1 તોવે ઈસુ કાપરનાહુમ શેહેરામાઅને નિંગીન ચ્યા વોતની-ગાંવ નાસરેતમાય યેનો, એને ચ્યા શિષ્યબી ચ્યાઆરે ગીયા. 2 પોરમેહેરા આરામા દિહી ઈસુ સોબાયે ઠિકાણે લોકહાન પોરમેહેરા વચન હિકાડે, તોવે બોજ જાંએ ચ્યા વાત વોનાત, એને નોવાય પામીન આખે કા, “યા માઅહાય ઈ બોદા કેછને હિક્યાહા? એલાલ ઈ બોદા જ્ઞાન કેછને મિળ્યાં? એહેકેન મોઠે ચમત્કાર કોઅરા ચ્યાલ ગોતી કેહેકેન મિળી? 3 કાય ઓ તોજ હુતાર્યો નાંય કા? કાય ઓ મરિયમે પોહો, એને યાકૂબ, એને યોસેસા, એને યહૂદા એને સિમોના બાહા હેય? એને કાય ચ્યા બોઅયોહો ઈહીં નાંય રોય કા?” યાહાટી ચ્યાહાય ચ્યા બારામાય ઠોકાર ખાદી. 4 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ભવિષ્યવક્તા પોતાના વોતાનમાય એને પોતાના હોગહામાય એને પોતાના ગાઆશિવાય કેસુજ માનાવોગાર્યા નાંય રોત.” 5 એને ઈસુ ચ્યાહા વચ્ચે કોઅહેજ મોઠે ચમત્કાર નાંય કોઅઇ હોક્યો, બોજ વોછા દુખ્યાહાવોય આથ થોવિન હારેં કોઅયે, એને કાયજ ચમત્કાર નાંય કોઅયો, કાહાકા ચ્યા ચ્યાહાય નાકાર કોઅયેલ. 6 એને ઈસુ ચ્યાહા વોછા બોરહા લીદે નોવાય પામીન, ચ્યા પાછે ચ્યાય ચારીચોમખી ગાવહામાય ફિરીન પોરમેહેરા હારી ખોબાર હિકાડતો રિયો.

7 એને ચ્યા પાછે ઈસુ ચ્યા બાર શિષ્યહાન હાદ્યા એને ચ્યાહાન બેન-બેન જાઅહાલ બિજા-બિજા ગાવહામાય દોવાડા લાગ્યો, એને બુતાલ લોકહામાઅને કાડા ચ્યાહાન પુરો ઓદિકાર દેનો. 8 ઈસુવે ચ્યાહાન આગના દેની, “વાટેહાટી લાકડયે સિવાય કાયજ નાંય લેતા નાંય બાખે, નાંય ઠેલી, નાંય પાકીટામાય પોયહા.” 9 વાઅણે પોવજા બાકી બેન જોડ ડોગલેં નાંય લેતા. 10 એને ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, જોવે તુમા કાદા ગોઓ રાંહાટી જાહા, તાંજ રોજા, તાંઅરે તુમા નિંગી જાહા તાંઉલોગુ ચ્યાજ ગોઅમે રોજા. 11 એને જાં તુમહાન લોક નાંય હાદેત એને તુમહાન નાંય હાંબળેત, તાંઅરે નિંગી જાયા, એને ચ્યાહાન નિશાણી દાંહાટી, તુમહે પાગહા આરેને ઉદળાં તાંજ ખેખરી ટાકજા, ચ્યાહાન ઈ ચેતાવણી દાંહાટી કા પોરમેહેરા એહેરે મિળનારી સાજા ચ્યા પોતેજ જાબાવદાર હેય. 12 તોવે શિષ્ય ગીયા એને જાયને લોકહાન આખ્યાં, તુમા પાપહાલ માનીન, તુમહે પાપ કોઅના છોડી દા જોજે, એને પોરમેહેરાએછે ફિરી યા જોજે. 13 એને બોજ બુતડાહાન કાડયા, એને બોજ દુખ્યાહાન જૈતુના તેલ ચોપડીન હારાં કોઅયા.

