1 इने टेमे शाऊल पर पोरबुन चेला क सतावने आरू धमकी देने आरू हेनको मारने जो सी चढ़ रयो होतो, त्यो डाहला पुजारा न वा गयो। 2 आरू हेके दश्मिक न आराधना घर न नाव पर इना काम की पत्री मांगीयो कि काय ओदमी होय, काय बाई जात होय, जिनाक त्यो इना पंथ पर हाथ करे हेनको बांधीन यरूशलेम क लावे।

3 पर चालता–चालता जव दश्मिक न साते पुगियो ती एक दम सी वादळा मा सी हेके चार तरफ विजाळो चमकियो, 4 आरू त्यो धरती पर हिट पड़्यो, आरू यो बुल समळीयो, “ए शाऊल, ए शाऊल, तु हावखे काँ सतावे?”

5 शाऊल पुछियो, “ए पोरबु, तु कुन छे?” ईशु जवाब दियो, “हाव ईशु छे; जिनाक तु सतावे। 6 बाकीन हाय उठीन नगर मा जा, आरू जो काय तुखे करनो छे, त्यो तुखे कय दियो जाछे।”

7 जो मानुस हेके साते हुता, त्या हुगा रया काहकि बुल ते त्या समोळता हुता, बाकीन कोय देखाय नी पड़ता होतो। 8 तव शाऊल धरती पर छे उठियो, पर जव डुळा ऊगाड़यो ती हेके काय देखाय नी दियो आरू हेका साती हेको हात धरीन दश्मिक मा ली गया। 9 आरू त्यो तीन दाहड़ा तक देखियो नी, आरू नी खादो नी पीदो।

10 दश्मिक मा हनन्याह नाव न पोरबु क एक चाकरीयो होतो,

हेखे पोरबु दर्शन दिधो आरू कयो, “ए हनन्याह! त्यो कयो होव, पोरबु।”

11 तव पोरबु हेके कयो, “उठीन तिनी गळी मा जा, जो सुतरी कहवाये, आरू यहूदा न घर मा शाऊल नावन एक तरसुस वाळो छे हेको पुछ ले काहकि त्यो प्रार्थना कराय रयो, 12 आरू हनन्याह नावन एक मानुस क माहतो आवतो आरू आपसे उपर हात हावलता देखियो; कि त्यो पछु छे देखे।”

13 हनन्याह जवाब दिधो, “ए पोरबु, हाव इना मानुस न बारा मा घणा जन समोळलो छे कि यो यरूशलेम मा तारा चुखलो लोगहन क साते घण मोटी–मोटी बुराई करलो छे; 14 आरू या भी हेको डाहला पुजारा छे यो हक जड़लो छे, कि जो लोगहन तारो नाव लेय, हीनु सबन क बांध लेय।”

15 पर पोरबु हेको कयो, “तु जा काहकि यो ते गैरयहुदी आरू राजान, आरू इस्त्राएली न ओगळ म्हारा नाव क देखाड़ने करीन मारो नेवाड़लो ठिकरो छे। 16 आरू हाव हेको देखाड़ीस, कि मारा नाव जुगु हेको कसो–कसो दुःख झेलनो पड़से।”

17 तव हनन्याह उठीन तिना घर मा गयो आरू हेका पर हात हावलीन कयो, “ए भाईस शाऊल, पोरबु मतलब ईशु, जो तिने वाट्ये जिने छे तु आयो तुखे देखाय दियो होतो, त्यो हावखे मुकेल्लो छे, कि तु ओळी देखे आरू चुखली आत्मा छे भराय जाय।” 18 आरू उतवाळिया हेका डुळा छे छलटान सारको पड़ियो आरू त्यो देखने लागियो आरू उठीन बपतिस्मा लेदो; 19 ओळतेन खानो खादो आरू हेके ताकत जड़ी।

आरू त्यो घणा दाहड़ा तक ईशुन चाकरीयो न साते रयो जो दश्मिक मा हुता। 20 आरू त्यो उतवाळीयो आराधना घरो मा जाईन ईशुन परचार करने लागियो, कि ईशु यहोवा–भगवान न पोर्‍या छे।

21 आरू आखा समोळने वाळा घाबराय गया आरू कयनो लागिया, “काय यो त्यो मानुस नी छे जो यरूशलेम मा हेनको जो ईशुन नाव क लेता हुता हेनको मारतो होतो, आरू या भी हतरान करीन आवलो होतो कि हेनको बांधीन मटला पुजारा न वा ली जाय?”

