12
Ang Awit sa Pagpasalamat
1 Niana unyang adlawa mag-awit kamo:
“Ginoo, dayegon*dayegon: o pasalamatan. ka nako.
Nasuko nako kanako,
apan karon nahupay na ang imong kasuko,
ug ginalipay mo ako.
2 Ikaw, O Dios, mao ang akong manluluwas.
Mosalig ako kanimo ug dili mahadlok.
Ikaw, Ginoo, mao ang naghatag kanakog kusog,
ug ikaw ang akong ginaawit.
Ikaw ang nagluwas kanako.”
3 Maingon nga ang bugnawng tubig naghatag ug kalipay sa giuhaw,
malipay kamo kon luwason kamo sa Ginoo.
4 Pag-abot nianang adlawa, mag-awit kamo:
“Dayega†Dayega: o Pasalamati. ninyo ang Ginoo! Simbaha ninyo siya!
Isugilon ngadto sa mga katawhan ang iyang mga binuhatan.
Isugilon ninyo nga dalaygon siya.
5 Awiti ninyo ang Ginoo tungod kay
katingalahan ang iyang gipanghimo.
Ipahibalo ninyo kini sa tibuok kalibotan.
6 Panghugyaw kamo ug pag-awit sa kalipay,
kamo nga katawhan sa Jerusalem.‡Jerusalem: sa Hebreo, Zion.
Kay gamhanan ang Balaang Dios
sa Israel nga anaa uban kaninyo.”