14 તોવે હેરોદ રાજાબી ઈસુ મોઠા કામહા બારામાય વોનાયો, કાહાકા બોજ લોક ઈસુ બારામાય આખતા આતા, વોછા લોક ઈ આખે કા, “ઓ યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો ઓઅરા જોજે જો મોઅલા માઅને પાછો ઉઠયોહો, યાહાટી ચ્યા આથે મોઠે ચિન્હે ઓઅતેહે.” 15 એને બિજા લોક આખે, “ઓ તે એલીયા ભવિષ્યવક્તો હેય” એને આજુ બિજા આખે કા, “તો યોક ભવિષ્યવક્તો હેય, ચ્યા ભવિષ્યવક્તાહા હારકો જ્યા બોજ સોમાયા પેલ્લા રોતા આતા.” 16 ઈ વોનાઈન હેરોદ રાજાય આખ્યાં, “ઓ યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો હેય, માયે પોતે જ્યા ટોલપા વાડાવી ટાક્યેલ, બાકી તો મોઅલા માઅને પાછો જીવતો ઓઇન યેનહો.” 17-18 હેરોદ રાજાય કોલહાક સોમાયા પેલ્લા ચ્યા બાહા ફિલિપા થેએ હેરોદિયાસ રાણ્યેલ રાખી લેદેલ, બાકી યોહાને ચ્યાલ આખ્યાં, “તુલ તો બાહા થેએયેલ રાખના નિયમા ઇસાબે ઠીક નાંય હેય.” તોવે હેરોદિયાસ રાણ્યેલ ખુશ કોઅરાહાટી, રાજા હેરોદાય યોહાનાલ દોઆડીન ચ્યાલ જેલેમાય કોંડાડી દેનો. 19 ચ્યાહાટી હેરોદિયાસ રાણી યોહાના આરે આડાઇ કોએ, એને માઆઇ ટાકાડાં માગે, બાકી માઆઇ નાંય હોક્યા, 20 કાહાકા હેરોદ રાજા યોહાનાલ ન્યાયી એને પોરમેહેરા પવિત્ર માઅહું જાંઅતો આતો. યાહાટી તો ચ્યાથી બિઇ ગીયો એને ચ્યાલ હેરોદિયાસ રાણ્યે પાયને બોચાવી રાખાંહાટી જેલેમાય હારેરીતે રાખ્યો, એને જોવે ચ્યાઆરે બોલે તોવે ચ્યા હાંબળીન ગાબરાય જાતો આતો બાકી ખુશ્યેથી વોનાતો આતો.

21 બાકી યોક દિહી, હેરોદ રાજા જન્મા દિહી મનાવ્યો તોવે ચ્યાય ચ્યા અમલદારાહાલ, મોંતર્યાયાહાન, એને ગાલીલ ભાગા, મોઠા આગેવાનાહાન હારાં યોક જેવાણ કોઅરા હાદ્યા, તોવે હેરોદિયાસ રાણ્યેલ યોહાનાલ માઆઇ ટાકાડના મોકો આતો. 22 તાં હેરોદિયાસ રાણ્યે પોહી આંદાર યેની, એને ચ્યે નાચ નાચી દેખાડી ચ્યેય હેરોદ રાજા એને ચ્યા ગાવારાહાન ખુશ કોઅયા, તોવે રાજાય પોહોયેલ આખ્યાં, માગ, “જીં જોજે તી માયેપાઅને માગ, એને તી તુલ આંય દિહી.” 23 એને હેરોદ રાજાય, કોસામ ખાયન આખ્યાં, માયેપાઅને તું જીં માગે તી આંય દિહી, “મા રાજ્યા આરદો ભાગ તું માગે તેરુ તો તુલ દિહી.” 24 પોહયે બારે જાયન ચ્યે આયહેલ પુછ્યાં, “આંય કાય માગુ?” ચ્યે આખ્યાં, યોહાન બાપતિસ્મા દેનારા ટોલપા દાં આખ. 25 ચ્યે તારાત આંદાર રાજાપાય જાયન આખ્યાં, “મા માગણી હેય કા તું માન આમીંજ યોહાન બાપતિસ્મા દેનારા ટોલપા વાડીન થાળ્યેમાય દે.”

