1 ایسّایا، رَندا گۆن مِسال و دَروَر وتی هبر گۆن آیان بُنگێج کرت و گوَشتی: «مردێا انگوری باگے اڈّ کرت. آییئے چپّ و چاگردا پَلّ و پَسیلی بست، په انگورانی شیرگئے گِرگا کَلّ و کُمبے جۆڑی کرت و په نگهپانیا یک بُرجے هم بستی. رَندا باگی په کُنندهکاری و زمان*12‏:1 کُنندهکاری و زمان، بزان پئیمانکاری، اِجارئے سرا، ٹێکه. لهتێن باگپانئے دستا دات و وت سپرێا شت. 2 وهدے انگورئے مۆسم بوت، آییا هِزمتکارے زمان‌زورێن باگپانانی کِرّا راه دات تان چه باگا کمّے نیبگ بیاریت، 3 بله باگپانان اے هِزمتکار لَٹّ و کُٹّ کرت و گۆن هۆرک و هالیگێن دستان پِر تَرّێنت. 4 گڑا، هُدابُندا†12‏:4 هُدابند، بزان واجه، واهُند، مالک، ساهِب. دگه هِزمتکارے دێم دات. آیان، آییئے سر هم پرۆشت و بے‌اِزّت کرت. 5 پدا دگه هِزمتکارے رئوانی دات و باگپانان آ هم جت و کُشت. همے ڈئولا، آییا دگه بازێن هِزمتکارے راه دات، بله باگپانان لهتێن جت و لهتێن کُشت. 6 نون په راه دئیگا آییئے کِرّا یکّ کَسے پَشت کپتگ‌اَت، آییئے دۆستێن مردێن‌چُکّ اَت. گُڈسرا، وتی هما چُکّی رئوان دات، هئیالی کرت بلکێن آییئے روا بدارنت. 7 بله باگپانان وت‌مان‌وتا گوَشت: ‹باگئے میراس بَرۆک همِش اِنت، بیاێت اِشیا هم کُشێن، تانکه مِلک و میراس مئے ببنت.› 8 گڑا گپت و کُشتِش و جۆنِش چه باگا ڈَنّ، دئور دات.» 9 ایسّایا جُست کرت: «نون شمئے گُمانا باگئے هُدابُند چے کنت؟ آ کئیت، باگپانانَ کُشیت و باگا دگه باگپانانی دستا دنت. 10 زانا، شما پاکێن کتابا نئوانتگ:

12 نون آیان لۆٹت ایسّایا دَزگیر بکننت، چیا که زانتِش ایسّایا اے مِسال همایانی بارئوا آورتگ، بله چه مردمانَ تُرستِش. گڑا ایسّااِش اِشت و شتنت.

13 رَندا، آیان لهتێن پَریسی و هیرودی ایسّائے کِرّا رئوان دات تان آییا چه آییئے جندئے هبران مان بگیشّێننت. 14 نون آتک و جُستِش کرت: او استاد! ما زانێن که تئو تچک و راستێن مردمے ائے و هرچے گوَشئے په راستیا گوَشئے و هچکَسێئے نێمگا نگرئے، چیا که سجّهێنان په یک چمّێا چارئے و گۆن راستی و دلستکی هُدائے راها سۆجَ دئیئے. بارێن، رومئے بادشاه کئیسرا، سُنگ و مالیات دئیگ رئوا اِنت یا نه؟ ما آییا مالیات بدئیێن یا مدئیێن؟ 15 ایسّایا آیانی اے دوتل و دوپۆستی زانت و گوَشتی: «چیا منا چَکّاسگا اێت؟ یک دینارے بیارێت تان بچاران.» 16 آیان دینارے آورت. جُستی کرت: «اِشیئے سرا کئیی نام و نَکش پِر اِنت؟» آیان پَسّئو دات: «کئیسرئے.» 17 نون ایسّایا گوَشت: «گڑا کئیسرئیگا کئیسرا بدئیێت و هُدائیگا هُدایا بدئیێت.» چه اے پَسّئوا، آ هئیران و هَبَکَّه منتنت.

18‏-19 رَندا، لهتێن سَدوکی، که آهِرَتئے نمَنّۆک اَنت، ایسّائے کِرّا آتک و جُستِش کرت: «او استاد! موسّایا په ما نبشتگ: اگن کَسێئے سور کرتگێن براتے بے چُکّا بمریت و جنۆزامی زندگ ببیت، گڑا آییئے برات باید اِنت گۆن آ جنۆزاما سور بکنت تانکه چُکّ و رَند و راهے په وتی براتا بِلّیت.†12‏:18‏–19 شَریَتئے دومی رهبند 25‏:5 و رَند. 20 اے ڈئولا، هپت برات اتنت. ائولی براتا جَنے گپت و بے چُکّا مُرت، 21 گڑا دومی براتا گۆن آ جنۆزاما سور کرت، بله آ هم بے چُکّا مُرت. سئیمی برات هم، همے ڈئولا. 22 چه هپتێن براتان هچکَسا په وت رَند و راهے نه‌اِشت. گُڈسرا، آ جنێن هم مُرت. 23 نون تئو بگوَش، آهِرَتئے رۆچا اے جنێن کجام براتئیگَ بیت؟ چیا که هر هپتێن براتان باریگ باریگا گۆن آییا سور کرتگ‌اَت.» 24 ایسّایا گوَشت: «شما گُمراه نه‌اێت؟ پرچا که نه چه پاکێن کتابان چیزّے سَرکِچَ ورێت و نه هُدائے واک و زۆرا سرپدَ بێت. 25 مُردگ که جاهَ جننت، نه سورَ کننت و نه سور دئیگَ بنت، آسمانی پرێشتگانی ڈئولا بنت. 26 مُردگانی پدا زندگ بئیگ و جاه جنَگئے بارئوا، زانا شما موسّائے کتابا بُن گپتگێن ڈۆلُکئے‡12‏:26 ڈۆلُک، بزان گیابانی کُنٹگی جرّے که پُلّی اِسپێت اَنت. کِسّه نئوانتگ، که هُدایا گۆن موسّایا چۆن هبر کرت؟ ‹من آن، اِبراهێمئے هُدا، اِسْهاکئے هُدا و آکوبئے هُدا.›§12‏:26‏ دَرگوَز 3‏:6. 27 بزان آ، مُردگانی هُدا نه‌اِنت، زندگێنانی هُدا اِنت. شما باز رَد وارتگ.»

