તેમ હે યહોવા, હું તમારા માટે તલપું છું.

હું મારી જાતને એમની સમક્ષ ક્યારે હાજર કરી શકીશ?

શત્રુ મહેણા મારે છે, “તારા દેવ ક્યાં છે?”

ઉત્સવના દિવસોમાં હું મોટા લોકસમુદાયમાંથી પસાર થયો,

અને હું સૌને એક સાથે દેવના મંદિરમાં દોરી જતો હતો.

તું આટલો અસ્વસ્થ અને વ્યાકુળ કેમ થયો છે?

તેમની કૃપા અને મદદ માટે હું હજી

પણ તેમની પ્રાર્થના કરીશ.

તેથી હું તમારી કૃપાનું મિઝાર પર્વત પરથી જયાં હેમોર્ન પર્વત

અને યર્દન નદી મળે છે ત્યાંથી હું સ્મરણ કરું છું.

ઘોઘમાં પડવાનો અવાજ મને સંભળાય છે.

અને મોટા મોજાઓ મારા પર ફરી વળ્યાઁ છે.

અને રોજ રાત્રે હું તેમના સ્તુતિગીત ગાઉં છું, એટલે મારા જીવનદાતા દેવની પ્રાર્થના કરું છું.

“તમે કેમ મને ભુલી ગયા? મને કેમ તજી દીધો છે?

શા માટે શત્રુઓના જુલમ મારે સહન કરવા પડે?”

મારા શત્રુઓના મહેણાં મારા હાડકાં ને કચરી નાખે છે.

તું શા માટે આટલો અસ્વસ્થ અને વ્યાકુળ બની ગયો છે?

જે મારા મુખનું તારણ તથા મારો દેવ છે,

તેનું હું હજી સ્તવન કરીશ.