1  Глянуўшы ж, убачыў Ён багацеяў, якія кідалі дары свае ў скарбніцу.

2  І ўбачыў адну бедную ўдаву, якая кінула туды дзьве лепты,

3  і сказаў: «Сапраўды кажу вам, што гэтая бедная ўдава кінула больш за ўсіх,

4  бо ўсе тыя з лішку свайго кідалі ў дар Богу, а яна з нястачы сваёй кінула ўсё ўтрыманьне сваё, якое мела».

5  І, калі некаторыя гаварылі пра сьвятыню, што яна аздоблена каштоўнымі камянямі і дарамі, Ён сказаў:

6  «Прыйдуць дні, калі з таго, што вы тут бачыце, не застанецца камяня на камяні, які б ня быў зруйнаваны».

7  Спыталіся ж у Яго, кажучы: «Настаўнік! Калі ж гэта мае быць? І які знак, калі гэта мае стацца?»

8  Ён жа сказаў: «Глядзіце, каб вас не падманулі, бо многія прыйдуць пад імем Маім, кажучы, што гэта Я, і гэты час наблізіўся. Не хадзіце за імі.

9  Калі ж пачуеце пра войны і бязладзьдзе, не жахайцеся, бо гэта мусіць стацца спачатку, але не адразу канец».

10  Тады сказаў ім: «Паўстане народ на народ, і валадарства на валадарства,

11  А месцамі будуць вялікія землятрусы, і голад, і пошасьць, таксама страхі і знакі з неба вялікія будуць.

12  А перад усім гэтым ускладуць на вас рукі і будуць перасьледаваць вас, выдаючы ў сынагогі і вязьніцы, ведучы да валадароў і ваяводаў дзеля імя Майго.

13  А станецца гэта дзеля сьведчаньня вам.

14  Дык палажыце ў сэрцах вашых не абдумваць раней, як адказваць,

15  бо Я дам вам вусны і мудрасьць, якой ня здолеюць ані пярэчыць, ані супрацьстаяць усе супраціўнікі вашыя.

16  А будзеце выдадзеныя і бацькамі, і братамі, і сваякамі, і сябрамі; і некаторых з вас пазабіваюць,

17  і будуць ненавідзець вас усе дзеля імя Майго,

18  але і волас з галавы вашай не прападзе.

19  У цярплівасьці вашай здабывайце душы вашыя.

20  Калі ж убачыце Ерусалім, акружаны войскам, тады ра­зумейце, што наблізілася спусташэньне яго.

21  Тады тыя, хто ў Юдэі, няхай бягуць у горы; і тыя, хто пасярод гораду, няхай выхо­дзяць; і тыя, хто ў ваколіцы, няхай не ўваходзяць у яго,

22  бо гэта дні помсты, каб споўнілася ўсё напісанае.

23  Гора ж тым, якія цяжарныя і якія кормяць грудзьмі, у тыя дні; бо будзе вялікае бедства на зямлі і гнеў на народзе гэтым.

24  І ўпадуць ад вострыва мяча, і павядуць іх у палон да ўсіх паганскіх народаў, і Ерусалім будуць таптаць пагане, пакуль ня скончацца часы паганаў.

25  І будуць знакі на сонцы, і месяцы, і зорках, і на зямлі ўціск народаў у зьбянтэжанасьці, як зараве і забушуе мора.

26  І дрантвець будуць людзі ад страху і чаканьня таго, што прыйдзе на сусьвет, бо сілы нябесныя захістаюцца.

27  І тады ўгледзяць Сына Чалавечага, Які прыходзіць у воблаку з моцаю і славаю вялікаю.

28  Калі ж пачне гэтае дзеяцца, выпрастуйцеся і падніміце галовы вашыя, таму што набліжаецца адкупленьне вашае».

29  І сказаў ім прыповесьць: «Глядзіце на фігавае дрэва і на ўсе дрэвы:

30  калі яны ўжо распускаюцца, убачыўшы, разумееце самі, што ўжо блізка лета.

31  Гэтак і вы, як убачыце, што гэтае стаецца, разумейце, што блізка ёсьць Валадарства Божае.

32  Сапраўды кажу вам: не праміне пакаленьне гэтае, як усё гэта станецца.

33  Неба і зямля прамінуць, але словы Мае не прамінуць.

34  Пільнуйце ж самі сябе, каб сэрцы вашыя не былі абцяжараныя абжорствам, і п’янствам, і клопатамі жыцьцё­вымі, і каб дзень той не прыйшоў да вас неспадзявана.

35  Бо ён, як пастка, спадзе на ўсіх, што жывуць на абліччы ўсёй зямлі.

36  Дык чувайце, молячыся ў-ва ўсякі час, каб вам быць вартымі ўцячы ад усяго, што мае стацца, і стаць перад Сынам Чалавечым».

37  Удзень Ён навучаў у сьвятыні; а ночы, выходзячы, праводзіў на гары, называнай Аліўнай.

38  І ўвесь народ з раніцы прыходзіў да Яго ў сьвятыню слухаць Яго.