চফনিয়া
গ্রন্থ ৰচয়িতা
চফনিয়া 1:1 পদে লিখক হিচাপে নিজে পৰিচয় কৰাই কয় যে, “হিষ্কিয়াৰ বৃদ্ধ পৰিনাতি, অমৰিয়াৰ পৰিনাতি, গদলিয়াৰ নাতি, কুচীৰ পুত্র চফনিয়া”। চফনিয়া নামৰ অর্থ হ’ল “ঈশ্বৰৰ দ্বাৰা ৰক্ষিত”, ইয়াৰ মাজত উল্লেখযোগ্য হ’ল পুৰোহিত যিৰিমিয়া (21:1; 29:25, 29; 37:3; 52:24), কিন্তু ইয়াৰ সৈতে চফনিয়া নামৰ কোনো সম্পর্ক পোৱা নাযায়। প্রায়ে দাবী কৰে যে, চফনিয়াই তেওঁৰ পূর্বপুৰুষৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি এটা ৰাজকীয় পটভুমি তৈয়াৰ কৰিছে। ভাববাদী যিচয়া আৰু মীখাৰ সময়ৰ পৰা যিহূদাৰ বিৰুদ্ধে ভাববাণী কৰা ভাববাদীসকলৰ ভিতৰত চফনিয়াই আছিল প্রথম।
লিখাৰ স্থান আৰু সময়
লিখাৰ সম্ভাব্য সময় প্রায় 640-607 খ্রীষ্টপূর্বৰ ভিতৰত।
এই পুস্তক খনে আমাক যিহূদাৰ পৰা যিচিয়াৰ ৰাজত্বকালত কৰা ভবিষ্যতবাণীৰ বিষয়ে কয় (চফনিয়া 1:1)।
প্রাপক
যিহূদাৰ লোকসকল (দক্ষিণাঞ্চল ৰাজ্যৰ) আৰু সকলোতে থকা ঈশ্বৰৰ লোকসকলৰ প্রতি সাধাৰণ পত্র।
উদ্দেশ্য
চফনিয়াৰ সোধবিচাৰৰ বার্তা আৰু বিধানৰ তিনিটা প্রধান উৎসাহ, ঈশ্বৰ সকলো জাতিৰ ওপৰত সার্বভৌম, দুষ্টলোকে দণ্ড পাব আৰু ধার্মিকসকল সোধবিচাৰৰ দিনত সপ্রমাণ হ’ব; যিসকল লোকে মনপালটন কৰে আৰু তেওঁত আস্থা ৰাখে, ঈশ্বৰে সেই লোকসকলক আশীর্বাদ দিয়ে।
মূল বিষয়
প্রভুৰ মহান দিন।
প্রান্তৰেখা
1. ধ্বংসৰ কাৰণে প্রভুৰ দিন অহা — 1:1-18
2. আশাৰ সঞ্চাৰ — 2:1-3
3. জাতি সমূহৰ ওপৰত ধ্বংস — 2:4-15
4. যিৰূচালেমৰ ওপৰত ধ্বংস — 3:1-7
5. আশাৰ উভতনি — 3:8-20
1 অধ্যায়
1 আমোনৰ পুত্র যিহূদাৰ ৰজা যোচিয়াৰ ৰাজত্বৰ সময়ত কুচীৰ পুত্র চফনিয়াৰ ওচৰলৈ যিহোৱাৰ বাক্য উপস্থিত হ’ল। কুচী আছিল গদলিয়াৰ পুত্র, গদলিয়া অমৰিয়াৰ পুত্র, অমৰিয়া হিষ্কিয়াৰ পুত্র।
ইহুদীসকললৈ আহিব লগা দণ্ড।
2 যিহোৱাই এই কথা কৈছে, “মই পৃথিৱীৰ বুকুৰ পৰা সকলোকে নিঃশেষ কৰি পেলাম।
3 মানুহ আৰু পশু, আকাশৰ পক্ষী আৰু সমুদ্ৰৰ মাছবোৰক মই শেষ কৰি দিম।
মই দুষ্টবোৰৰ পতন ঘটাম!