22 पर शाऊल ओळी भी ताकत छे भरायतो गयो, आरू इनी वातन गवाय दी–दीन कि ईशुत छुड़ावने वाळो छे, दश्मिक मा रहवने वाळा यहूदि या न मुय बंद करतो रयो।

23 ✡2 कुरन्थियो 11:32,33जव घणा दाहड़ा वीत गया, ती यहूदि या हावळाका होईन शाऊल क मारने न एकु करिया। 24 पर हेनको एकु करनो शाऊल क मालोम होय गयो: कि त्या ते हेको मारने जुगु रात ने दाहड़ु झोपला पर केड़ु होईन रहवता हुता। 25 पर राती हेका चाकरीयो हेकेक ली जाईन खिल्ला मा बठाड़िया आरू शहरपनाह पर रयन लटकाड़ीन उतार दिधा।

26 पर यरूशलेम मा पुगीन त्यो चेलान साते मेळाको हुयने करियो पर आखा हेका सी बीहता हुता, काहकि हेनको विश्वास नी होयतो हुतो कि त्यो भी ईशुन चेलु सी। 27 पर बरनबास शाऊल क आपसे साते ली जाईन आरू नेळताळान त्या ली जाईन हेनको कयो, कि यो काहली रीति छे पोरबु क वाट्ये देखियो आरू पोरबु इना छे वात करियो; कि यो दश्मिक मा कसो हेमोत करीन ईशु न नाव न परचार करियो। 28 शाऊल हेनको साते यरूशलेम मा आवतो जातो रयो। 29 आरू वातड़ो रयन पोरबु क नाव छे परचार करतो होतो; आरू यूनानी बुली बुलने वाळा न साते वात चीत आरू वाद विवाद करतो होतो; पर त्या हेको मारने करीन विचार करने लागिया। 30 यो जानीन भाईस हेको कैसरिया मा ली आश, आरू तरसुस भेणी मुकली दिधा।

31 इने रीति आखा यहूदि या, आरू गलील, आरू सामरिया मा मंडळी क आराम जोड़ियो, आरू हेकी बड़ती होयती गय; आरू त्या पोरबुन बीक आरू चुखली आत्मान शांती मा चालती आरू वदती गय।

32 ओळी असो हुयो कि पतरस हर जागे पुगतो जाईन, तिनु चुखलो लोगहन वा पुगियो, जो लीद्दा मा रहवता हुता। 33 वा सी हेके ऐनियास नावन लखवा सी मांदलो एक मानुस भेटियो, जो आगठा साल सी खाटला मा पड़लो होतो। 34 पतरस हेकेक कयो, “ए ऐनियास! ईशु मसीह तुखे आरगाय आपे उठ, आपसो खाटलो हाकल।” तव त्यो उतवाळीयो उठीन उबो हुयो। 35 आरू लुद्दा आरू शारोन न आखा रहवने वाळा हेके देखीन पोरबु भेणी पुछिया।

36 याफा मा तबीता मतलब दोरकास नावन एक विश्वासी रवती होती, ची घण सवटा वारू काम आरू दान दिया करती होती। 37 उन दाहड़ा मा त्या मांदी हुय गय आरू मर गय; आरू त्या लोगहन उको उंगवावीन अटारी पर मेल दिदा। 38 “आरू अतरानकरीन कि लीद्दा याफा न सातले होतो; चाकरीयो यो समळीन कि पतरस वा छे त्या दूय मानुस क मुकलीन रावन्या करी, कि हामरेन वा आवने मुड़ो मा हुयो।” 39 तव पतरस उठीन हेनको सात मा आयो, आरू जव त्यो वा पुगियो, ती त्या हेके तिनी अटारी दर ली गया। आरू रंडायली बाई रोड़ती जाईन, पतरस न धड़े आवीन ऊबो होय गय आरू जो सुटर आरू छिंदरा जो दोरकास हेको सात मा रहवीन बनावलो होतो, देखाड़ने लागी। 40 तव पतरस सबन क बाहर कर दिधो, आरू घुटना टेकीन विनता करियो; आरू हेको धड़ भेणी भाळीन कयो, “ए तबीता उठ।” तव ची आपसा डुळा उगाड़ देदी; आरू पतरस क देखीन बठी होय गय। 41 त्यो हात धरीन हेको उठाड़ियो आरू चुखलो लोगहन आरू रंडायला न क बुलावीन हेके जीवती आरू जागती देखाड़ दिधो। 42 यी वात आखा याफा मा फैल गय; आरू घणा सवटा पोरबु पर विश्वास करिया। 43 आरू पतरस याफा मा शमौन नावन चामड़ान धुन्दू करनेवाळान वा घणा दाहड़ा तक रयो।