26 રાજાલ જુઠા લાગ્યા, બાકી જ્યાહાલ ચ્યે હાદલા ચ્યાહા હામ્મે ચ્યે કોસામ ખાદેલ, ચ્યાહાટી નાંય આખના ઈંમાત નાંય ચાલી. 27 એને તારાત યોહાન બાપતિસ્મા દેનારા ટોલપા વાડીન લાંહાટી રાજાય યોક આગના દેયને સીપાડાલ જેલેમાય દોવાડયો. 28 તો જેલેમાય ગીયો એને ચ્યા ટોલપી વાડીન થાળ્યેમાય થોવિન પોહોયેલ દેની, એને પોહયે આયહેલ દેની. 29 ઈ વોનાયને યોહાના શિષ્યહાન ખોબાર પોડી, કા યોહાનાલ માઆઇ ટાક્યોહો તોવે ચ્યા યેના, એને ચ્યા કુડી લેઈને ચ્યાહાય તી માહણામાય દાટી દેની.

30 જોવે ચ્યા બાર પ્રેષિત જ્યાહાન ઈસુવે દોવાડલા આતા ચ્યા ફિરી યેના એને યેયન ચોમખી યોકઠા જાયા, એને ચ્યાહાય જીં કાય કોઅયા એને હિકાડયાં તીં બોદા ચ્યાલ આખી દેખાડયાં. 31 બાકી બોજ જાંએ યાઉ જાવ કોઅતે આતેં એને યાહાન ખાઅનાબી સમય નાંય મિળતો આતો, તોવે ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, ચાલા આપા બોદા, યોક આલાગ એકાંત જાગામાય જાતા, જાં યોખલા રોય હોકજે એને વાહાયોક આરામ કોઅઇ હોકજે. 32 યાહાટી ચ્યા ઉડીમાય બોહીન યોક એકાંત જાગામાય નિંગી ગીયા જાં ચ્યા યોખલાજ રોય હોકે.

33 એને લોકહાય ચ્યાહાન નિંગતા દેખીન જાઈ લેદા, કા કેછ જાઈ રીઅલા હેય, યાહાટી ચ્યા ભાગા આજુબાજુ ગાવહામાઅને માઅહે દાંહાદી જાયન, એને ચ્યાહા આગલા તાં યી ફૂગ્યેં. 34 જોવે ઈસુ ઉડીમાઅને ઉત્યો, એને માઅહા બોજ મોઠો ટોળો દેખીન, ચ્યાહાવોય ચ્યાલ દયા યેની, કાહાકા ચ્યાહાઆરે કાદો નાંય આતો જો હારેકોય ચ્યાહા આગેવાની કોઅઇ હોકે એને ચ્યાહાન હાંબાળ કોઅઇ હોકે, જેહેકોય મેંડવાળ્યાહા વોગાર ગેટેં, એને ઈસુ ચ્યાહાન પોરમેહેરા રાજ્યા બારામાય બોજ વાતો હિકાડાં લાગ્યો.

35 એને જોવે દિહી બુડા આતો તોવે ચ્યા શિષ્યહાય ઈસુવાપાય યેઇન આખ્યાં “એકાંત જાગો હેય, એને દિહી બુડા વાય રિયહો. 36 લોકહાન જાં દે કા ચોમખી ગાવહામાય એને ફોળ્યે-ફોળ્યેહે માય જાયન ખાઅના વેચાતાં લેય યેય હોકે.” 37 બાકી ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, “તુમા એલહાન ખાઅના દિયા” તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “કાય, આમા જાયન હોવ દિનારાહા (૧ દીનાર યોક ચાંદ્યે સિક્કો એટલે યોકા દિહા કાંબારાં ઓઅહે) બાખે લેઈને ખાવાડજે કા?” 38 ઈસુવે શિષ્યહાન પુછ્યાં, “તુમહેપાય કોલ્યો બાખ્યો હેત્યો એરા જાયા?” ચ્યાહાય ખોબાર કાડીન આખ્યાં, “પાચ બાખે એને બેન માછલ્યો.”

