1-2 Mesih Yeşua’daki yaşam vaadine göre Tanrı’nın isteğiyle Yeşua Mesih’in elçisi olan ben Pavlus’tan sevgili oğlum Timoteos’a: Baba Tanrı’dan ve Efendimiz Mesih Yeşua’dan lütuf, merhamet ve esenlik olsun.

3 Aralıksız, gece gündüz dualarımda seni anarak atalarımın yaptığı gibi temiz bir vicdanla hizmet ettiğim Tanrı’ya şükrediyorum. 4 Gözyaşlarını hatırlıyor, sevinçle dolmak için seni görmeyi özlemle bekliyorum. 5 Sendeki içten imanı hatırlıyorum. Önce büyükannen Lois’de ve annen Evniki’de hayat bulan imanın şimdi sende de bulunduğuna eminim.

6 Bu nedenle, ellerimi üzerine koymamla verilen Tanrı armağanını canlandırman gerektiğini hatırlatıyorum. 7 Çünkü Tanrı bize korku ruhu değil, güç, sevgi ve özdenetim ruhu verdi. 8 Öyleyse Efendimiz’in tanıklığından da O’nun tutsağı olan benden de utanma. Tanrı’nın gücü uyarınca Müjde için benimle birlikte sıkıntıya dayan. 9 Tanrı bizi yaptıklarımıza göre değil, kendi amacına ve lütfuna göre kurtarıp kutsal çağrıyla çağırdı. Bu lütuf zamanın başlangıcından önce Mesih Yeşua’da bize verildi. 10 Kurtarıcımız Mesih Yeşua’nın görünmesiyle şimdi açıklandı. Kendisi ölümü ortadan kaldırmış, yaşamı ve ölümsüzlüğü Müjde yoluyla ışığa çıkarmıştır. 11 Müjde için ulusların habercisi, elçisi ve öğretmeni olmak üzere ben atandım. 12 Bunları çekmemin nedeni budur.

Yine de utanmıyorum. Çünkü kime inandığımı biliyorum. O’na emanet ettiğimi o güne karşı koruyacak güçte olduğuna eminim.

13 Benden duymuş olduğun sağlam sözlerin örneğini, Mesih Yeşua’da olan iman ve sevgide tut. 14 İyi emaneti, içimizde bulunan Kutsal Ruh aracılığıyla koru.

15 Figelos ve Hermogenis de dahil, Asya İli’ndekilerin hepsinin beni terk edip gittiklerini biliyorsun. 16 Efendi, Onisiforos’un ev halkına merhamet etsin. Çünkü o defalarca içimi rahatlattı ve zincirlerimden utanmadı. 17 Tam tersine, Roma’ya gelince beni gayretle arayıp buldu. 18 O gün Efendi ona merhamet göstersin. Efes’te ne denli hizmet ettiğini sen çok iyi biliyorsun.