1 ইস্রায়েল জাতি যেতিয়া মিচৰৰ পৰা ওলাই আহিল,

যাকোবৰ বংশই যেতিয়া বিদেশী ভাষা কোৱা লোকৰ মাজৰ পৰা ওলাই আহিল,

2 তেতিয়া যিহূদা হ’ল ঈশ্বৰৰ পবিত্র স্থান,

ইস্ৰায়েল হ’ল তেওঁৰ ৰাজ্য।

3 সমুদ্ৰই*সমুদ্ৰই চূফ সাগৰ তাকে দেখি পলায়ন কৰিলে;

যৰ্দ্দন নদী উজাই গ’ল।

4 পর্বতবোৰে মতা মেৰ-ছাগৰ নিচিনাকৈ,

পাহাৰবোৰে মেৰ-ছাগ পোৱালীৰ নিচিনাকৈ জঁপিয়াবলৈ ধৰিলে।

5 হে সমুদ্ৰ, তোমাৰ কি হ’ল?

কিয় তুমি পলাই গ’লা?

হে যৰ্দ্দন, কিয় তুমি উজাই গ’লা?

6 হে পৰ্বতসমূহ, কিয় তোমালোকে মতা মেৰ-ছাগৰ দৰে জঁপিয়াবলৈ ধৰিলা?

হে পাহাৰসমূহ, কিয় তোমালোকে মেৰ-ছাগ পোৱালীৰ দৰে জঁপিয়াবলৈ ধৰিলা?

7 হে পৃথিৱী! তুমি যিহোৱাৰ সন্মুখত কম্পমান হোৱা,

যাকোবৰ ঈশ্বৰৰ সন্মুখত কম্পমান হোৱা।

8 তেওঁ শিলক জলাশয়লৈ পৰিণত কৰিলে,

চক্‌মকীয়া কঠিন শিলক জলৰ এক ভুমুক কৰিলে।