39 તોવે ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, “ટોળ્યો-ટોળ્યો પાડીન ચ્યાહાન નીળા ગાહીયાવોય બોહતા કોઅઇ દા.” 40 ચ્યા પોચાહા-પોચાહા એને હોવા-હોવા ટોળા પાડીન બોહી ગીયા. 41 તોવે ઈસુય પાચ બાખે એને બેન માછલ્યો લેદ્યો, એને હોરગા એછે એઇન પોરમેહેરા આભાર માન્યા, એને બાખે મૂડી-મુડીન લોકહાન દાંહાટી શિષ્યહાન દેન્યો એને બેન માછલ્યો બી બોદહાન વાટી દેન્યો. 42 બોદહાય ખાદાં એને દારાઈ ગીયે, 43 એને ચ્યાહાય ઉગારલા ખાઅના યોખઠા કોઅયા, તે બાખે એને માછલ્યેહે કોય બારા ટોપલ્યો બોઅયો. 44 જ્યાહાય બાખ્યો ખાદ્યો, ચ્યા પાચ ઓજાર બાહા આતા, ચ્યાહાય બાયહે એને પોહાહા ગોણત્રી નાંય કોઅયી.

45 તોવે ઈસુવે તારાત ચ્યા શિષ્યહાન આખ્યાં કા ઉડીમાય બોહીન ચ્યેમેરે બેતસાદા નગરા એછે ઉપડી જાયા, તાંઉલોગુ તો પોતે લોકહાન દોવાડી દેય. 46 એને લોકહાન દોવાડી દેયન પાછે તો પ્રાર્થના કોઅરાહાટી ડોગાવોય ગીયો. 47 એને હાંજે રુવાળા ઓઅતા લાગ્યા તોવે ઉડી દોરિયા વોચ્ચે આતી એને મેરાઈહીને ઘોણે દુર આતી, એને ઈસુ યોખલો બુઈયે ઉપે આતો. 48 એને જોવે ઈસુવે શિષ્યહાન દેખ્યા, કા ચ્યા ઉડી ચાલાડતા-ચાલાડતા બોજ ગાબરાય ગીયહા, કાહાકા વારો હામ્મેજ યેહે તો રાતી આસરે ચાર વાગે ઓહોડેહે ઈસુ દોરિયા ઉપે ચાલીન ચ્યાહાપાય યેનો એને તો ચ્યાહા આગલા નિંગી જાં વિચારતો આતો. 49 બાકી જોવે ચ્યાહાય ઈસુલ દોરિયા ઉપે ચાલતા દેખીન, ચ્યા બોંબલી ઉઠયા કાહાકા ચ્યાહાય ચ્યાલ બુત જાંઆયો, એને ચ્યા ગાબરાય ગીયા. 50 કાહાકા બોદાજ ચ્યાલ દેખીન ગાબરાઈ ગીઅલા આતા બાકી તારાતુજ ઈસુવે ચ્યાહાન હાત કોઇન આખ્યાં, “ઈંમાત રાખા, આંય ઈસુ હેતાઉ ગાબરાયાહા મા.” 51 પાછે ઈસુ ચ્યાહાપાય યેનો એને ઉડીમાય ચોડી ગીયો એને વારો ઠાવકો રિયો, તોવે ચ્યાહાન બોજ નોવાય લાગી. 52 ચ્યાહાય દેખ્યાકા પાછલે દિહી ઈસુવે બાખ્યેહે આરે કાય કોઅલા આતા, બાકી ચ્યાહાન આજુબી હારી હોમાજ નાંય પોડયેલ, ઈહીં લોગુ કા ઈસુ હાચ્ચો કું આતો, ચ્યાહા મોનામાય આજુબી બોરહો નાંય ઓએ.

53 જોવે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય યોકે ઉડીમાય ગાલીલા દોરિયામાય આજુ આગલા ગીયા એને ચ્યા ગેનેસારેત ભાગામાય યેય ફૂગ્યા, એને ચ્યાહાય ઉડી મેરે બાંદી. 54 ચ્યા ઉડીમાઅને ઉત્યા, તોવે લોકહાય ઈસુવાલ તારાતુજ વોળખીન. 55 ચ્યા બોદા શેહેરામાય માહારી દાહુદી ગીયા એને ખાટલાહાવોય દુખ્યાહાન હુવાડીન, જાં વોનાયા કા ઈસુ તાં હેય, તાં લેય યેના: 56 જાં કેસ ઈસુ ગાવહામાય, કા શેહેરાહામાય ગીયો, તોવે દુખ્યાહાન બાજારામાય થોવિન ચ્યા રાવ્યો કોએત, કા ઈસુ ફાડકા મેરાલ આથ લાવાં દેય. એને જોલે ચ્યાલ આથ લાવેત, ચ્યા બોદહાજ બોચાવ ઓઅઇ જાય.