1 ઓ થેઅયેહેય, તુમા પોત-પોતાના માટડાહા આધીનમાય રોજા, એટલે જો યાહામાઅને કાદો ઓહડો રોય જો પોરમેહેરા વચનાવોય બોરહો નાંય કોઅતો ઓરી, 2 તે જ્યેં રીતે તુમા જીવન જીવત્યોહો, ચ્યા તુમહે કાય આખ્યાં વોગાર ચ્યા બોરહો કોએ, એને જોવે ચ્યા તુમહે શુદ્ધ એને ઈશ્વરીય વેવહારાલ દેખી તોવે ચ્યા ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅરી. 3 એને તુમહે શણગાર બનાવટ્યો નાંય રોય, જેહેકેન નકલી કીહારી, એને હોના ગારાણે પોવના, કા પાછે જાત્યે-જાત્યે ફાડકે પોવના. 4 બાકી તુમહે દિલમાય હેય, તીંજ હેય જીં તુમહાન સુંદર બોનાડેહે, ઓ યોક નમ્ર એને અવિનાશી ગુણહા કોય સોજાવલો રોય, જો કા પોરમેહેરાહાટી બોજ કિમતી હેય.

5 પેલ્લા સમયામાય રોનાર્યો પવિત્ર થેઅયોબી, જ્યો પોરમેહેરાવોય આશા પોતે-પોતાલ યે રીતેથી શણગારત્યો એને પોત-પોતાના માટડાહા આધીન રોત્યો આત્યો. 6 જેહેકેન સારા આબ્રાહામા આગના માનતી આતી એને ચ્યાલ સ્વામી આખતી આતી. જોવે તુમાબી હારાં કોઅત્યો રાહા એને કોઅહાજ પ્રકારા ધાકથી ધાકાય નાંય જાહા, તોવે તુમા ચ્યા પોહયેહે હારક્યો ઓઅહા.

7 તેહેકેનુજ ઓ માટડાહાંય, તુમાબી પોતાના થેઅયેઆરે હોમાજદારીથી રોજા, એને ચ્યેહે દિયાન રાખા, કાહાકા ચ્યો તુમહેથી નોબળ્યો હેત્યો, યાહાટી તુમા ચ્યેહે આદર કોઆ. ઈ હોમજીન કા આમા બેની જીવના વરદાના વારીસ હેજે, જ્યેથી તુમહે પ્રાર્થનાયે માય રુકાવાટ નાંય યેય.

8 સેલ્લે, આંય તુમા બોદહાન ઈ આખા માગહુ, કા એકતામાય રા, યોકબીજા કાળજી કોઆ, યોકબીજાઆરે બાહા-બોઅહી હારકો પ્રેમ કોઆ, યોકબીજાહાટી માયાળુ બોના, એને યોકબીજાઆરે નમ્ર બોના. 9 ખારાબા બોદલે ખારાબ મા કોઅહા નાંય નિંદા બોદલે નિંદા કોઅના, બાકી યા ઉલટાં બોરકાતુજ દા કાહાકા પોરમેહેરે તુમહાન યાહાટીજ હાદ્યાહા, જો તુમા એહેકેન કોઅતાહા તે પોરમેહેર તુમહાનબી બોરકાત દેઅરી. 10 કાહાકા પવિત્રશાસ્ત્ર આખહે, “જો કાદાં માઅહું પોતાના જીવના આનંદ લા માગહે, એને હારા દિહી એરા માગહે, તે તો ખારાબ વાતો નાંય આખે, એને જુઠા નાંય બોલે. 11 તો ખારાબ કોઅના છોડે, એને હારાંજ કોએ, તો બીજહા આરે મેળ મિળાપ થી રાંહાટી કોશિશ કોએ. 12 કાહાકા પ્રભુ નોજાર ન્યાયી માઅહાવોય લાગલી રોહે, એને ચ્યા કાન ચ્યાહા પ્રાર્થનાયે એછે લાગલા રોતહા, બાકી પ્રભુ ખારાબ કોઅનારાહા થી મુંય ફેરવી લેહે.”

