1 هما زمانگا که اَپولُس کُرِنْتا اَت، پولُس هم چه مُلکئے نیامی هَند و دَمگان گوَزان، اِپِسُسئے شهرا آتک و رَست. اۆدا لهتێن مریدی دیست. 2 چه آیان جُستی گپت: «وهدے شما ایسّا مَسیهئے سرا باوَر کرت، پاکێن روه شمارا رَست؟» پَسّئوِش دات: «نه، ما اے هم نه‌اِشکتگ که پاکێن روه هست‌اِنت.» 3 گوَشتی: «گڑا شما چۆنێن پاکشۆدیے کرتگ؟» پَسّئو داتش: «یَهیائے پاکشۆدی.» 4 گوَشتی: «یَهیائے پاکشۆدی، گناهانی پشۆمانیئے پاکشۆدی اَت. یَهیایا وت گۆن مردمان گوَشتگ‌اَت: ‹هما کَسے که چه من و رَندَ کئیت، بزان ایسّا، شما هماییئے سرا باور کنێت.›» 5 چه اے هبرئے اِشکنگا رند، آیان هُداوندێن ایسّائے ناما پاکشۆدی کرت. 6 پولُسا وتی دست آیانی بَڈّا جت و پاکێن روه آیانی دلا پُترت، نون آ نۆکێن زبانان هبر کنگا لگّتنت و پئیگمبری‌اِشَ کرت. 7 آ، کِساس دوازده مردم اتنت.

8 پولُس تان سئے ماها کَنیسَها شت و آتک و بے تُرس و بیمّا هُدائے بادشاهیئے بارئوا گۆن مُهرێن دَلیلان هبر و تْرانیَ کرت. 9 بله چه آیان لهتێن سَرکش و یاگی بوت و آییئے هبرِش نزُرت و مردمانی دێما «اے راهِش» بَد و رَدَ گوَشت. پمێشکا پولُسا وتا چه آیان یک کِرّا داشت. مریدی زرتنت و هر رۆچ مان تیرانوس نامێن مردێئے تالارا*19‏:9 تالار، بزان په گپّ و تْران و گوَشتانکا مزنێن دیوانجاهے. گپّ و تْرانا اَت. 10 تان دو سالا همے کاری کرت و اے ڈئولا په آسیائے دَمگئے سجّهێن مردمان، یَهودی و یونانیان هم، هُداوندئے هبر رسێنگ بوت. 11 هُدایا چه پولُسئے دستا اَجَبێن مۆجزه پێشَ داشت. 12 هر دَزمال و گُدے که آییا بلگّتێن و په نادْراهانِش پِر بمُشتێن، آ وشّ و دْراهَ بوتنت و جِنّان، گنۆک یلهَ کرتنت.

13 یَهودی ساهرانی یک ٹۆلیێا شهر په شهر ترّ و گردَ کرت. په چَکّاسا، جِنّیانی سرا هُداوندێن ایسّائے نامِشَ گپت و گوَشتِش: «من شمارا هما ایسّائے ناما هُکمَ دئیان، که پولُس آییئے بارئوا گواجارگا†19‏:13 گواجارگ، بزان تبلیگ کنگ. اِنت.» 14 یَهودیانی یک مزنێن دینی پێشواے که نامی اِسْکیوا اَت، آییئے هپت بچکان اے کارَ کرت. 15 پلیتێن روها آ پَسّئو داتنت و گوَشتی: «ایسّایا منَ زانان، پولُسا هم پَجّاهَ کاران، بله شما کئے اێت؟» 16 همے مردا که جِنّ پِر اَت، کُپّی کرت و آیانی چَکّا کپت. سرزۆر بوت و آ جاندرا و ٹَپّی، چه آ لۆگا تتکنت. 17 چه اے هالئے اِشکنگا، اِپِسُسئے شهرئے سجّهێن مردمان، یَهودی و یونانی دوێنان، باز تُرست و هُداوندێن ایسّائے نامِش ستا و سنا کرت. 18 بازێنے که باورمند بوت، مردمانی دێما وتی پێسریگێن سِلّێن کارِش مَنِّتنت. 19 لهتێنا که پێسرا جادوگری کرتگ‌اَت، وتی جادوگری کتاب و دَپتر آورت و مردمانی دێما سۆتکنت. وهدے سۆتکگێن کتابانی کیمّتئے هسابِش کَشّت، زانگ بوت که پنجاه هزار دِرْهَمئے‡19‏:19 یک دِرْهَم کمّ و گێش یک رۆچئے مُزّ اَت. کتاب بوتگ‌اتنت. 20 اے ڈئولا، هُداوندئے هبر گۆن گێشترێن زۆر و واکے شِنگ و تالانَ بوت.

