1 شش رۆچا رَند، ایسّایا پِتْرُس، آکوب و آییئے برات یوهَنّا، همراه کرتنت و یک بُرزێن کۆهێئے سرا برتنت که اۆدا دگه کَسّ مبیت. 2 اۆدا آیانی دێما ایسّائے چِهرگ و دْرۆشم بدل بوت. آییئے دێم رۆچئے ڈئولا دْرپشناک بوت و گُد و پۆشاکی، اِسپێت اِسپێت بوتنت. 3 هما وهدا آیانی دێما موسّا و اِلیاس زاهر بوتنت و گۆن ایسّایا هبر کنگا لگّتنت. 4 پِتْرُسا گۆن ایسّایا گوَشت: «او هُداوند! مئے اِدا بئیگ سکّ شَرّ اِنت، اگن تئیی رَزا ببیت همِدا سئے ساهگ و کاپارَ*17‏:4 کاپار، کاپَر، کَپَر. بندێن، یکّے په تئو، یکّے په موسّا و دگرے په اِلیاسا.» 5 همے وهدا که اَنگت آ هبرا اَت، دْرپشۆکێن جمبرێا†17‏:5 جَمْبَر، بزان اَبر. آیانی سرا ساهگ کرت و چه جمبرا تئوارے آتک و گوَشتی: «اے منی دۆستێن بَچّ اِنت، چه اِشیا من باز وشّ و رَزا آن، اِشیئے هبران گۆش بدارێت.» 6 وهدے مریدان اے تئوار اِشکت، سکّ تُرستِش و دێم په چێر کپتنت. 7 بله ایسّا دێما آتک، دستی پِر کرتنت و گوَشتی: «پاد آێت، متُرسێت!» 8 وهدے آیان چمّ پَچ کرتنت و چارت، اَبێد چه ایسّایا دگه هچکَسِش ندیست.

9 چه کۆها اێر کپگئے وهدا ایسّایا هُکم کرتنت: «تان هما وهدا که انسانئے چُکّا چه مُردگان جاه نجتگ، وتی اے دیستگێنانی بارئوا هچکَسا هال مدئیێت.» 10 مریدان جُست کرت: «شَریَتئے زانۆگر چیا گوَشنت که چه مَسیهئے آیگا پێسر، باید اِنت اِلیاس نبی بیئیت؟» 11 پَسّئوی دات: «اِلیاسَ کئیت و سجّهێن کاران گوَم و گێگَ کنت. 12 بله منَ گوَشان، اِلیاس وَه آتکگ، آیان پَجّاه نئیاورت و هرچے که آیانی دلا لۆٹت، گۆن آییا هما ڈئولِش کرت. همے دابا انسانئے چُکّا هم چه آیانی دستا سکّی و سۆری سَگّگی اِنت.» 13 نون مریدان زانت که آ پاکشۆدۆکێن یَهیائے بارئوا هبر کنگا اِنت.

14 وهدے ایسّا و سئیێن مرید مردمانی مُچّیئے نزّیکا آتکنت، یک مردے ایسّائے دێما آتک، کۆنڈان کپت و گوَشتی: 15 «او واجه! ترا منی بچکئے سرا بَزّگ بات، آییا مِرْگیئے نادْراهی گۆن اِنت و سکّ اَزاب و بَزّگیَ کنت، بازێن برے آسا کپیت و باز برا آپا. 16 من تئیی مریدانی کِرّا آورت، بله آیان دْراه کرت نکرت.» 17 ایسّایا گوَشت: «او بێباور و گُمراهێن نَسل و پدرێچ! من تان کدێنا گۆن شما بمانان؟ تان چینچُک وهدا شمارا بسگّان؟ چُکّا اِدا منی کِرّا بیارێت.» 18 ایسّایا جِنّ هَکّل دات، جِنّ در آتک و بچک هما دمانا دْراه بوت.

19 رَندا مرید هلوَتا ایسّائے گوَرا آتکنت و چه آییا جُستِش کرت: «ما چیا آ جِنّ کَشّت نکرت؟» 20 ایسّایا پَسّئو دات: «شمئے کَمباوریئے سئوَبا. شمارا راستێنَ گوَشان، اگن شمئے باوَر اَرزُنێئے کِساسا‡17‏:20 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «ٹێلکاهئے تُهمئے کِساسا.» ٹێلکاه، بزان هَرْدَلئے تُهم باز گوَنڈ اَنت. هم ببیت، شما اے کۆها گوَشتَ کنێت که ‹چه اِدا بکِنز و اۆدا برئو،› کۆهَ کِنزیت. هچ چیزّ په شما نبوتنی نه‌اِنت. 21 بله اے ڈئولێن جِنّ، اَبێد چه دْوا کنگ و رۆچگ دارگا درَ نئیاینت.»§17‏:21 لهتێن دَزنبشتا بَند 21 نێست‌اِنت.

22 وهدے جَلیلا یکجاه بوتنت، ایسّایا گۆن آیان گوَشت: «انسانئے چُکّ دْرۆهگَ بیت و اَنچێن مردمانی دستا دئیگَ بیت 23 که آییا کُشنت، بله سئیمی رۆچا آ زندگَ بیت و جاهَ جنت.» چه اے هبران، آییئے مرید باز پرێشان و دِلتپرکه بوتنت.

24 وهدے ایسّا و آییئے مرید کَپَرناهوما رَستنت، گڑا مزنێن پرستشگاهئے سُنگی و مالیاتگیر پِتْرُسئے کِرّا آتکنت و جُستِش کرت: «تئیی استاد مزنێن پرستشگاهئے سُنگا ندنت؟» 25 پَسّئوی دات: «هئو، دنت.» وهدے پِتْرُس لۆگا آتک، ایسّایا چه آییا پێسر همے جُست کرت که «او شَمون!*17‏:25 پِتْرُس هما شَمون اِنت؛ بچار مَتّا، بَهر 10، بَند 2.دنیائے بادشاه چه کئیا سُنگ و مالیاتَ گرنت؟ چه وتی چُکّان یا چه دگران؟» 26 پَسّئوی تَرّێنت: «چه دگران.» ایسّایا گوَشت: «گڑا چُکّ بَکشگَ بنت. 27 بله په آیانی نرنجێنگا، مَزَن‌گوَرمئے تئیابا برئو و نَهیگے آپا دئور بدئے، هما ماهیگ که پێسرا نهیگا جنت، آییئے دپا پَچ کن، تئو یک چارکلداری†17‏:27 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «سْتاتِر»، بزان چار دِرهَم. زَرّے گندئے، هماییا بزور، منیگ و وتی سُنگا پُرّ کن.»