1 Як сьнег летам і дождж у жніва, так гонар не пасуе неразумнаму.

2 Як верабей пырхне, калі ластаўка паляціць, так незаслужаны праклён ня збудзецца.

3 Плётка каню, аброць аслу, а кій немысьлю.

4 Не адказвай неразумнаму паводле неразумнасьці ягонай, каб і ты не прыпадобніўся яму;

5 а адказвай неразумнаму паводле неразумнасьці ягонай, каб ён не зрабіўся мудрацом у вачах сваіх.

6 Падцінае сабе ногі, робіць шкоду сабе той, хто пасылае наказ празь немысьля.

7 Як віхляюцца ногі ў кульгавага, так і выслоўе на вуснах у неразумнага.

8 Што ўкладваць каштоўны камень у прашчу, так і аддаваць пашану дурному.

9 Што калючы бадзяк у руцэ ў п'янага, тое і выслоўе на вуснах у неразумнага.

10 Дужы робіць усё адвольна: і неразумнага ўзнагароджвае, і кожнага праходжага ўзнагароджвае.

11 Як сабака вяртаецца да ванітаў сваіх, так дурны паўтарае глупствы свае.

12 Калі ты бачыш чалавека, які сам сябе мудрым лічыць, - дык на дурнога болей надзеі, чым на яго.

13 Гультай кажа: «леў на дарозе! леў на дварэ!»

14 Дзьверы паварочваюцца на завесах сваіх, а гультай на ложку сваім.

15 Гультай апускае руку сваю да міскі, ды яму цяжка падняць яе да рота свайго.

16 Гультай у вачах сваіх мудрэйшы за семярых, што адказваюць разумна.

17 Хапае сабаку за вушы той, хто, праходзячы міма, лезе ў чужую спрэчку.

18 Як той, хто прыкідваецца вар'ятам, кідае агонь, стрэлы і сьмерць,

19 так - чалавек, які падступна шкодзіць сябру свайму і потым кажа: «я толькі пажартаваў».

20 Дзе няма болей дроў, агонь патухае; і дзе няма нагаворшчыка, разлад аціхае.

21 Вугаль - на жар, дровы - на распал свары.

22 Словы нагаворшчыка - як прысмакі, і яны ўваходзяць у нутро жывата.

23 Як нячыстым срэбрам абкладзены гліняны посуд, так і палымяныя вусны і сэрца ліхое.

24 Вуснамі сваімі прыкідваецца вораг, а ў сэрцы сваім намышляе ліхое.

25 Калі ён гаворыць і пяшчотным голасам, ня вер яму; бо сем мярзотаў у сэрцы ў яго.

26 Хто нянавісьць прыкрывае на самоце, злосьць таго адкрыецца ў народным сходзе.

27 Хто капае яму, той упадзе ў яе; і хто пакоціць угору камень, да таго ён вернецца.

28 Хлусьлівы язык ненавідзіць тых, каго ён параніў, і лісьлівыя вусны рыхтуюць падзеньне.