22
Ang Awit ni David sa Iyang Kadaogan
(Sal. 18)
1 Nag-awit si David ngadto sa Ginoo sa dihang giluwas siya sa Ginoo gikan sa iyang mga kaaway ug kang Saulo. 2-3 Mao kini ang iyang awit:
“Ang Ginoo ang akong salipdanan nga bato,
ang akong lig-ong tago-anan ug manluluwas.
Ingon nga salipdanan nga bato, makatago ako kanimo.
Siya ang akong taming ug gamhanan nga manluluwas.
Ang Ginoo ang akong dalangpanan ug tago-anan.
ang nagluwas kanako gikan sa bangis nga mga tawo.
4 Angay nga dayegon ang Ginoo, kay kon mangayo ako
ug tabang kaniya ginaluwas niya ako gikan sa akong mga kaaway.
5 Ang kamatayon daw balod nga mikuso-kuso kanako.
Ang kalaglagan daw sulog sa baha nga mianod kanako.
6 Ang kamatayon daw pisi nga milambod kanako
ug daw lit-ag nga nag-atang sa akong agianan.
7 Sa akong kalisdanan nagpakitabang ako sa Ginoo, nga akong Dios,
ug gidungog niya ang akong pag-ampo didto sa iyang templo.
8 “Unya milinog, ug ang mga pundasyon sa mga bukid nauyog,
tungod kay nasuko ang Ginoo.
9 Nanggawas ang aso sa iyang ilong,
ug sa iyang baba nanggawas ang nagdilaab nga kalayo
ug mga baga.
10 Giablihan niya ang langit,
ug nanaog siya nga nagtungtong sa mabagang dag-om.
11 Nagsakay siya sa kerubin,
ug tulin kining milupad samtang gipalid sa hangin.
12 Gihimo niya ang kangitngit nga mosalipod kaniya.
Nagtago siya sa mabagang dag-om.
13 Gikan sa kahayag diha sa iyang atubangan,
nanggawas ang nagdilaab nga mga baga.
14 Ang tingog sa Ginoo, nga Labing Halangdong Dios,
nagdahunog gikan sa langit.
15 Gipana niya ug kilat ang iyang mga kaaway
ug miikyas sila nga nagkatibulaag.
16 Sa iyang pagngulob ug pagpangusmo sa kasuko mimala ang dagat,
ug nakita ang yuta ilalom niini,
ug nakita usab ang pundasyon sa kalibotan.
17 Gikan sa langit gigunitan niya ako
ug gihaw-as gikan sa lawom nga tubig.
18 Giluwas niya ako gikan sa akong gamhanang mga kaaway
nga naglagot kanako, kay wala akoy dag-anan kanila.
19 Gisulong nila ako sa dihang anaa ako sa kalisod,
apan gipanalipdan ako sa Ginoo.
20 Giluwas niya ako sa katalagman
kay nalipay siya kanako.
21 Gipanalanginan niya ako tungod kay matarong ang akong kinabuhi
ug wala ako magpakasala.
22 Kay gisunod ko ang iyang mga pamaagi
ug wala ako mobiya sa Ginoo, nga akong Dios.
23 Gituman ko ang tanan niyang sugo
ug wala ko lapasa ang iyang mga tulomanon.
24 Nahibalo siya nga walay ikasaway sa akong kinabuhi
ug gilikayan ko ang pagpakasala.
25 Gigantihan niya ako tungod kay nakita niya nga matarong ang akong kinabuhi
ug wala akoy nahimong sala.
26 Matinumanon ka sa mga matinumanon kanimo,
ug maayo ka usab sa mga tawo nga maayo.
27 Matinud-anon ka sa mga tawo nga matinud-anon kanimo,
apan makigbatok ka sa mga tawong daotan.
28 Oo, ginaluwas mo ang mga mapainubsanon,
apan ginapaubos mo ang mga mapahitas-on.
29 “Ginoo, ikaw ang akong kahayag.
Sa kangitngit, ikaw ang akong suga.
30 Sa imong tabang sulongon ko ang panon sa mga sundalo
ug mahimo kong katkaton ang paril.
31 Hingpit ang pamaagi sa Dios.
Ang pulong sa Ginoo kasaligan gayod.
Sama siya sa taming alang sa tanang nagdangop kanimo.
32 Kay kinsa man ang Dios gawas sa Ginoo?
Ug kinsa man ang among salipdanan nga bato gawas sa among Dios?
33 Ang Dios ang naghatag kanako ug kusog*Ang Dios…kusog: mao kini sa Dead Sea Scrolls, sa Latin Vulgate, sa Syriac, ug sa pipila ka manuskrito sa Septuagint. Sa Masoretic teksto, Ikaw ang akong lig-ong dalangpanan.
ug ang nagbantay sa akong paglakaw.
34 Ginalig-on niya ang akong tiil sama sa tiil sa usa,
aron makalatas ako sa habog nga mga dapit.
35 Ginabansay niya ako sa pagpakig-gira.
Ang akong mga bukton makabinat na sa bronsi nga pana.
36 Sama ikaw sa taming nga nagpanalipod kanako,
ug pinaagi sa imong tabang nahimo akong bantogan.
37 Gipalapdan mo ang akong agianan,
busa wala ako madakin-as.
38 Gigukod ko ang akong mga kaaway ug napildi ko sila.
Ug wala gayod ako mobalik hangtod nga nalaglag ko sila.
39 Gilaglag ko sila hangtod nga nangalup-og sila sa akong tiilan
ug dili na makabangon pa.
40 Gihatagan mo ako ug kusog sa pagpakig-gira
ug gipadaog batok sa akong mga kaaway.
41 Gipakagiw mo ang akong mga kaaway
ug gilaglag ko sila.
42 Nangayo sila ug tabang, apan walay miluwas kanila.
Nangayo sila ug tabang kanimo, apan wala mo sila tubaga.
43 Gidugmok ko sila hangtod nahisama na lang sila sa abog.
Gitunob-tunoban ko sila nga daw lapok sa kadalanan.
44 Giluwas mo ako gikan sa mga nagrebelde kong katawhan.
Gihimo mo akong pangulo sa mga kanasoran.
Ang mga langyaw nag-alagad kanako.
45 Nagyukbo sila kanako,
ug inigkadungog nila bahin kanako,
nagtuman sila sa akong mando.
46 Nawad-an silag kaisog,
ug nanggawas sa ilang mga tago-anan nga nagkurog sa kahadlok.
47 Buhi ka, Ginoo! Dalaygon ka nga akong salipdanan nga Bato!
Gibayaw ka nako tungod kay ikaw ang Dios nga akong Manluluwas.
48 Siya ang Dios nga nanimalos sa akong mga kaaway
ug gipasakop niya kanako ang mga kanasoran.
49 Ginaluwas niya ako gikan sa akong mabangis nga mga kaaway,
ug ginapadaog niya ako batok kanila.
50 Busa pasidunggan ka nako taliwala sa mga kanasoran, O Ginoo.
Ug awitan ka nako ug mga pagdayeg.
51 Gihatagan mo ug dagkong mga kadaogan
ang imong pinili nga hari.
Gihigugma mo si David ug ang iyang mga kaliwat sa walay kataposan.”
*22:33 Ang Dios…kusog: mao kini sa Dead Sea Scrolls, sa Latin Vulgate, sa Syriac, ug sa pipila ka manuskrito sa Septuagint. Sa Masoretic teksto, Ikaw ang akong lig-ong dalangpanan.