Salmo 5
Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Gamita ang plawta. Awit ni David.
1-2 Ginoo nga akong Dios ug hari,
pamatia ang akong pag-ampo ug pag-agulo.
Pamatia ang akong pagpangayo kanimo ug tabang,
kay diha kanimo ako nag-ampo.
3 Inigkabuntag andamon ko
ang akong kaugalingon sa pag-ampo kanimo.
Dad-on ko kanimo ang akong mga hangyo
ug maghulat ako sa imong tubag.
4 Ikaw ang Dios nga dili mahimuot sa kadaotan;
ang daotan dili makapuyo uban kanimo.
5 Dili makabarog sa imong atubangan ang mga mapahitas-on;
imong gikapungtan ang tanang naghimo ug daotan.
6 Imong laglagon ang mga bakakon
ug imong gikasilagan ang mga mamumuno
ug ang mga maluibon.
7 Apan ako, makasulod sa imong balay
tungod sa imong dakong gugma kanako.
Ug didto simbahon ka nako nga adunay pagtahod.
8 Ginoo, giyahi ako diha sa imong pagkamatarong
kay daghan ang akong mga kaaway,
ug himoang sayon ang akong pagsunod
sa imong kabubut-on.
9 Dili kasaligan ang mga pulong sa akong mga kaaway,
kay ang ilang tinguha mao lamang ang paglaglag sa uban.
Ang ilang tutunlan sama sa naabli nga lubnganan,
kay pulos pagpanglimbong ang naggawas sa ilang mga baba.
10 O Dios, siloti ang akong mga kaaway.
Hinaut pa nga maunay sila sa ilang daotang mga tinguha.
Isalikway sila tungod sa ilang daghang mga sala,
kay misupak sila kanimo.
11 Apan hinaut nga magmalipayon
ang tanang nagdangop kanimo.
Hinaut pa nga mag-awit sila sa kalipay.
Panalipdi ang mga naghigugma kanimo
aron magmalipayon sila.
12 Kay ginapanalanginan mo, Ginoo, ang mga matarong.
Ang imong gugma sama sa taming nga nagpanalipod kanila.