28 چه شَریَتئے زانۆگران یکّے، آیانی اے هبران گۆش دارگا اَت و آییا مارِت*12‏:28 مارگ، بزان مَهسوس کنگ. که ایسّا شَرّ پَسّئو دئیگا اِنت، نزّیکا آتک و جُستی کرت: «شَریَتئے مسترێن هُکم کجام اِنت؟» 29 ایسّایا پَسّئو دات: «شَریَتئے مسترێن هُکم اِش اِنت: ‹او اِسراییل! گۆش دار: هُداوند، مئے هُدا، یکتاێن هُدا اِنت، 30 وتی هُداوندێن هُدایا، په دل، گۆن سجّهێن جان و ساه، گۆن سجّهێن پَهم و پِگر و گۆن سجّهێن وس و واکا دۆست بدار.›†12‏:30 شَریَتئے دومی رَهبَند 6‏:4 و رَند. 31 دومی هُکم اِش اِنت: ‹گۆن وتی همساهگا وتی جندئے پئیما مِهر بکن.›‡12‏:31 لاویان 19‏:18. چه اے دوێنان، دگه مسترێن هُکم نێست.» 32 گڑا، شَریَتئے زانۆگرا گوَشت: «او استاد! تئو سکّ راست و شَرّ گوَشت، په راستی که هُدا یکّے و اَبێد چه آییا، هُداے نێست. 33 آییا په دل، گۆن سجّهێن پَهم و پِگر و سَرجمێن وس و واکا دۆست دارگ و همساهگا وتی جندئے پئیما مِهر کنگ چه سجّهێن هئیراتیێن سۆچگی تُهپه و سجّهێن کُربانیگان شرتر اِنت.» 34 وهدے ایسّایا دیست آییا داناێن پَسّئوے دات، گوَشتی: «تئو چه هُدائے بادشاهیا دور نه‌ائے.» چه اِد و رَند، هچکَسا دل نکرت چه ایسّایا چیزّے جُست بکنت.

35 وهدے ایسّایا، مزنێن پرستشگاها تالیمَ دات، جُستی کرت که «شَریَتئے زانۆگر چِه پئیما گوَشنت مَسیهداوود بادشاهئے چُکّ اِنت؟ 36 داوودا وت چه هُدائے پاکێن روهئے شُبێن و اِلهاما گوَشتگ:

37 «اگن داوودئے جند، مَسیها وتی هُداوندَ گوَشیت، گڑا آ چۆن داوودئے چُکّ بوتَ کنت؟» مردمانی مُچّیا گۆن وشّی و شادهی، ایسّائے هبر گۆشَ داشت.

38 پدا، ایسّایا وتی تالیمانی تها گوَشت: «چه شَریَتئے زانۆگران هُژّار بێت که آیان، دْراجێن جامگ و کباه گوَرا کنگ دۆستَ بیت و بازارانی تَرّ و گردا، چه مردمان وشّ‌آتک و دْرَهباتَ لۆٹنت. 39 کَنیسَهانی شرترێن جاهان گچێنَ کننت و مهمانیان، ائولی رِدئے نندگِش پسند اِنت. 40 جنۆزامانی لۆگان گۆن مالواریا برنت و په پێش دارگا وتی دْوا و سَنایان دْراجکَشَّ کننت. اِشان سکترێن سِزا و پدمُزَّ رسیت.»

41 ایسّا، مزنێن پرستشگاهئے هئیراتانی پێتیئے†12‏:41 پێتی، بزان سندوک. دێم په دێما نِشتگ‌اَت و هما مردمان چارگا اَت که اے پێتیا زَرِّش دئورَ دات. چه زَرداران بازێنێا، زیادهێن زَرّے اێر کرت. 42 گڑا، گریب و بێوسێن جنۆزامے آتک و دو پئیسه‌ای‡12‏:42 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «دو لِپتُن که یک کُدْرَنتِسئے اَرزشی هست‌اِنت». لِپتُن آ زمانگئے گوَنڈترێن زرّ. پێتیا مان کرت. 43 نون ایسّایا مرید وتی کِرّا لۆٹتنت و گوَشتی: «شمارا راستێنَ گوَشان، اے بێوسێن جنۆزاما چه آ سجّهێنان گێشتر زرّ پێتیا مان کرت. 44 چیا که آ دگران چه وتی گێشێن مالا چیزُّکے دات، بله اے جنۆزاما، گۆن وتی نێزگاری و گریبیا، هرچے که آییا هست‌اَت داتی، بزان وتی سجّهێن بُنمال.»