan diyarını gör.
50 Kardeşin Harun Hor Dağı'nda ölüp halkına kavuştuğu gibi, sen de çıkmakta olduğun dağda öl ve halkına kavuş;
51 çünkü Zin Çölü'nde, Kadeş Meriva sularında, İsrael'in çocukları arasında bana karşı günah işlediniz; çünkü İsrael'in çocukları arasında kutsallığımı yukarıda tutmadınız.
52 Ülkeyi uzaktan göreceksiniz; ama oraya İsrael'in çocuklarına vermekte olduğum diyara girmeyeceksin. ”