21 چه اے کارانی سَرجمیا رَند، پولُسا وتی دلا شئور کرت مَکْدونیَه و اَکایَهئے دَمگان گوَزان، اورْشَلیما برئوت. گوَشتی: «چه اۆدئے رئوگا رَند، منا اَلّم، رومئے شهر هم گِندگی اِنت.» 22 آییا چه وتی کُمک‌کاران دو مردم، تیموتاووس و اِرَسْتوس مَکْدونیَها رئوان کرتنت و وت کمّے وهد گێشتر آسیائے دَمگا مهتل بوت. 23 هما وهدا اِپِسُسئے شهرا «اے راهئے» بارئوا مزنێن شۆرشے چست بوت. 24 شۆرش اے ڈئولا بوت که اِپِسُسئے شهرا دیمیتْریوس نامێن زَرگرے هست‌اَت که آییا آرتِمیسئے§19‏:24 آرتِمیس چه یونانیانی بانُکێن هُدایان یکّے اَت. یونانیانی بُتێن هُدا جنێن هم بوتگ‌اَنت و مردێن هم. زیارتجاهئے نُگرهێن دُتُّکَ جۆڑێنت و بها کرت. چه اے کارا، شهرئے هُنرمندان بازێن زَرّ و مالے کَٹّت. 25 آییا، شهرئے سجّهێن هُنرمند و اے پێشهئے مردم لۆٹت و مُچّ کرتنت. گۆن آیان گوَشتی: «او واجهان! اَنچش که شما زانێت، اے کار مئے هستۆمندیئے سرچمّگ*19‏:25 هستۆمندیئے سرچمّگ، بزان سروتمندیئے بنیاد. اِنت. 26 بله شما وت اِشکتگ و دیستگ، اے مردا، پولُسا، نه تهنا اِپِسُسئے، کمّ و گێش سجّهێن آسیائے دَمگئے بازێن مردمے گُمراه کرتگ و گوَشیت که مئے دستانی اڈّ کرتگێن هُدا، په هچ دابا هُدا نه‌اَنت. 27 نون تُرس تهنا اے نه‌اِنت که په مردمان مئے کار کَمشرپَ بیت، تُرس اِش اِنت که مئے مزنێن هُدا آرتِمیسئے زیارتجاهئے مزنی گارَ بیت و آ، که آسیائے دَمگ و سجّهێن دنیا آییا پرستشَ کنت، وتی شان و شئوکتا باهێنیت.»†19‏:27 باهێنگ، بزان گار دئیگ، چه دست دئیگ.

28 وهدے مُچّیئے مردمان اے هبر اِشکتنت، سکّ زَهر گپتنت و په کوکّار گوَشتِش: «اِپِسُسئے هُدا، آرتِمیس مزن اِنت.» 29 اے پئیما سجّهێن شهرا شۆرش چست بوت. مردمانی مُچّی، کوکّار کنان شهرئے مئیدانجاها‡19‏:29 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «تیاتِر»، بزان تماشائے جاگه. شت. آیان پولُسئے دو همراه که آیانی نام گایوس و اَریسْتَرکاس اَت و مَکْدونیَهئے مردم اتنت، گپت، کَشّکان کرت و گۆن وت برتنت. 30 پولُسا مُچّیئے تها رئوگ لۆٹت بله آییئے شاگردان نه‌اِشت. 31 تنتنا آسیائے دَمگئے لهتێن مسترا هم، که پولُسئے دۆست اتنت، په آییا کُلئو راه دات و دَزبندی کرت که شهرئے مئیدانجاها مرئوت. 32 اۆدا باز شۆر و آڑَهۆر اَت، هرکَسا یک چیزّے گوَشت. بازێنێا اے هبر هم نزانت که آ چیا اِدا آتکگ و مُچّ بوتگ‌اَنت. 33 یَهودیان، اِسْکَنْدَر نامێن مردے دێما کرت و چه مُچّیا هرکَسا آییارا هُکمے دات. دستی شهار دات که چُپّ و بێتئوار ببنت، تان مردمانی دێما گۆن وتی هبران یَهودیانی دێمپانیا بکنت. 34 بله وهدے مُچّیئے مردمان زانت که آ یَهودیے، گڑا پدا هَمگُٹّ و همتئوار بوتنت و تان کِساس دو ساهتا جاک و کوکّارِش کرت و گوَشتِش: «اِپِسُسئے هُدا، آرتِمیس مزن اِنت.»

35 گڑا، شهرئے مُنشیا مُچّی آرام کرت و گوَشتی: «او اِپِسُسئے مردمان! سجّهێن دنیائے مردمَ زاننت که اِپِسُسئے شهر، مزنێن هُدا آرتِمیسئے زیارتجاهئے نِگهپان اِنت، که آییئے نَکش چه آسمانا اێر آتکگ. 36 نون که هرکَس اے هبرا مَنّیت،§19‏:36 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «نون که هچکَس اے هبرئے نمَنّۆک نه‌اِنت...». شما آرام ببێت و په اشتاپی هچ کارے مکنێت. 37 اے دوێن مردم که شما گپتگ و اِدا آورتگ‌اَنت، اِشان نه چه زیارتجاها چیزّے پُلِتگ و نه مئے بانُکێن هُدااِش بێشرپ کرتگ. 38 اگن دیمیتْریوس و آییئے هُنرمندان گۆن کَسێا جێڑهے هست، هَکدیوانئے دروازگ پَچ اِنت و والی هم هر وهدا هست‌اِنت، برئونت و وتی جێڑها پێش بکننت. 39 اگن دگه هبرے هست، باید آییا شهرئے سرکاری دیوانا بیارنت تانکه گیشّێنگ ببیت. 40 چه مرۆچیگێن سرگوَستا، تُرس اِش اِنت مئے سرا شۆرِشگریئے بُهتاما*19‏:40 بُهتام، بزان ملامت، تُهمت. بجننت. اگن چُش ببیت، مارا په مرۆچیگێن شۆرشا هچ پَسّئوے نێست.» 41 آییا اے هبر کرتنت و مُچّی‌ای پرۆشت.