1 Üçüncü gün, Galile’nin Kana kentinde bir düğün vardı. Yeşua’nın annesi de oradaydı. 2 Yeşua da öğrencileriyle birlikte düğüne davet edilmişti. 3 Şarap tükenince Yeşua’nın annesi O’na, “Şarapları yok” dedi.

4 Yeşua ona, “Kadın, bunun seninle benimle ne ilgisi var? Benim saatim henüz gelmedi” dedi.

5 Annesi hizmetkârlara, “Size ne derse onu yapın” dedi. 6 Orada Yahudiler’in geleneksel temizliği için koyulmuş, her biri seksen ile yüz yirmi litre su alan altı taş küp vardı. 7 Yeşua onlara, “Küpleri suyla doldurun” dedi. Böylece küpleri ağzına kadar doldurdular. 8 Onlara, “Şimdi biraz çıkarıp şölen başkanına götürün” dedi. Onlar da götürdüler. 9 Şölen başkanı, şarap olmuş suyu tattığı zaman, bunun nereden geldiğini bilmiyordu ama suyu çıkarmış olan hizmetkârlar biliyordu.

Şölen başkanı güveyi çağırdı. 10 Ona, “Herkes önce iyi şarabı sunar, konuklar bol bol içtikten sonra da kötü olanı. Ama sen iyi şarabı şu ana dek sakladın!” dedi. 11 Yeşua, bu ilk belirtisini Galile’nin Kana Köyünde yaptı ve yüceliğini gösterdi. Öğrencileri de O’na iman ettiler.

12 Bundan sonra kendisi, annesi, kardeşleri ve öğrencileri Kafernahum’a gidip orada birkaç gün kaldılar. 13 Yahudiler’in Pesah'ı yakındı ve Yeşua Yeruşalem’e çıktı. 14 Yeşua sığır, koyun, güvercin satanları ve para bozanları tapınakta otururken buldu. 15 İpten bir kamçı yaparak koyunları da sığırları da, hepsini tapınaktan kovdu. Para bozanların paralarını döküp masalarını devirdi. 16 Güvercinleri satanlara, “Bunları buradan çıkarın! Babam’ın evini pazar yeri yapmayın!” dedi. 17 Öğrencileri, “Senin evinin gayreti beni yiyip bitirecek” diye yazılmış olduğunu hatırladılar.

18 Bunun üzerine Yahudiler O’na, “Bunları yaptığına göre bize nasıl bir belirti göstereceksin?” diye sordular.

19 Yeşua onlara, “Bu tapınağı yıkın, üç gün içinde onu ayağa kaldıracağım” diye yanıtladı.

20 Bunun üzerine Yahudiler, “Bu tapınağı bina etmek kırk altı yıl sürdü! Sen onu üç günde mi ayağa kaldıracaksın?” 21 Oysa Yeşua beden tapınağı için söylemişti. 22 Bu nedenle Yeşua ölümden diriltildiğinde, öğrencileri O’nun bunu söylemiş olduğunu hatırladılar. Kutsal Yazı’ya ve Yeşua’nın söylemiş olduğu söze iman ettiler.

23 Pesah'da, bayram sırasında, Yeruşalem’deyken, Yeşua’nın yaptığı belirtileri gören birçok kişi O’nun adına iman etti. 24 Ama Yeşua bütün insanları bildiği için kendisi onlara güvenmiyordu. 25 İnsana ilişkin kimsenin O’na tanıklık etmesine ihtiyacı yoktu. Çünkü insanda ne olduğunu O kendisi biliyordu.