79
Asaf’ın mezmuru
Ey Tanrı, uluslar senin mirasına girdiler.
Kutsal tapınağını kirlettiler.
Yeruşalem’i taş yığınlarına döndürdüler.
Hizmetkârlarının cesetlerini gökteki kuşlara,
Kutsallarının etini yeryüzündeki hayvanlara yem olsun diye verdiler.
Kanlarını Yeruşalem'in çevresine su gibi döktüler.
Onları gömecek kimse yok.
Komşularımıza yüz karası,
Etrafımızdakilere eğlence ve alay konusu olduk.
Ne zamana dek, ey Yahve?
Sonsuza dek kızgın mı kalacaksın?
Kıskançlığın ateş gibi yanacak mı?
Öfkeni seni tanımayan ulusların üzerine,
Senin adını anmayan krallıkların üzerine dök.
Çünkü onlar Yakov'u yuttular,
Yurdunu yok ettiler.
Atalarımızın suçlarını bize karşı tutma.
Sevecen merhametlerin bizimle tez buluşsun,
Çünkü çok muhtacız.
Adının yüceliği uğruna bize yardım et,
Ey kurtuluşumuzun Tanrısı.
Adın uğruna bizi kurtar ve günahlarımızı bağışla.
10 Uluslar neden “Nerede onların Tanrısı?” desin?
Hizmetkârlarının dökülen kanının intikamı alındığı,
Gözlerimizin önünde, uluslar arasında bilinsin.
11 Tutsakların iniltisi senin önüne gelsin.
Gücünün büyüklüğüne göre, ölüme mahkûm olanları koru.
12 Komşularımıza sana ettikleri hakaretin aşağılanmasını,
Onların bağrına yedi kat geri öde, ey Efendimiz.
13 Böylece biz, senin halkın ve otlağının koyunları,
Sana sonsuza dek şükredeceğiz.
Tüm nesiller boyunca seni sonsuza dek öveceğiz.