1 Ya Rəbb, kaş göyləri yarıb enəydin,

Dağlar hüzurunda sarsılardı!

2 Alov kolluğu yandıran kimi,

Od suyu qaynadan kimi

Adını yağılarına tanıtdıraydın,

Millətlər önündə lərzəyə gələrdi!

3 Sən gözləmədiyimiz əzəmətli işlər edəndə

Endin yer üzünə, dağlar önündə sarsıldı.

4 *1Kor. 2:9 Ona etibar edənlər üçün belə işlər edən Allahı,

Əzəldən bəri Səndən başqasını nə göz görüb, nə də qulaq eşidib.

5 Sevinə-sevinə salehlik edəni,

Yollarında Səni xatırlayanları qarşılayırsan.

Amma biz günaha batdıq, Sən qəzəbləndin.

Beləcə xeyli vaxt yaşadıq,

Bəs biz necə xilas ola bilərik?

6 Hamımız elə bil ki murdarlandıq,

Bütün saleh əməllərimiz murdar əskiyə bənzəyir.

Hamımız yarpaq kimi soluruq,

Şər əməllərimiz bizi külək tək sovurub-aparır.

7 Sənin adını çağıran yoxdur,

Sənə bağlanmaq üçün can atan yoxdur.

Çünki bizdən üz döndərdin,

Şər əməllərimizə görə bizi yox etdin.

8 Yenə də, ya Rəbb, Sənsən Atamız:

Biz gilik, Sən isə dulusçu,

Biz hamımız Sənin əlinin işiyik.

9 Ya Rəbb, çox qəzəblənmə,

Şər əməllərimizi heç vaxt xatırlama,

Hamımız Sənin xalqınıq, bunu nəzərə al.

10 Müqəddəs şəhərlərin səhraya,

Sion çöllüyə döndü,

Yerusəlim viran qaldı.

11 Atalarımızın Sənə həmd etdikləri yer –

Müqəddəs, şanlı məbədimiz yandı,

Gözəl binalarımız xaraba qaldı.

12 Bütün bunlardan sonra,

Ya Rəbb, yenə də Özünü saxlayacaqsanmı?

Susub bizi nə qədər alçaldacaqsan?