17
ઈસુવા ચેતાવણ્યો
(માથ્થી 18:6-7,21-22; માર્ક 9:42)
પાછે ઈસુવે ચ્યા શિષ્યહાન આખ્યાં, “ઈ નોક્કી હેય કા, જ્યો વાતો માઅહાલ પાપા પરીક્ષાયો કોઆડત્યોહો, ચ્યો ઓઅરી, બાકી હાય, ચ્યા માઅહાલ જ્યા લેદે યો વાતો ઓઅત્યોહો. જો યા વાહના માઅને કાદા યોકાલબી પાપામાંય પાડહે, ચ્યાલ બોજ ખારાબ સાજા મિળી, ચ્યાહાટી ઈ હારાં ઓઅતા કા ગોઅટયે પુડ ચ્યા ગોગ્યેમાય બાંદિન દોરિયામાય બુડવી દેયના કોઅતાબી ઈ ખારાબ સાજા હેય. હાચવીન રા કા તુમા કાય કોઅતાહા, જોવે કાદોબી બોરહાવાળો બુલ કોઅહે, તોવે ચ્યાલ હોમજાડ, એને જોવે તો પોસ્તાવો કોએ તોવે ચ્યાલ માફ કોઇ દે. જો દિહ્યામાય હાંત દા તોઆરે બુલ કોએ, એને હાંત દા યેઇન આખે, માન માફ કોઓ મા બુલ જાયહી, તોવે ચ્યાલ માફ કોઓ.”
તુમહે બોરહો
તોવે પ્રેષિતાહાય ઈસુવાલ આખ્યાં, “આમહે બોરહો આજુ મજબુત કોઅરા મોદાત કોઓ.” તોવે ઈસુવે આખ્યાં, જોવે રાયે દાણા ઓલહો બોરહો તુમહાન રોતો, તોવે યા ઉબા સેતુરા જાડાલ તુમા આખતા કા મૂળાઇહિને ઉપડાયન દોરિયામાય જાય પોડ, એને તીં તુમહે માની જાતા.
હારો ચાકાર
જો તુમહે ચાકાર રાનામાય ઓળ જુપીન કા ગેટેં ચાઈન ગોઓ યેય, તે તુમા કાય આખહા, તારાત યે એને ખાઅના ખાં બોહો? નાંય, બાકી તુમા એહેકોય આખહા કા, “માંહાટી ખાઅના રાંદ, એને આંય જાવ લોગુ ખાય ઉઠું તાંઉ તું ઉબો રોઇન મા ચાકરી કોઆહાટી તિયાર ઓઈ જો પાછે તુંબી ખાય લેજે. તુમા ચ્યા ચાકારા ચ્યા કોઅલા કામાહાટી આભાર નાંય માનહા જીં તુમહાય ચ્યાલ કોઅરા આખ્યેલ. 10 તેહેંજ કોઇન, તુમા હોગા જોવે તુમહાન જીં આખલા આતા તીં બોદા તુમહાય પુરાં કોઅયા, તોવે એહેંજ આખજા આમહાય તે માન મીળે ઓહડા કાયજ કોઅયાહાં નાંય, બાકી જીં કામ કોઅના આતા તોલહાંજ કોઅયાહાં.”
દોહો કોડળેં માઅહે
11 જોવે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય યેરૂસાલેમ શેહેરા એછે જાનારી વાટ્યેવોય સમરૂના એને ગાલીલ ભાગા વોચમાઅને જાય રીઅલા આતા. 12 તો યોકા ગાવામાય જાતી વેળાયે ચ્યાલ દોહો કોડળ્યા મિળ્યાં. 13 ચ્યાહાય દુઉને મોઠેથી બોંબલીન આખ્યાં, “ઓ ઈસુ, ઓ ગુરુજી, આમહે ઉપે દયા કોઓ.” 14 ઈસુવે ચ્યાહાન એઇન આખ્યાં, “જાયા, એને તુમહે શરીર યાજકાહાલ દેખાડાં” યાહાટી ચ્યા એઇ હોકે કા તુમા હારાં ઓઅયાહા કા નાંય એને ચ્ચા વાટે ચાલતાંજ હારાં ઓઅઇ ગીયા. 15 આંય હારો ઓઅઇ ગીયહો, એહેકોય એઇન ચ્યાહામાઅનો યોક જાંઆ મોઠેરે પોરમેહેરા ગીતે આખતો ઈસુહી પાછો ફિરી યેનો. 16 એને ઈસુવાલ પાગે પોડીન, ચ્યા આભાર માન્યો, તો યોક સમરૂની આતો. 17 તોવે ઈસુવે આખ્યાં, “દોહે દોહો માટડા હારાં જાયા કા નાંય? તે પાછે નોવ જાંઆ કેછ હેતા? 18 પાછો યેઇન પોરમેહેરા આભાર માને ઓહડો ઓ યોક પારદેશીયા સિવાય કાદા નાંય મીળે કા?” 19 તોવે ઈસુય ચ્ચાલ આખ્યાં, “ઉઠીન જાતો રો, તો બોરહા લીદે તો બોચાવ ઓઈ ગીયહો.”
