Salmo 46
Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Ang awit sa mga anak ni Kora. Awita kini sa taas nga tingog.
1 Ang Dios mao ang atong kusog ug tigpanalipod.
Andam gayod siya kanunay sa pagtabang sa panahon sa kalisod.
2 Busa dili kita mahadlok bisan pag matay-og ang yuta
ug mangatumpag ang mga bukid ngadto sa kinahiladman sa dagat,
3 o bisan pa kon magdahunog ug grabe kakusog ang mga balod sa dagat,
ug mauyog ang mga bukid tungod niini.
4 Adunay suba nga naghatag ug kalipay sa siyudad sa Dios,
ang balaan nga puloy-anan sa Labing Halangdong Dios.
5 Ang Dios nagpuyo niini nga siyudad,
busa dili kini malaglag.
Sayo pa moabot ang Dios sa pagtabang niini.
6 Nagkaguliyang ang mga nasod;
nangatay-og ang mga gingharian.
Sa singgit sa Dios matunaw ang kalibotan.
7 Ang Ginoo nga Makagagahom kauban nato.
Siya nga Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan.
8 Dali, tan-awa ang mga gipangbuhat sa Ginoo,
ang katingalahang mga butang nga iyang gihimo sa kalibotan.
9 Gipahunong niya ang mga gira sa tibuok kalibotan*tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan..
Gipamali niya ang mga pana
ug mga bangkaw, ug gidaoban ang mga taming.
10 Miingon siya, “Hunonga na ninyo ang panag-away ug ilha ninyo ako nga Dios.
Ang tanang kanasoran sa tibuok kalibotan magdayeg kanako.”
11 Ang Ginoo nga Makagagahom kauban nato.
Ang Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan.