1 بادشاه اَگْریپاسا گۆن پولُسا گوَشت: «ترا وتی دێمپانیئے مۆه و مۆکل اِنت.» پولُسا دست بُرز کرت و په وتی بێمئیاریئے پَدّر کنگا هبرا لگّت و گوَشتی: 2 «او شرپدارێن بادشاه اَگْریپاس! من بَهتاورے آن که مرۆچی تئیی دێما پێش کنگ بوتگان تان چه یَهودیانی سجّهێن بُهتامان وتی دێمپانیا بکنان. 3 منَ زانان که تئو یَهودیانی سجّهێن دۆد و رَبێدگ و آیانی جێڑهان شَرَّ زانئے. پمێشکا گۆن تئو پِریات و دَزبندیَ کنان، منی هبرانی سرا گۆن شَرّێن سَبر و اۆپارے دِلگۆش گوَر بکنئے.

4 «سجّهێن یَهودی شَرَّ زاننت که منی زِند چِه پئیما بوتگ و منی کسانی و ورنایی وتی مردمانی گوَرا و رَندا اورْشَلیما چۆن گوَستگ. 5 باز وهد اِنت که منا زاننت و اگن بلۆٹنت، اے گواهیا داتَ کننت که من پَریسیے بوتگ و آیانی پابندترێن دینی رُمبا گۆن بوتگان. 6 نون، پمێشکا هَکدیوانا آرگ بوتگان که هُدائے هما لَبز و کئولئے سَرجم بئیگا دلجم و سَدّک آن که آییا گۆن مئے پت و پیرُکان کرتگ. 7 په همے لَبز و کئولئے سَرجم بئیگئے اُمێتا، مئے یَهودیانی دوازدهێن کَبیله شپ و رۆچ په دلسِتکی هُدایا پرستشَ کننت. او مَڑاهدارێن بادشاه! یَهودی پمێشکا منی سرا بُهتام جنَگا اَنت که من په همے کئولئے سَرجم بئیگا سَدّک آن. 8 او گۆش دارۆکان! چیا اے هبرا مَنِّتَ نکنێت که هُدا مُردگان پدا زندگَ کنت؟

9 «یک وهدے من هم باوَر کرتگ‌اَت که ایسّا مَسیهئے*26‏:9 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «ایسّا ناسِریئے». نامئے نمَنّگ و آییئے مرید و مَنّۆگرانی آزار دئیگ، شَرّێن کارے. 10 اورْشَلیما، همے کارا کنگا اتان. گۆن مزنێن دینی پێشوایانی اِهتیارا، چه هُدائے پَلگارتگێنان بازێنے، بندی کرتگ و مُدام آیانی کۆشارێنگا همشئور بوتگان. 11 باز رَندا سجّهێن کَنیسَهانی تها، من آ په کُپر کنگا هُجّ کرتگ‌اَنت. منا بدواهی و کێنگا اَنچش گنۆک کرتگ‌اَت که په آیانی آزار رسێنگا، ڈنّی شهران هم شتگ‌اتان.

12 «یک برے گۆن مزنێن دینی پێشوایانی سَرجمێن واک و اِهتیارا، دَمِشْکا راهی اتان. 13 او شرپدارێن بادشاه! نێمرۆچا همے راها، اَناگت آسمانا چه رۆچا رُژناترێن شَهمے دیستُن. هما رُژن منیگ و منی همراهانی چارێن نێمگان دْرپشِت. 14 ما سجّهێن زمینا کپتێن، تئوارے اِشکتُن که اِبرانی زبانا منا گوَشگا اَت: ‹شاوول، او شاوول! تئو چیا منا آزارَ دئیئے؟ تئو هما کاییگرێن گۆکئے پئیما ائے که شَتئے توسْک و تێزێن سُجّا†26‏:14 شَتّ دارے و سُجّ دارئے توسکێن سَرُک اِنت. ننگار کنگئے وهدا، اے دارا په گۆکانی هئے کنگا کارَ بندنت. لگتَ جنت و وتا تاوانَ دنت.› 15 من جُست کرت: ‹او واجه! تئو کئے ائے؟› هُداوندا پَسّئو دات: ‹من ایسّا آن، هما که تئو آییا آزارَ دئیئے. 16 نون پاد آ، وتی پادانی سرا بۆشت، من پمێشکا په تئو پَدّر بوتگان که ترا وتی شاهد و هِزمتکار گچێن بکنان، تان هرچے که چه من دیستگِت و دێمترا گندئے، په آیان گواهی بدئیئے. 17 ترا چه تئیی جندئے کئوما و چه درکئومان، که آیانی کِرّا ترا رئوانَ دئیان، رَکّێنان. 18 ترا پمێشکا آیانی کِرّا راهَ دئیان، تان چمّانِش پَچ بکنئے. آ چه تهاریا رُژناییئے نێمگا بیاینت و چه شئیتانئے پُرزۆرێن دستا دێم په هُدائے راها بترّنت، تان گناهِش پهِلّ کنگ ببنت و گۆن هما مردمان شریکدار ببنت که چه منی سرئے باورمندیا پاک و پَلگار بوتگ‌اَنت.›

