1 هُداوند منی رُژن و رَکّێنۆک اِنت،

2 وهدے بدکار هملهَ کننت که منی جسم و جانا بدِرّنت و اێر ببرنت،

3 بِلّ که لشکرے منی چاگردا وتی گِدانان مِکّ بکنت،

4 چه هُداوندا یک چیزّے لۆٹتگُن و

5 چیا که سکّی و سۆریانی رۆچا

وتی تمبوئے تها چێرَ دنت و

6 نون دژمنانی انگرّا

گۆن شادمانیانی کوکّارا آییئے تمبوئے تها کُربانیگَ کنان،

7 او هُداوند! وهدے پریاتَ کنان منی تئوارا بِشکن،

8 تئو گوَشتگ: «منی چِهرگئے شۆهازا ببئے.»

9 دێما چه من چێر مدئے،

او منی رَکّێنۆکێن هُدا!

10 اگن مات و پت هم منا یله بکننت،

11 او هُداوند! وتی راها منا سۆج دئے،

12 په دژمنانی واهگا منا یله مکن،

13 دلجم آن که هُداوندئے نێکیا

14 هُداوندئے ودارا بئے،