11
1 Giladlı Yeftah cesur bir yiğitti. Bir fahişenin oğluydu. Yeftah'ın babası Gilad'dı.
2 Gilad'ın karısı ona oğullar doğurdu. Karısının oğulları büyüyünce Yeftah'ı dışarı çıkarıp ona, “Babamızın evinde mirasçı olmayacaksın, çünkü sen başka bir kadının oğlusun” dediler.
3 Bunun üzerine Yeftah kardeşlerinden kaçıp Tob diyarına yerleşti. Kanun kaçakları Yeftah'a katıldı ve onunla birlikte çıkarlardı.
4 Bir süre sonra Ammonlular İsrael'e savaş açtılar.
5 Ammon'un çocukları İsrael'e karşı savaş açtığında Gilad ihtiyarları Tob ülkesininden Yeftah'ı getirmek için yola çıktılar.
6 Yeftah'a, “Gel, reisimiz ol, Ammon'un çocuklarıyla savaşalım” dediler.
7 Yeftah Gilad ihtiyarlarına şöyle dedi: “Benden nefret edip beni babamın evinden kovmadınız mı? Şimdi sıkıntı içindeyken neden bana geldiniz?”
8 Gilad ihtiyarları Yeftah'a şöyle dediler: “Bu nedenle bizimle gelip Ammon'un çocuklarıyla savaşasın diye şimdi sana döndük. Gilad'dın bütün sakinleri üzerinde başımız olacaksın.”
9 Yeftah Gilad ihtiyarlarına şöyle dedi: “Eğer Ammon'un çocuklarıyla savaşmak için beni yeniden eve götürürseniz ve Yahve onları benim önümde teslim ederse, ben sizin başınız olacak mıyım?”
10 Gilad ihtiyarları Yeftah'a şöyle dediler: “Yahve aramızda tanık olacaktır. Kesinlikle senin söylediklerini yapacağız.”
11 Bunun üzerine Yeftah Gilad'ın ihtiyarlarıyla birlikte gitti ve halk onu kendilerine baş ve reis yaptı. Yeftah bütün sözlerini Mitspa'da Yahve'nin önünde söyledi.
12 Yeftah, Ammon çocuklarının Kralı'na ulaklar göndererek şöyle dedi: “Ülkemle savaşmak için bana geldin de benimle ne işin var ki?”
13 Ammon'un çocuklarının Kralı Yeftah'ın ulaklarına şöyle yanıt verdi: “Çünkü İsrael Mısır'dan çıktığında Arnon'dan Yabbok'a ve Yarden'e kadar olan benim diyarımı aldı. Bu nedenle şimdi bu bölgeyi barışçıl bir şekilde geri ver.”
14 Yeftah Ammon'un çocuklarının Kralı'na yine ulaklar gönderdi;
15 ve ona şöyle dedi: “Yeftah diyor ki: İsrael Moav ülkesini ya da Ammon'un çocuklarının ülkesini almadı;
16 ama Mısır'dan çıktıkları zaman İsrael çölden Kızıldeniz'e kadar gitti ve Kadeş'e geldi,
17 sonra İsrael Edom Kralı'na ulaklar göndererek, 'Lütfen senin ülkenin içinden geçeyim' dedi; ama Edom Kralı dinlemedi. Aynı şekilde Moab Kralı'na da gönderdi ama o reddetti; böylece İsrael Kadeş'te kaldı.
18 Sonra çölden geçip Edom ülkesinin ve Moav ülkesinin çevresini dolaştılar, Moav ülkesinin doğu yakasına geldiler ve Arnon Nehri'nin karşı yakasında konakladılar; ama Moav sınırı içine girmediler; çünkü Arnon Moav sınırıydı.
19 İsrael, Amorlular'ın Kralı, Heşbon Kralı Sihon'a ulaklar gönderdi; İsrael ona, 'Lütfen senin diyarının içinden yerimize geçelim' dedi.
20 Ama Sihon, İsrael'in kendi sınırından geçip gideceğine güvenmedi; ama Sihon bütün halkını bir araya toplayıp Yahats'da ordugâh kurdu ve İsrael'e karşı savaştı.