19 «او بادشاه اَگْریپاس! من چه آ آسمانی شُبێنئے مَنّگا سر تاب ندات. 20 پێسرا دَمِشْکئے شهرئے مردمانی نیاما، رَندا اورْشَلیم و یَهودیَهئے سجّهێن هَند و دَمگانی مردمانی کِرّا و گڑا درکئومانی گوَرا هم شتان و اے کُلئو رسێنت که چه وتی گناهان پشۆمان ببنت و هُدائے راها پِر بترّنت و چه وتی کاران پَدّر بکننت که هُدائے راهِش گپتگ. 21 پمێشکا یَهودیان منا مزنێن پرستشگاها گپت و کُشگئے جُهدِش کرت. 22 بله هُدایا منا تان مرۆچیگا کُمک کرتگ و نون اِدا اۆشتاتگان و مزن و کسان، سجّهێنانی دێما گواهیَ دئیان. اے هبران که من کنگا آن، چه موسّا و اے دگه نبیانی پێشگۆییان ڈنّ نه‌اَنت، 23 که مَسیه باید اِنت سکّی و سۆری بسگّیت، بمریت و چه سجّهێنان پێسر، چه مُردگان زندگ ببیت، جاه بجنت و په وتی کئوم و درکئومان نور و رُژنئے مستاگئے جارا بجنت.»

24 همِدا، پِستوسا په بُرزتئواری پولُسئے هبرئے تها دئور کرت و گوَشتی: «او پولُس! تئو بێسار ائے، تئیی گێشێن زانت و زانگا ترا گنۆک کرتگ.» 25 پولُسا درّاێنت: «شرپدارێن والی پِستوس! من بێسار نه‌آن، اے چیزّ که منَ گوَشان راست و هۆشمندێن‡26‏:25 هۆشمند، بزان اَگلی. هبر اَنت. 26 بادشاه اَگْریپاس وت اے چیزّانی بارئوا شَرَّ زانت و من په دِلێری اے هبران کنگا آن، چیا که دلجم آن، آ چه اے سرگوَستان سَهیگ اِنت، اے سجّهێن یک گوَنڈێن کلّگ و کِرّێا وَه نبوتگ‌اَنت. 27 مَڑاهدارێن بادشاه اَگْریپاس! ترا نبیانی سرا باور اِنت؟ هئو! منَ زانان که ترا باور اِنت.» 28 گڑا اَگْریپاسا گۆن پولُسا گوَشت: «تئیی هئیالا، منا گۆن وتی هبران چُش زوتّ مَسیهیانی راها آورتَ کنئے؟» 29 پولُسا پَسّئو دات: «زوتّ یا دێر، بله من چه هُدایا همِشیا لۆٹان که اێوکا تئو نه، هرکَس که مرۆچی منی هبران گۆش دارگا اِنت، منی ڈئولا باورمند ببیت، بله پادی زمزیلان مبنت.»

30 رَندا بادشاه و گۆن آییا والی، بِرنیکی و نِشتگێن مردم پاد آتکنت. 31 وهدے در آیگا اتنت، وت‌مان‌وت گوَشگا اتنت که «اے مردا چُشێن مزنێن مئیارے نکرتگ که جێل کنگ یا کُشگ ببیت.» 32 بادشاه اَگْریپاسا گۆن پِستوسا گوَشت: «اگن اے مردا کئیسرئے هَکدیوانا پێشی ملۆٹتێن، انّون آزات کنگ بوتگ‌اَت.»