1 پمێشکا، هر پئیمێن بدی، مَکر و پرێب، دوتل و دوپۆستی، هَسَدّ و کێنگان چه وتا دور کنێت و هچکَسێئے پُشتا بد و رَدێن هبر مکنێت. 2‏-3 نون که هُداوندئے نێکی و مهربانیئے تامۆ چَشتگ، نۆک پێدا بوتگێن نُنُّکانی پئیما په پاک و روهانیێن شیرا شدیگ ببێت تانکه چه همِشیا دێم په وتی رَکّگا رُدان ببێت.

4 ایسّا مَسیهئے نێمگا بیاێت، هما زندگێن سِنگ که مردمان پسند نکرت و نزرت بله هُدایا گچێن کرت و آییئے چمّا ایسّا بێمَٹّ و پُرارزش اَت. 5 نون شما زندگێن سِنگانی پئیما په روهانیێن لۆگێئے بندگا کار بندگ ببێت، پاک و پَلگارتگێن پێشوا هم ببێت و اَنچێن روهانیێن کُربانیگ بدئیێت که چه ایسّا مَسیهئے وَسیلها هُدایا وَشنۆدَ کننت. 6 اے هما هبر اِنت که هُدائے پاکێن کتابا آتکگ:

7 اے سِنگ په شما که ایمانۆ آورتگ پُرارزش اِنت، بله په آیان که ایمانِش نئیاورتگ:

8 و

آیانی ٹَگل ورگئے سئوَب اِش اَت که هُدائے هبرِش نزرت. آیانی آسر و آکبت همِش اَت. 9 بله شما هُدائے گچێن کرتگێن بادشاهێن روهانیێن پێشوا و پاکێن کئوم اێت، هُدائے جندئے کئوم اێت و آییا شمارا چه تهاریا دێم په وتی پرشئوکتێن رُژناییا گوانک جتگ تان آییئے مزنێن کاران جار بجنێت. 10 پێسرا شما کئومے نه‌اتێت بله انّون هُدائے کئوم اێت. پێسرا شمارا هُدائے رهمت نرَستگ‌اَت بله انّون آییئے رهمت شمارا گۆن اِنت.

11 او دُردانگان! شما اے دنیایا بێگانگ و دَرامد اێت. منی دَزبندی همش اِنت که وتا چه آ جسمانی لۆٹ و واهگان پهرێز بکنێت که شمئے روهئے هلاپا جنْگَ کننت. 12 ناباورانی نیاما پاک و پَلگارێن زِند بگوازێنێت. بِلّ تُرے آ، شمارا اَنگت بُهتامَ جننت و گوَشنت که شما رَدێن کار کنگا اێت، بله گۆن شمئے نێکێن کارانی گِندگا، هُدائے آیگئے رۆچا آییا شرپ و اِزّت بدئینت.

13 شما په هُداوندئیگی، سجّهێن اِهتیاردارێن مردمانی پرمان‌بَرداریا بکنێت، بادشاهئے هم که چه سجّهێنان مستر اِنت و 14 هاکمانی هم که چه بادشاهئے نێمگا په رَدکارانی سزا دئیگ و شَرکِردێن مردمانی شرپ دئیگا دێم دئیگ بوتگ‌اَنت. 15 هُدا لۆٹیت شما گۆن وتی شَرّێن کِرد و کاران اَهمکێن مردمانی ناسرپدێن هبرانی دێما بدارێت. 16 شما آزات اێت، پمێشکا آزاتێن مردمانی ڈئولا زِند بگوازێنێت بله وتی آزاتیا هچبر په رَدێن کاران نیمّۆن مکنێت، وتی آزاتیا په هُدائے هِزمتا کار ببندێت. 17 هرکَسا اِزّت بدئیێت و په باورمندان هاسێن مِهرے دلا بدارێت، وتی زِندا په هُداتُرسی بگوازێنێت و بادشاها شرپ بدئیێت.

18 او هِزمتکاران! وتی واجهانی پرمان‌بَرداریا بکنێت و آیان باز اِزّت بدئیێت. تهنا نرم و مهربانێن واجهانی پرمان‌بَرداریا مکنێت، ترند و زۆراکێن واجهانی پرمان‌بَرداریا هم بکنێت. 19 وهدے شما گۆن هُدایا وپادار اێت و ناهَکّێن سزایانَ سگّێت، شمئے همے سبر و اۆپار وت په شما شرپے بیت. 20 اگن شما په رَدێن کارێا سزا دئیگ ببێت، گڑا چۆن آ سزائے سگّگ شمارا شرپدارَ کنت؟ بله اگن شَرّێن کار و کِردێئے سئوَبا سکّی بسگّێت، هُدا شمارا ستا کنت. 21 شما په همے سکّیانی سگّگا گچێن کنگ بوتگێت، پرچا که مَسیها هم په شمئیگی سکّی سگّت و نمونه و مِسالے بوت که شما آییئے رَندگیریا بکنێت.

23 بِلّ تُرے بےاِزّت کنگ بوت، بله اَنگت هم هچکَسی بےاِزّت نکرت. تنتنا†2‏:23 تَنْتَنا، بزان هَتّا، تان اے هَدّا که. وهدے سکّی سگّگا اَت، کَسّی پاتراپ‡2‏:23 پاتراپ، بزان تَهدید، دَمکی. ندات. آییا هُدائے سرا تئوکل کرت که تچکێن اِنساپ و دادرسیَ کنت. 24 آییا وت مئے گناهانی بار سَلیبئے سرا وتی بڈّا لَڈّت، تانکه گناه چه مئے دلا بمریت و په نێکی و پاکی زِند بگوازێنێن، که شما چه هماییئے ٹَپّ و ٹۆران دْراه بوتگێت. 25 مێشانی پئیما گار و سرگردان اتێت، بله نون هماییئے کِرّا پِر ترّتگێت که شمئے اَرواهانی شپانک و سَمبالۆک اِنت.