Yeremiyaning yigha-zarliri
1
«Yeremiya peyghemberning yigha-zarliri» •••• 1-munajat — Yérusalémning qayghu-hesriti
1 |א| (Alef) Ah!
Ilgiri ademler bilen liq tolghan sheher,
Hazir shunche yigane olturidu!
Eller arisida katta bolghuchi,
Hazir tul xotundek boldi!
Ölkiler üstidin höküm sürgen melike,
Hashargha tutuldi!
2 |ב| (Bet) U kéchiche achchiq yigha kötürmekte;
Mengzide köz yashliri taramlimaqta;
Ashniliri arisidin,
Uninggha teselli béridighan héchbiri yoqtur;
Barliq dostliri uninggha satqunluq qildi,
Ular uninggha düshmen bolup ketti.
3 |ג| (Gimel) Yehuda jebir-japa hem éghir qulluq astida,
Sürgünlükke chiqti;
U eller arisida musapir boldi,
Héch aram tapmaydu;
Uni qoghlighuchilarning hemmisi,
Uninggha yétishiwélip, uni tar yolda qistaydu;
4 |ד| (Dalet) Héchkim héytlargha kelmigenliki tüpeylidin,
Zion’gha baridighan yollar matem tutmaqta.
Barliq qowuqliri chölderep qaldi,
Kahinliri ah-zar kötürmekte,
Qizliri derd-elem ichididur;
Özi bolsa,
Qattiq azablanmaqta.
5 |ה| (Xé) Küshendiliri uninggha xojayin boldi,
Düshmenliri ronaq tapmaqta;
Chünki uning köpligen asiyliqliri tüpeylidin,
Perwerdigar uni jebir-japagha qoydi.
Uning baliliri kelmeske ketti,
Küshendisige esir bolup sürgün boldi.
6 |ו| (Waw) Barliq hörmet-shöhriti Zionning qizidin ketti;
Emirliri yaylaqni tapalmighan kiyiklerdek boldi;
Ularning owchidin özini qachurghudek héch dermani qalmidi.
7 |ז| (Zain) Xarlan’ghan, sergerdan bolghan künliride,
Xelqi küshendisining qoligha chüshken,
Héchkim yardem qolini sozmighan chaghda,
Yérusalém qedimde özige tewe bolghanlirini,
Qimmetlik bayliqlirini yadigha keltürmekte;
Küshendiliri uninggha mesxirilik qaraytti;
Küshendiliri uning nabut bolghanliqini mesxire qilishti.
8 |ח| (Xet) Yérusalém esheddiy éghir gunah sadir qilghan;
Shuning bilen u haram boldi;
Uning yalingachliqini körgechke,
Uni hörmetligenler hazir uni kemsitidu;
Uyatta, uh tartqiniche u keynige buruldi.
9 |ט| (Tet) Uning öz heyzliri éteklirini bulghiwetti;
U aqiwitini héch oylimighandur;
Uning yiqilishi ajayib boldi;
Uninggha teselli bergüchi yoqtur;
— «Ah Perwerdigar, xarlan’ghinimgha qara!
Chünki düshmen halimdin maxtinip ketti!»
10 |י| (Yod) Küshendisi qolini uning qimmetlik nersiliri üstige sozdi;
Özining muqeddes jayigha ellerning bésip kirgenlikini kördi;
Sen esli ularni ibadet jamaitingge «kirishke bolmaydu» dep men’i qilghan’ghu!
11 |כ| (Kaf) Bir chishlem nan izdep,
Uning xelqining hemmisi uh tartmaqta;
Jénini saqlap qélish üchünla,
Ular qimmetlik nersilirini ashliqqa tégishti.
«Ah Perwerdigar, qara!
Men erzimes sanaldim.
12 |ל| (Lamed) Ey ötüp kétiwatqanlar,
Bu siler üchün héch ish emesmu?
Qarap baq, méning derd-elimimdek bashqa derd-elem barmidu?
Perwerdigar otluq ghezipini chüshürgen künide,
Uni méning üstümge yüklidi.
13 |מ| (Mem) U yuqiridin ot yaghdurdi, ot söngeklirimdin ötüp köydürdi.
U ularning üstidin ghelibe qildi.
U putlirim üchün tor-tuzaqni qoyup qoydi,
Méni keynimge yandurdi,
U méni nabut qildi,
Kün boyi U méni zeipleshtürdi.
14 |נ| (Nun) Asiyliqlirim boyunturuq bolup boynumgha baghlandi;
Qolliri tanini ching chigip chemberchas qiliwetti;
Asiyliqlirim boynumgha artildi;
U dermanimni mendin ketküzdi;
Reb méni men qarshiliq körsitelmeydighanlarning qollirigha tapshurdi.
15 |ס| (Sameq) Reb barliq baturlirimni otturumdila yerge uruwetti;
U méning xil yigitlirimni ézishke,
Üstümdin höküm chiqirishqa kéngesh chaqirdi.
Reb goya üzüm kölchikidiki üzümlerni cheyligendek,
Yehudaning pak qizini cheyliwetti.
16 |ע| (Ayin) Mushular tüpeylidin taramlap yighlimaqtimen;
Méning közlirim, méning közlirimdin su éqiwatidu;
Manga teselli bergüchi, jénimni eslige keltürgüchi mendin yiraqtur;
Balilirimning köngli sunuqtur,
Chünki düshmen ghelibe qildi.
17 |פ| (Pé) Zion qolini sozmaqta,
Lékin uninggha teselli bergüchi yoq;
Perwerdigar Yaqup toghruluq perman chüshürdi —
Qoshniliri uning küshendiliri bolsun!
Yérusalém ular arisida nijis nerse dep qaraldi.
Yérusalém sözleydu
18 |צ| (Tsade) Perwerdigar heqqaniydur;
Chünki men Uning emrige xilapliq qildim!
Ey, barliq xelqler, anglanglar!
Derdlirimge qaranglar!
Pak qizlirim, yash yigitlirim sürgün boldi!
19 |ק| (Kof) Ashnilirimni chaqirdim,
Lékin ular méni aldighanidi;
Jan saqlighudek ozuq-tülük izdep yürüp,
Kahinlirim hem aqsaqallirim sheherde nepestin qaldi.
20 |ר| (Resh) Qara, i Perwerdigar, chünki azar chékiwatimen!
Heddidin ziyade asiyliq qilghinim tüpeylidin,
Ich-baghrim qiyniliwatidu,
Yürikim örtilip ketti.
Sirtta qilich anisini balisidin juda qildi,
Öylirimde bolsa ölüm-waba höküm sürmekte!
21 |ש| (Shiyn) Xeqler ah-zarlirimni anglidi;
Lékin teselli bergüchim yoqtur;
Düshmenlirimning hemmisi külpitimdin xewerdar bolup,
Bu qilghiningdin xushal boldi;
Sen jakarlighan künni ularning béshigha chüshürgeysen,
Shu chaghda ularning hali méningkidek bolidu.
22 |ת| (Taw) Ularning barliq rezillikini köz aldinggha keltürgeysen,
Barliq asiyliqlirim üchün méni qandaq qilghan bolsang,
Ularghimu shundaq qilghaysen;
Chünki ah-zarlirim nurghundur,
Qelbim azabtin zeipliship ketti!