Salmo 111
1 Dayega ang Ginoo!
Pasalamatan ko ang Ginoo sa tibuok kong kasing-kasing
diha sa panagtigom sa mga matarong.
2 Gamhanan ang mga buhat sa Ginoo;
ginapamalandongan kini sa tanan nga nalipay niini.
3 Gamhanan ug halangdon ang mga buhat sa Dios,
ug ang iyang pagkamatarong nagpadayon sa walay kataposan.
4 Gipahinumdom niya kita sa iyang katingalahang mga buhat.
Maluloy-on siya ug adunay kahangawa.
5 Gihatagan niya ug pagkaon ang nagtahod kaniya,
ug ginahinumdoman niya kanunay ang iyang kasabotan.
6 Gipakita niya sa iyang katawhan kon unsa kagamhanan ang iyang mga binuhatan
pinaagi sa paghatag kanila sa mga yuta nga gipanag-iyahan sa ubang mga nasod.
7 Matinumanon ug matarong siya sa tanan niyang ginahimo,
ug kasaligan ang tanan niyang mga sugo.
8 Kining iyang mga sugo magpadayon sa walay kataposan,
ug gihimo niya kini uban sa pagkamatinumanon ug pagkamatarong.
9 Giluwas niya ang iyang katawhan,
ug nagmando siya nga tumanon ang iyang kasabotan hangtod sa kahangtoran.
Balaan siya ug talahuron!
10 Ang pagtahod sa Ginoo mao ang sinugdanan sa pag-angkon ug kaalam.
Ang tanang nagtuman sa iyang mga sugo adunay hustong panabot.
Dalaygon siya sa walay kataposan!