પોરમેહેરા રાજ્યા યેયના
(માથ્થી 24:23-28,37-41)
20 જોવે પોરૂષી લોકહાય પુછ્યાં, કા પોરમેહેરા રાજ્ય કોદહી યેઅરી? ઈસુવે જાવાબ દેનો કા, “પોરમેહેરા રાજ્ય ઓહડા નાંય હેય જેહેકોય તુમા એઅઇ હોકતાહા. 21 એને લોક એહેકોય નાંય આખરી કા? ‘એઅયા, ઈહીં હેય, કા એપેં હેય’ કાહાકા એઆ, પોરમેહેરા રાજ્ય તુમહે વોચ્ચે હેય.”
22 પાછા શિષ્યહાન ચ્યે આખ્યાં, “ઓહડા દિહી યી જોવે તુમા માઅહા પોહા યોકુજ દિહી એરા માગહા, બાકી તુમહાન એરા નાંય મિળી. 23 એને માઅહે તુમહાન આખરી કા ‘એએ, ખ્રિસ્ત તાં હેય!’ નાંય તે ઈહીં હેય! તોવે તુમા મા જાતા, એને ચ્યાહા પાહલા મા દાહું દેતા. 24 કાહાકા જેહે કોઇન જોવે વીજળેહે તોવે આકાશ યોક છેડાને બિજા છેડા લોગુ વીજ ચમકેહે, તેહેકેન માઅહા પોહા દિહી બી ઓઅરી. 25 બાકી પેલ્લા ઈ જરુરી હેય કા, તો બોજ દુઃખ વેઠી, એને યે પેડયે લોક ચ્યાલ દોઆડી દી. 26 જેહેકોય નોહા દિહામાય બોન્યાં, તેહેકેન માઅહા પોહા દિહહયામાય બી ઓઅરી. 27 જ્યા દિહયા લોગુ નોહો ઉડીમાય નાંય ચોડયેલ, ચ્યા દિહી યા લોગુ લોક ખાં-પિયાં આતા, એને ચ્યા વોરાડે બી કોઅતા આતા. એને રેલ યેની એને બોદહાન નાશ કોઅયા. 28 એને તેહેકોયજ આગલ્યાડાયા લોટા દિહામાય, જો સદોમ શેહેરામાય રોતો આતો, ચ્યા લોક ખાં-પિયાં આતા, વેચું આતા, વેચાતાં લાં આતા, જાડેં લાવતા આતા, ગોએ બાંદા આતા. 29 બાકી જો દિહી લોટ સદોમ શેહેરામાઅને નિંગી ગીયો તોદહી આકાશા એછરે આગ એને ગંધક પોડયો, એને બોદા નાશ કોઇ દેના, 30 માઅહા પોહા પાછો યેઅના દિહી બી એહકોયજ ઓઅરી.
31 તોદિહી જો ગોઆ ઉપે ચોડયો ઓરી, ચ્યા સામાન ગાઅમે ઓઅરી તો કાયબી લાંહાટી પાછા નિચે ગોઆમાય નાંય ઉરાય; તેહેકોયજ જો રાનામાય ઓરી તો પાછો નાંય ફિરી યેય. 32 લોટા થેએયે આરે કાય જાયેલ જોવે ચ્યેય પાહલા એઅયા! 33 કાહાકા જીં માઅહું દોરતીવોય પોતે જીવ બોચાવાં માગહે, તો અનંતજીવન ગુમાવી દી, બાકી જો કાદો મા લીદે ચ્યા જીવ દેહે, તો અનંતજીવન મેળવી. 34 આંય તુમહાન આખતાહાવ કા ચ્યે રાતી બેન માઅહે યોકા ખાટલામાય હુતલે રોય, યોક લી લેવામાય યી, એને બિજાં છોડી દેવામાય યી. 35 બેન થેએયો આરેજ બોહીન ગોઅટયે દોળાં બોહી, ચ્યેહેમાઅને યોક લી લેવામાય યી, એને બીજી છોડી દેવામાય યી.” 36 બેન જાંએ રાનામાય રોય, ચ્યાહામાઅને યોક લેવાઈ જાઈ એને યોક તાં રોઈ જાઈ. 37 ઈ વોનાયને ચ્યાહાય ઈસુલ પુછ્યાં, “ઓ પ્રભુ ઈ કેછ ઓઅરી?” ચ્યે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “જાં મુરદાં હેય, તાંજ ગીદ બેગા ઓઅરી.”