1 ইস্ৰায়েল এক লহপহীয়া দ্ৰাক্ষালতা; তাত প্রচুৰ ফল ধৰে।

তাৰ ফল যিমানে বৃদ্ধি পালে,

সিমান অধিক বেছি সংখ্যাৰ যজ্ঞবেদী তেওঁ নির্মাণ কৰিলে।

তেওঁৰ দেশৰ যিমানে উন্নতি হ’ল,

তেওঁ নিজৰ পবিত্র স্তম্ভবোৰ সুন্দৰভাৱে সাজিলে।

2 তাৰ লোকসকলৰ অন্তৰ প্রৱঞ্চনাপূর্ণ;

সেয়ে এতিয়া তেওঁলোকে নিজৰ দোষৰ বোজা বব লাগিব।

যিহোৱাই তেওঁলোকৰ যজ্ঞবেদীবোৰ ভাঙি পেলাব,

তেওঁলোকৰ স্তম্ভবোৰ নষ্ট কৰি দিব।

3 তেতিয়া তেওঁলোকে অৱশ্যেই ক’ব, “আমি যিহোৱাক ভয় নকৰাৰ কাৰণে আমাৰ কোনো ৰজা নাই;

কিন্তু ৰজা থাকিলেও, তেওঁ আমাৰ কাৰণে কি কৰিব পাৰিলেহেঁতেন?”

4 তেওঁলোকে অনেক অনৰ্থক কথা কয়,

নিয়ম স্থাপন কৰাৰ সময়ত মিছা শপত খায়;

সেয়ে পথাৰৰ মাটিত বিহ গছ গজাৰ নিচিনাকৈ বিচাৰ গজি উঠিছে।

5 চমৰিয়াত বসবাস কৰা লোকসকলে বৈৎ-আবনৰ দামুৰি-মূর্তিৰ কাৰণে ভয়তে কঁপিছে;

সেয়ে তাৰ লোকসকলে শোক কৰিব,

সেইদৰে, সেই মূর্তিপূজাত আনন্দিত হোৱা পুৰোহিতসকলেও বিলাপ কৰিব;

কাৰণ সেই মূর্তিৰ গৌৰৱ এতিয়া তেওঁলোকৰ ওচৰৰ পৰা দূৰ কৰা হৈছে।

6 সেইটো অচূৰীয়ালৈ লৈ যোৱা হ’ব,

আৰু মহাৰাজৰ উপহাৰস্বৰূপে তাক দিয়া হ’ব।

ইফ্ৰয়িমে লাজ পাব,

ইস্ৰায়েলে কাঠৰ মূর্তিক*পৰামর্শ অনুসৰণ কৰাৰ কাৰণে লজ্জিত হ’ব।

7 পানীয়ে যেনেকৈ কাঠৰ সৰু টুকুৰা উটুৱাই লৈ যায়, চমৰিয়াৰ ৰজাৰ বিনাশ তেনেদৰে হ’ব।

8 বৈৎ-আবনৰ পূজাৰ ওখ ঠাইৰ মঠবোৰ অর্থাৎ ইস্ৰায়েলৰ পাপময় ঠাইবোৰ ধ্বংস হ’ব।

কাঁইটীয়া বন আৰু গছবোৰ গজি উঠি সেইবোৰৰ যজ্ঞবেদীবোৰ ঢাকি পেলাব;

তেতিয়া তেওঁলোকে পৰ্ব্বতবোৰক ক’ব, “আমাক ঢাকি পেলোৱা!”

সৰু সৰু পাহাৰবোৰক ক’ব, “আমাৰ ওপৰত পৰা!”

9 যিহোৱাই কৈছে, “হে ইস্ৰায়েল, গিবিয়াত থকা দিনৰে পৰা তুমি পাপ কৰি আহিছা;

পাপৰ মাজতেই তোমালোক থাকি গ’লা;

গিবিয়াত যুদ্ধই জানো অধর্মচাৰীবোৰক লগ নাপাব?

10 যেতিয়াই মোৰ ইচ্ছা হয়, তেতিয়াই মই উচ্ছৃঙ্খল লোকসকলক শাস্তি দিবলৈ আহিম;

তেওঁলোকৰ দুটা পাপৰ কাৰণে তেওঁলোকক শাস্তি দিবলৈ তেওঁলোকৰ অহিতে বিভিন্ন জাতিবোৰক একত্রিত কৰা হব।

11 ইফ্ৰয়িম এক শিক্ষা পোৱা চেঁউৰী গৰু, যি শস্য মৰণা মাৰিবলৈ ভাল পায়।

মই তাইৰ সুন্দৰ ডিঙিত যুঁৱলি দিম,

মই ইফ্ৰয়িমৰ ওপৰত এক যুঁৱলি দিম;

যিহূদাই নাঙল টানিব,

যাকোবে নিজৰ কাৰণে মৈ টানিব।”

12 তোমালোকে নিজৰ কাৰণে ধাৰ্মিকতাৰ কঠীয়া সিচাঁ,

প্রেমৰ শস্য দোৱা,

পতিত ভূমি চহোৱা;

যিহোৱাক বিচাৰিবৰ সময় হৈছে।

যেতিয়া তোমালোকে তেনে কৰিবা, তেতিয়া যিহোৱাই আহি তোমালোকৰ ওপৰত ধাৰ্মিকতাৰূপ বৃষ্টি বৰষাব।

13 কিন্তু তোমালোকে দুষ্টতাৰ ভূমি চহালা,

অন্যায়ৰ শস্য চপালা,

ছলনাৰ ফল ভোগ কৰিলা;

তোমালোকে নিজৰ শক্তি আৰু অনেক সৈন্যবোৰৰ ওপৰত ভাৰসা কৰিছা।

14 সেই কাৰণে তোমাৰ লোকসকলৰ মাজত যুদ্ধৰ কোলাহল উঠিব,

তোমালোকৰ সকলো দুর্গবোৰ বিনষ্ট হ’ব।

যেনেকৈ চলমনে যুদ্ধৰ দিনা বৈৎ-অৰ্বেলক ধ্বংস কৰিছিল।

সেই সময়ত ল’ৰা-ছোৱালীবোৰৰ সৈতে মাকসকলক আছাৰি ছিৰা-ছিৰ কৰা হৈছিল।

15 হে বৈৎএল, তোমালোকলৈকো তেনেদৰে ঘটিব। কাৰণ তোমাৰ দুষ্টতা অতি বেছি।

ৰাতিপুৱা হ’লে ইস্ৰায়েলৰ ৰজাক সম্পূর্ণকৈ ধ্বংস কৰা হ’ব।