54
Ang Gugma sa Ginoo alang sa Jerusalem
1 Miingon ang Ginoo, “Pag-awit,
O Jerusalem, ikaw nga sama sa usa ka babayeng baog.
Pag-awit ug paghugyaw sa kalipay,
ikaw nga wala gayod makasinati sa kasakit sa pagpanganak.
Tungod kay bisan biniyaan ka,
mas daghan pa unya ang imong mahimong anak
kay sa babayeng nagpuyo uban sa iyang bana.
2 Padak-i ug lig-ona*lig-ona: sa literal, pataasa ang imong mga pisi ug lig-ona ang imong mga palpal. ang imong puloy-anan.†puloy-anan: sa literal, tolda.
Ayaw pugngi ang pagpalapad niini.
3 Kay padak-an ang imong mga utlanan,
sakopon sa imong mga katawhan ang ubang mga nasod,
ug puy-an nila ang mga giabandonang siyudad niini.
4 “Ayaw kahadlok, kay dili ka maulawan.
Malimtan mo na gayod ang kaulawan sa imong pagkabatan-on
ug ingon man sa imong pagkabalo.
5 Kay ako nga imong Magbubuhat mahimong
ingon sa usa ka bana kanimo.
Makagagahom nga Ginoo ang akong ngalan.
Ako, ang Balaan nga Dios sa Israel mao
ang imong Manluluwas.
Gitawag ako
nga ‘Dios sa tibuok kalibotan.’
6 Jerusalem, sama ka sa batan-ong asawa
nga naguol tungod kay gibiyaan sa iyang bana.
Apan karon tawgon ka nako nga mobalik kanako.
7 Sa mubong panahon gibiyaan ka nako,
apan sa dakong kaluoy kuhaon ka nako pag-usab.
8 Tungod sa labihan kong kapungot kanimo,
gitalikdan ka nako sulod sa mubong panahon.
Apan tungod sa akong walay kataposang gugma,
kaloy-an ka nako. Ako, ang Ginoo
nga imong Manluluwas, ang nag-ingon niini.
9 “Alang kanako, sama kini sa panahon‡panahon: mao kini sa ubang karaang mga teksto; apan sa Hebreo, tubig. ni Noe diin nanumpa ako
nga dili na gayod molunop dinhi sa kalibotan.
Ug karon, nanumpa usab ako
nga dili na gayod ako masuko o mosilot kanimo.
10 Bisag mangatumpag pa ang mga bukid ug mga bungtod,
ang akong gugma magpabilin,
ingon man ang akong kasabotan uban kaninyo nga panalanginan ko kamo.
Ako, ang Ginoo nga naluoy kanimo, ang nag-ingon niini.
11 “O Jerusalem, daw gikuso-kuso ka sa bagyo.
Nag-antos ka ug wala gayoy midasig kanimo.
Apan tukoron ka nako pag-usab sa mga patukoranan nga hinimo gikan
sa mga batong sapiro ug gamiton ko ang mahalong mga bato
sa paghimo sa mga bongbong sa imong balay.
12 Gamiton ko ang mga batong rubi alang sa imong tore,
ug ang matahom nga mga bato sa paghimo
sa imong mga pultahan ug mga paril.
13 Ako mismo ang motudlo sa imong katawhan,§katawhan: sa literal, mga anak.
ug magmauswagon gayod sila pag-ayo.
14 Molig-on ka tungod kay magkinabuhi
nga matarong ang imong katawhan.
Mahilayo ka na sa modaog-daog kanimo,
busa wala kanay kahadlokan.
Dili na moduol kanimo ang imong mga kaaway,
busa dili ka na malisang.
15 Kon adunay mosulong kanimo, dili kini akong kagustohan.
Moampo kanimo ang mosulong kanimo.
16 “Pamati! Ako mismo ang naghimo sa mga panday
nga maoy naghuyop sa gabagang uling ug naghimog armas.
Ug ako usab ang naghimo sa mga sundalo
nga naggamit niining mga armas sa pagpanglaglag.
17 Walay hinagiban nga gihimo sa pagpakigbatok kanimo ang makaunsa kanimo.
Matubag mo ang mga sumbong batok kanimo.
Mao kini ang panulondon sa akong mga alagad;
molaban ako kanila.
Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”