13 જો તુમા કાયામ હારાં કામ કોઅના કોશિશ કોઅતાહા, તે કાદોબી આસલીમાય તુમહાન નુકસાન નાંય પોઅચાડી હોકે. 14 જો તુમા ન્યાયપણા લીદે દુઃખબી ઉઠાવતાહા, તે આસલીમાય તુમા ધન્ય હેતા, તેહેકેન કોઆ જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં આતાં, “ચ્યા લોકહાથી મા બીયહા, જ્યા તુમહાન બીયાડતાહા એને યે વાતે ચિંતા નાંય કોઅતા કા લોક કાય કોઅય હોકતાહા.”

15 બાકી ખ્રિસ્તાલ પોતાના રુદયામાય પ્રભુ હોમજીન ચ્યા માન કોઆ, એને જો કાદો તુમહાન તુમહે આશાયે બારામાય કાય પુછે, તે ચ્યાલ જાવાબ દાંહાટી કાયામ તિયાર રોજા, બાકી નમ્રતા એને આદર હાતે. 16 એને અંતકરણ બી શુદ્ધ રાખા, યાહાટી કા જ્યેં વાતહેબારામાય તુમહે બદનામી ઓઅહે ચ્યાહા બારામાય ચ્યે, જ્યેં ખ્રિસ્તામાય તુમહે હાર્યે ચાલચલને અપમાન કોઅતેહે, શરમાય જાય. 17 કાહાકા જો પોરમેહેરા ઈ ઇચ્છયા હેય, તે ખારાબ કોઅના લીદે ડોંડ બોગાવના કોઅતા હારાં કોઅના લીદે દુઃખ સહન કોઅના વોદારે હારાં હેય.

18 આંય ઈ યાહાટી આખતાહાવ, કાહાકા ઈસુ ખ્રિસ્તાયબી યોકુજ વોખાત આમહે પાપાહા લીદે દુઃખ વેઠયાં એને તો યોક ન્યાયી આતો તેબી આમે અન્યાયાહાહાટી મોઓઈ ગીયો, એટલે આમહાન પોરમેહેરાપાય લી યેય હોકે, તો શરીરા રુપામાય તે મોઓઈ ગીયો બાકી પવિત્ર આત્મા સામર્થ્યા થી પાછો જીવતો કોઅય દેનલો ગીયો. 19 તોવે ચ્યા આત્માય જાયને ચ્યા આત્માહાલ હારી ખોબારે પ્રચાર કોઅયો, જ્યેં ચ્યા જાગાવોય પોરમેહેરાથી બંદ કોઅલે ગીયહેં, જ્યેં જાગે મોઅલા લોકહા આત્મે હેતેં. 20 યે ચ્યા લોકહા આત્મે આતેં, જ્યાહાય ચ્યા વિતી ગીઅલા સમયામાય આગના નાંય માનલી આતી, જોવે નોહો પોતાના ઉડ્યા બોનાવી રિઅલો આતો, તે પોરમેહેર ધીરજથી વાટ જોવી રિઅલો આતો કા કાય ચ્યા લોક પાપ કોઅના બંદ કોઅરી, બાકી કેવળ આઠ લોકહાન ચ્યા ભયાનક પાઅયામાય બુડનાથી બોચાડલા ગીયા.

21 ઈ બાપતિસ્મા નિશાણી હેય, જો આમી તુમહે તારણ કોઅહે, બાપતિસ્મા મોતલાબ શરીરા મળ દોવના નાંય, બાકી શુદ્ધ રુદયાથી પોતાનાલ પોરમેહેરાહાટી સમર્પિત કોઅના હેય. ઈ બાપતિસ્મા ઈસુ ખ્રિસ્તા મોઅલા માઅને પાછા જીવતા ઓઅનાથી આમહે તારણ કોઅહે. 22 આમી તો હોરગામાય જાયને પોરમેહેરા જમણી એછે બોઠલો હેય, એને તો બોદા હોરગા દૂતહા, ઓદિકાર્યાહા એને બોદયે શક્તિહેવોય રાજ કોઅહે.