65
Silot ug Kaluwasan
1 Miingon ang Ginoo,
“Nagpaila ako sa mga tawo nga wala mangutana bahin kanako.
Nagpakita ako niadtong wala mangita kanako.
Gipadayag ko ang akong kaugalingon ngadto
sa nasod nga wala manawag kanako.
2 Nagsige akog paabot sa akong katawhan nga mga gahig ulo,
nga wala mosubay sa hustong dalan,
ug nagsunod lang sa ilang gusto.
3 Gipalagot nila ako; gipakita gayod nila sa akong atubangan
ang ilang walay hunong nga pagsimba sa ilang dios-dios pinaagi sa
paghalad diha sa mga hardin ug pagsunog
ug insenso sa atop sa ilang mga balay.
4 Kon gabii manglingkod sila sa mga lubnganan
ug sa mga tagong dapit aron pagsimba sa mga dios-dios sa mga patay.
Mokaon pa silag karne sa baboy
ug sa uban pang pagkaon nga gidili kanila.
5 Moingon sila sa uban,
‘Ayaw pagduol kanako kay tingalig mahugawan mo ako.
Mas balaan ako kay kanimo!’
Kining mga tawhana nagpalagot kanunay kanako.
Ang akong kasuko kanila sama sa kalayong nagdilaab tibuok adlaw.”
6-7 Miingon pa ang Ginoo,
“Pamati! Ania na sa akong atubangan
ang sinulat ko nga hukom batok sa akong katawhan.
Dili ako magpakahilom, hinuon manimalos ako.
Panimaslan ko gayod sila.
Pabayron ko sila sa tanan nilang mga sala
ug sa mga sala sa ilang mga katigulangan.
Kay nagsunog man silag insenso ug nagpasipala kanako
didto sa mga bukid ug mga bungtod,
panimaslan ko sila tugbang sa ilang gipanghimo.”
8 Miingon usab ang Ginoo, “Maingon nga ang usa ka daot
nga pungpong sa ubas dili ilabay
tungod kay aduna pay mapuslan ang mga ubas diha niini,
dili ko usab laglagon ang tanan kong katawhan;
luwason ko ang mga nag-alagad kanako.
9 Adunay ibilin akong buhi sa mga kaliwat ni Jacob apil sa tribo ni Juda,
ug sila ang manunod sa akong yuta nga adunay daghang mga bukid.
Sila nga akong mga pinili ug mga alagad magpuyo niining yutaa.
10 Panalanginan ko sila nga modangop kanako.
Ang kapatagan sa Sharon ug sa Walog sa Acor mahimong
sabsabanan sa ilang mga kahayopan.
11 “Apan silotan ko kamo nga nagsalikway kanako
ug wala mohatag ug pagtagad sa akong balaan nga bukid,
ug nagsimba hinuon sa mga dios-dios nga gituohan ninyo
nga mohatag kaninyog swerte ug maayong kapalaran.
12 Ang inyong kapalaran mao ang kamatayon,
ug mahurot kamog kamatay.
Kay sa dihang nanawag ako, wala kamo motubag;
sa dihang nagsulti ako, wala kamo mamati.
Naghimo kamog daotan sa akong atubangan.
Ug kon unsa ang dili ko gusto, mao ang inyong ginahimo.
13 “Busa ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon nga
ang akong mga alagad mokaon ug moinom,
apan kamo gutomon ug uhawon.
Maglipay sila, apan kamo pakaulawan.
14 Mag-awit sila sa kalipay,
apan kamo manghilak sa kasubo ug kasakit.
15 Gamiton sa akong mga pinili
ang inyong ngalan sa pagpanunglo,
ug ako, ang Ginoong Dios,
mopatay kaninyo.
Apan ang akong mga alagad hatagan kog bag-ong ngalan.
16 Ug kini nga ngalan gamiton sa mga tawo sa yuta sa Israel
kon mangayo silag panalangin gikan kanako
o manumpa sila kanako, nga mao ang Dios nga kasaligan.*Dios nga kasaligan: o Dios nga nagsugilon sa tinuod.
Kay kalimtan ko na ang nangaging mga kalisod;
wad-on ko na kini sa akong huna-huna.
17 “Pamati! Maghimo akog bag-ong langit ug bag-ong yuta.
Ang daang langit ug yuta dili na hinumdoman pa.
18 Busa paglipay kamo ug pagsadya
sa walay kataposan tungod sa akong gibuhat.
Kay himuon ko ang Jerusalem nga kalipay sa mga tawo,
ug ang iyang katawhan maghatag usab ug kalipay.
19 Malipay ako tungod sa Jerusalem ug sa iyang katawhan.
Dili na madunggan ang panaghilak
o ang pagpakitabang didto.
20 “Wala na didtoy mamatay nga masuso pa
ug walay hamtong nga mamatay nga wala
makapahimulos pag-ayo sa iyang kinabuhi.
Ang mamatay nga nagpanuigon
ug 100 isipon pa nga batan-on,
ug ang mamatay nga dili makaabot
ug 100 isipon nga akong tinunglo.
21 Nianang panahona magtukod ang akong katawhan
ug mga balay ug puy-an nila kini.
Magtanom silag mga ubas
ug kan-on nila ang mga bunga niini.
22 Dili na ang ilang mga kaaway ang magpahimulos
sa ilang mga balay ug mga tanom.
Kay maingon nga mabuhi sa taas nga panahon ang kahoy,
mabuhi usab sa samang gidugayon ang akong katawhan,
ug makapahimulos gayod sila sa ilang mga hinagoan.
23 Dili mausik ang ilang paghago
ni ang ilang mga anak madaldal sa kaalaotan.
Kay sila katawhan nga gipanalanginan
sa Ginoo apil ang ilang mga kaliwat.
24 Sa dili pa sila makapangayo o samtang nangayo
pa lang sila, tubagon ko na sila.
25 Magsalo sa pagpangaon ang bangis nga iro†bangis nga iro: o lobo. ug karnero.
Ang liyon mokaon ug dagami sama sa baka.
Ug abog na ang kaonon sa halas.‡abog na ang kaonon sa halas: tingali ang buot ipasabot, dili mamaak o manukob ang halas. Dili sila manghilabot
o magpasakit didto sa akong balaan nga bukid.
Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”