2
1 Uluslar neden öfkeleniyor,
Halklar neden boş düzen kuruyor?
2 Dünyanın kralları ayağa kalkıyor,
Hükümdarlar birbiriyle öğütleşiyor,
Yahve’ye ve Mesihi’ne karşı.
3 “Koparalım onların bağlarını” diyorlar,
“İplerini üzerimizden atalım.”
4 Göklerde oturan gülecek.
Yahve onlarla alay edecek.
5 O zaman hiddetle konuşacak onlara,
Gazabıyla onları dehşete düşürecek:
6 “Ben Kralımı kutsal dağım Siyon'a oturttum.”
7 Kararını bildireceğim:
Yahve bana, “Sen benim oğlumsun” dedi.
“Bugün senin baban oldum.
8 Dile benden, mirasın olarak sana ulusları,
Mülk olarak yeryüzünün en uzak köşelerini vereyim.
9 Onları demir sopayla kıracaksın,
Çömlekçi kabı gibi parçalayacaksın.”
10 Ey krallar, şimdi akıllı olun.
Ey dünya hâkimleri, ders alın.
11 Yahve’ye korkuyla hizmet edin,
Titreyerek sevinin.
12 Oğul'a içtenlikle saygı gösterin ki öfkelenmesin,
Yoksa yolunuzda mahvolursunuz.
Çünkü hiddeti yakında alevlenecek.
Ne mutlu O'na sığınanlara.