3
કન્યા:
1 મેં રાત્રે મારા પ્રાણપ્રિયને
મારા પલંગમાં શોધ્યો,
પણ તે મને મળ્યો નહિ.
2 હું શહેરની ગલી ગલી
અને રસ્તા ફરી વળી;
છતાંય મારી સઘળી
શોધખોળ નિષ્ફળ નીવડી.
3 નગરમાં રોન ફરતાં ચોકીદારોનો મને ભેટો થયો;
મેં તેઓને પૂછયું, “મારા પ્રાણપ્રિયને તમે જોયો?”
4 થોડા સમય પછી મને મળ્યો મારો પ્રાણપ્રિય,
પકડી લીધો મેં તેને,
તે લાવી નિવાસસ્થાને;
ને ખેંચી ગઇ મુજ જનેતાના ઘરમાં;
ત્યાં સુધી નહિ છોડ્યાં મેં મારા પ્રીતમને.
કન્યાના વચન સ્ત્રીને:
5 હે યરૂશાલેમની યુવતીઓ,
હું તમને હરણીઓના
તથા મૃગલીઓના સમ દઇને વીનવું છું
કે યર્થાથ સમય આવ્યા પહેલાં મારા પ્રીતમને જગાડશો નહિ.
યરૂશાલેમની યુવાન કન્યાઓ:
6 રણ તરફથી આવતો,
આ જે મધુર સુગંધી ધૂપ
બાળીને બનાવેલાં ધુમાડાંના સ્તંભ
જેવો લાગે છે તે કોણ છે?
7 જુઓ, આ તો સુલેમાનની પાલખી છે;
તેની સાથે છે ઇસ્રાએલી
સૈન્યના સાઠ યોદ્ધાઓ
8 તેઓ કુશળ તરવારબાજ
અને અનુભવી અંગરક્ષકો છે,
રાત્રીના ભયને કારણે દરેકની કમરે તરવાર લટકે છે.
9 લબાનોનના કાષ્ટમાંથી બનાવ્યો છે રથ,
સુલેમાન રાજાએ પોતાના ઉપયોગાર્થે.
10 તેણે તેના સ્તંભ ચાંદીના અને છત સોનાની,
અને તેનું આસન બનાવ્યું જાંબુડા રંગનું;
યરૂશાલેમની દીકરીઓ દ્વારા અંદરથી
તે પ્રેમપૂર્વક શણગારાયેલી હતી.
કન્યા:
11 “ઓ સિયોનની યુવતીઓ,
જાઓ અને જુઓ સુલેમાન રાજાને,
એના આનંદના દિવસે એટલે તેના લગ્નના દિવસે
તેની માતાએ તેને પહેરાવ્યો છે,
તે મુગટસહિત નિહાળો તેને.”