21 İsrael'in Tanrısı Yahve Sihon'u ve bütün halkını İsrael'in eline teslim etti ve onlar da onları vurdu. Böylece İsrael, o ülkede oturan Amorlular'ın bütün diyarını mülk edindi.
22 Arnon'dan Yabbok'a kadar, çölden Yarden'e kadar Amorlular'ın bütün sınırı mülk edindiler.
23 Şimdi İsrael'in Tanrısı Yahve, Amorlular'ı kendi halkı İsrael'in önünden mülkünden etti; sen mi onları mülk edineceksin?
24 İlâhın Kemoş'un sana mülk olarak verdiğini sen mülk edinmeyecek misin? Böylece Tanrımız Yahve'nin önümüzden mülksüz ettiklerini, biz onları mülk edineceğiz.
25 Şimdi sen Moav Kralı Sippor oğlu Balak'tan daha mı iyisin? O hiç İsrael'e karşı çekişti mi ya da onlara karşı hiç savaştı mı?
26 İsrael, Heşbon'da ve kasabalarında, Aroer'de ve kasabalarında ve Arnon yanında olan bütün kentlerde üç yüz yıl yaşadı. Neden bu süre içinde onları kurtarmadınız?
27 Bu nedenle ben sana karşı günah işlemedim, ama sen bana karşı savaşarak bana haksızlık ediyorsun. Bugün Yargıç olan Yahve İsrael'in çocukları ile Ammon'un çocukları arasında hükmetsin.”
28 Ancak Ammon çocuklarının Kralı Yeftah'ın kendisine gönderdiği sözleri dinlemedi.
29 Bunun üzerine Yahve'nin Ruhu Yeftah'ın üzerine indi ve Gilad'dan ve Manaşşe'den geçti, Gilad'daki Mitspa'dan geçti ve Gilad'daki Mitspa'dan Ammon'un çocuklarına geçti.
30 Yeftah, Yahve'ye bir adak adadı ve şöyle dedi: “Eğer gerçekten Ammon çocuklarını elime verirsen,
31 o zaman öyle olacak ki, ben Ammon'un çocuklarından esenlik içinde döndüğümde beni karşılamak için evimin kapılarından çıkan Yahve'nin olacaktır ve onu yakılan sunu olarak sunacağım.''
32 Bunun üzerine Yeftah, Ammonlular'la savaşmak üzere Ammonlular'ın yanına geçti; ve Yahve onları onun eline teslim etti.
33 Aroer'den Minnit'e, varıncaya dek yirmi kenti ve Abelkeramim'e kadar çok büyük bir kıyımla onları vurdu. Böylece Ammon'un çocukları İsrael'in çocukları önünde boyun eğdirildi.
34 Yeftah Mizpah'a, kendi evine geldi; Ve işte, kızı onunla tef ve danslarla buluşmaya çıktı. O onun tek çocuğuydu. Onun dışında ne oğlu ne de kızı vardı.
35 Onu görünce giydsilerini yırttı ve “Eyvah, kızım! Beni fena yıktın ve beni sıkıntıya sokanlardan birisi oldun; Çünkü ağzımı Yahve'ye açtım ve geri dönemem. ”
36 Kız ona, “Babam, ağzını Yahve'ye açtın; Bana ağzından çıkmış olana göre yap, çünkü Yahve düşmanlarından, Ammon'un çocuklarından senin için öç aldı. ”
37 Babasına, “Bu şey benim için yapılsın. Beni iki ay yalnız bırak, ayrılıp dağlara ineyim, arkadaşlarımla birlikte el değmemiş kızlığıma ağlayayım. ”
38 “Git” dedi. Onu iki aylığına gönderdi; arkadaşlarıyle birlikte gitti ve dağlarda el değmemiş kızlığına ağladı.
39 İki ayın sonunda, babasına döndü, adamış olduğu anda göre ona yaptı. El değmemiş bir kızdı. İsrael'de bir gelenek oldu,
40 İsrael kızları yılda dört gün Giladlı Yeftah'ın kızını anmak için yılda yıla giderler.