পৃথিৱীৰ পৰা মই মানুহক উচ্ছন্ন কৰিম।
4 মই যিহূদাৰ বিৰুদ্ধে আৰু যিৰূচালেমৰ নিবাসীসকলৰ বিৰুদ্ধে মোৰ হাত মেলিম।
মই এই দেশত থকা বাল দেৱতাৰ অৱশেষ আৰু প্রতিমা পূজাকাৰীসকলৰ সৈতে পুৰোহিতসকলৰ নাম লুপ্ত কৰিম;
5 যিসকলে আকাশৰ বাহিনীবোৰক ঘৰৰ চালৰ ওপৰত উঠি প্রণাম কৰে আৰু
যিসকলে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে প্রণাম কৰি শপত খায়, অথচ পাছত মলকম দেৱতাৰ*অম্মোনীয়াকলৰ দেৱতা নামেৰেও শপত খাই প্রণিপাত কৰে, তেওঁলোকক মই নিঃশেষ কৰিম।
6 যিসকলে যিহোৱাৰ পাছত চলাৰ পৰা উলটি গৈছে আৰু তেওঁলোকে যিহোৱাৰ ইচ্ছাত চলা নাই নাইবা তেওঁৰ ইচ্ছা জানিবলৈও বিচাৰা নাই, সেই সকলোকে মই নিঃশেষ কৰিম।”
7 প্ৰভু যিহোৱাৰ উপস্থিতিত আপোনালোক নীৰবে থাকক; কিয়নো যিহোৱাই সোধ-বিচাৰ কৰা দিন ওচৰ চাপি আহিছে;
কাৰণ যিহোৱাই এক যজ্ঞৰ আয়োজন কৰিছে; নিজৰ নিমন্ত্ৰিত লোকসকলক পবিত্ৰ কৰিলে।
8 যিহোৱাই এই কথা কৈছে, “মোৰ সেই যজ্ঞৰ দিনা মই ৰাজ অধ্যক্ষসকলক, ৰাজপুত্রসকলক,
আৰু বিদেশী পোছক পৰিহিত সকলো লোককে দণ্ড দিম।
9 যিসকলে জাঁপ দি দুৱাৰডলি পাৰ হয়,
যিসকলে নিজৰ প্রভুৰ গৃহ†আৰাধনাৰ ঠাই হিংস্রতা আৰু ছলনাৰে পূৰ কৰে,
সেই দিনা মই তেওঁলোক সকলোকে দণ্ড দিম।”
10 যিহোৱাই কৈছে, “সেই দিনা মৎস্য-দ্বাৰৰ পৰা যন্ত্রণাৰ ক্রন্দন শুনা যাব;
দ্বিতীয় বিভাগৰ পৰা বিলাপৰ শব্দ,
পৰ্ব্বতবোৰৰ পৰা এক বৃহৎ শব্দ শুনা যাব।
11 হে মকটেচৰ বাসিন্দাসকল, তোমালোকে বিলাপ কৰা;
কিয়নো তোমালোকৰ সকলো ব্যৱসায়ী লোকক‡সকলো কনানীয়া জাতি নিঃশেষ কৰা হ’ব; ৰূপ বৈ অনা সকলোকে নিঃশেষ কৰা হ’ব।
12 সেই সময়ত মই এটা চাকি ল’ম আৰু যিৰূচালেমৰ সকলো ঠাইতে বিচাৰিম;
যিসকলে তেওঁলোকৰ দ্রাক্ষাৰসতে সন্তুষ্ট থাকে আৰু মনতে কয়, ‘যিহোৱাই মঙ্গল কি অমঙ্গল একোৱেই নকৰিব’ তেওঁলোকক দণ্ড দিম।
13 তেওঁলোকৰ সম্পদ লুট কৰা হ’ব, তেওঁলোকৰ ঘৰ-বাৰীবোৰ ধ্বংসস্থান হ’ব;
এনে কি, তেওঁলোকে ঘৰ সাজিব, কিন্তু তাত বাস কৰিবলৈ নাপাব;
দ্ৰাক্ষাবাৰী পাতিব, কিন্তু দ্ৰাক্ষাৰস পান কৰিবলৈ নাপাব।
যিহোৱাৰ মহৎ দিন
14 যিহোৱাৰ সেই মহৎ দিন নিকটৱর্তী; ওচৰ চাপি আহিছে আৰু অতি বেগেৰে আহিছে!
সৌৱা শুনা, সেয়া যিহোৱাৰ সেই দিনৰ শব্দ!
তেতিয়া যোদ্ধাসকলে চিঞঁৰি চিঞঁৰি কান্দোনত ভাঙি পৰিব।
15 সেই দিন হ’ব ক্ৰোধৰ দিন, অতি সঙ্কটময় আৰু ক্লেশৰ দিন,
এক ধুমুহা আৰু ধ্বংসৰ দিন, ঘন অন্ধকাৰ আৰু হতাশাৰ দিন,
মেঘাছন্ন আৰু উত্তাল তৰঙ্গৰ অন্ধকাৰৰ দিন,
16 শিঙা-ধ্বনি আৰু ৰণনাদৰ দিন;
সেই দিন গড়েৰে আবৃত নগৰবোৰৰ আৰু ওখ কোঁঠবোৰৰ বিপক্ষৰ দিন হ’ব!
17 মই লোকসকলৰ ওপৰত ভীষণ ক্লেশ আনিম; তেওঁলোকে অন্ধ মানুহৰ নিচিনাকৈ ফুৰিব, কাৰণ যিহোৱাৰ বিৰুদ্ধে তেওঁলোকে পাপ কৰিলে!
তেওঁলোকৰ তেজ ধূলিৰ নিচিনাকৈ পেলাই দিয়া হ’ব! তেওঁলোকৰ দেহ গোবৰৰ নিচিনাকৈ মাটিত পৰি থাকিব।
18 যিহোৱাৰ ক্ৰোধৰ দিনা তেওঁলোকৰ ৰূপ বা সোণেও তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰিব নোৱাৰিব;
কিন্তু তেওঁৰ অন্তৰ্জ্বালাৰ তাপত গোটেই দেশ অগ্নিত গ্ৰাসিত হ’ব;
কিয়নো পৃথিৱী নিবাসী সকলোকে তেওঁ নিঃশেষ কৰি দিব; হয়, ভয়ানকভাৱে সংহাৰ কৰিব।