MEZMURLAR
1
Ne mutlu kötülerin öğüdüyle yürümeyen,
Günahkârların yolunda durmayan,
Alaycıların sandalyesinde oturmayan insana.
Ancak onun zevki Yahve’nin Yasası'dır.
Gece gündüz onun üzerinde
Derin derin düşünür.
O kişi akarsu kıyısına dikilmiş ağaca benzer,
Meyvesini mevsiminde verir,
Yaprağı da solmaz.
Ne yaparsa başarır.
Kötüler böyle değildir,
Ancak rüzgârın savurduğu saman çöpü gibidirler.
Bu nedenle kötüler yargılanınca ayakta kalamaz,
Günahkârlar doğrular topluluğunda duramaz.
Çünkü Yahve doğruların yolunu bilir,
Kötülerin yolu ise yok olur.