137
1 Babil ırmakları kıyısında,
Orada oturduk.
Siyon'u hatırladığımızda, evet ağladık.
2 O diyardaki söğütlere,
Arplarımızı astık.
3 Çünkü orada bizi tutsak edenler
Bizden ezgiler.
Bize eziyet edenler
Sevinç ezgileri istediler:
“Bize Siyon ezgilerinden birini söyleyin!” dediler.
4 Yahve'nin ezgisini
Yabancı bir diyarda nasıl söyleriz?
5 Eğer seni unutursam, ey Yeruşalem,
Sağ elim becerisini unutsun.
6 Eğer seni hatırlamazsam
Eğer Yeruşalem’i baş sevincimden üstün tutmazsam,
Dilim damağıma yapışsın,
7 Yeruşalem gününde,
“Yıkın! Onu temeline kadar yıkın!” diyen
Edom'un çocuklarına karşı,
Hatırla, ey Yahve.
8 Ey sen, yıkıma mahkûmsun ey Babil kızı,
Bize yaptığının karşılığını,
Sana ödetecek olana ne mutlu.
9 Senin yavrularını alıp
Kayaya çarpacak olana ne mutlu!