1 «من انگورئے اَسلیگێن درچک آن و منی پت باگپان اِنت. 2 منی هر ٹالے که بَر مئیاریت، آییا گُڈّیت و هر ٹالے که گْرانبرَ بیت، آییا پاک و سَلّهَ کنت که گێشتر نیبگ بیاریت. 3 شما گۆن منی هبران پاک بوتگێت. 4 شما منی جسم و جانا بمانێت و من شمئیگا. هما ڈئولا که اگن ٹالے گۆن درچکا هۆر مبیت، بَرَ ندنت، شما هم اگن گۆن من هۆر مبێت بَر داتَ نکنێت. 5 من درچک آن و شما ٹال اێت. هرکَس که گۆن من بمانیت و من گۆن آییا، بازێن نیبگے کاریت، چیا که شما چه من جِتا هچ کارے کرتَ نکنێت. 6 اگن کَسے گۆن من ممانیت، یک ٹالێئے ڈئولا دئور دئیگَ بیت و هُشکَ ترّیت. مردم هُشکێن ٹالان مُچَّ کننت و سۆچنت. 7 اگن منی جسم و جانا بمانێت و منی هبر شمئے دلا بنندنت، هرچے که بلۆٹێت، شمئے واهگ سَرجمَ بنت. 8 منی پتا گۆن همے کارا شان و شئوکتَ رسیت که شما بازێن بَر و نیبگے بیارێت و منی مرید ببێت.

9 «هما ڈئولا که پتا منا دۆست داشتگ، من هم شمارا هما پئیما دۆست داشتگ. منی مِهرانی ساهگا بمانێت. 10 اگن منی هُکمانی سرا کار بکنێت، منی مِهرانی تها مانێت، اَنچش که من وتی پتئے هُکمانی سرا کار کرتگ و آییئے مِهرانی تها اێمِن نِشتگان. 11 اے هبرُن گۆن شما پمێشکا گوَشتنت، تانکه منی شادمانیئے واهند ببێت و شمئے شادمانی سَرجم ببیت. 12 منی هُکم اِش اِنت که شما گۆن یکدگرا مِهر بکنێت، هما ڈئولا که من گۆن شما مِهر کرتگ. 13 چه اِشیا مسترێن مِهر نێست که مردم وتی ساها په دۆستا نَدر بکنت. 14 اگن شما منی هُکمانی سرا کار بکنێت، منی دۆست اێت. 15 چه اِد و رند شمارا گُلام و بندهَ نگوَشان، چیا که گُلامَ نزانت واجه چے کنت. پمێشکا من شمارا وتی دۆست زانت، که هرچے چه پتا اِشکت، گۆن شما گوَشتُن. 16 شما منا گچێن نکرتگ، من شمارا گچێن کرتگ و رئوان داتگ که برئوێت و نیبگ بیارێت، اَبدمانێن نیبگ. آ وهدی، هرچے په منی ناما چه پتا بلۆٹێت، شمارا دنت. 17 منی هُکم په شما همِش اِنت: یکدگرا دۆست بدارێت.

18 «اگن دنیا چه شما نپْرتَ کنت، بزانێت که پێسرا چه من هم نَپْرتی کرتگ. 19 اگن شما اے دنیایی مردم بوتێنێت، دنیایا هم شمارا وتیگانی ڈئولا دۆستَ داشت. بله پمێشکا که شما دنیایی نه‌اێت و من شمارا چه اے دنیایا گچێن کرتگ و در چِتگ، نون دنیا چه شما بێزار اِنت. 20 چه اے هبرا بێهئیال مبێت که من گۆن شما گوَشتگ‌اَت: ‹گُلام چه واجها مسترَ نبیت.› اگن آیان منا آزار داتگ، شمارا هم آزارَ دئینت. اگن منی هبرِش زرتگ، شمئے هبرا هم زورنت. 21 په منی نامئیگی گۆن شما اے ڈئولا کننت، چیا که منی رَه دئیۆکا نزاننت. 22 اگن من مئیاتکێنان و گۆن آیان اے هبر مکرتێننت، آ بێمئیار اتنت. بله انّون آیان، په وتی گناهان هچ اُزرے نێست. 23 هرکَس که چه من نَپرتَ کنت، چه منی پتا هم نَپرتَ کنت. 24 اگن آیانی نیاما آ کار من مکرتێننت که چه دگرانی وس و واکا در اَنت، بێمئیار اتنت. بله نون، آیان اے کار دیستگ‌اَنت و اَنگت چه من و منی پتا نپْرتَ کننت. 25 آیانی شَریَتئے اے هبر که گوَشیت، ‹بے سئوَب چه من نپْرتِش کرتگ،›*15‏:25 زَبور 35‏:19‏؛ 69‏:4. اے ڈئولا راست و پَدّر بوت. 26 بله وهدے شمئے هما پُشت و پناهَ کئیت، بزان راستیئے پاکێن روه که آییئے سَرچمّگ پت اِنت و منی چه پتئے نێمگا رئوانَ کنان، هما منی بارئوا گواهیَ دنت. 27 شما هم منی گواه و شاهدَ بێت، چیا که چه هما بُنگێجا گۆن من گۆن بوتگێت.